ฌอนที่นั่งมองดูเหตุการณ์อยู่มีหรือที่คนช่างสังเกตอย่างเขาจะไม่รู้ความนัย ตั้งแต่อยู่ในห้องรับรองแล้วเขามีความรู้สึกว่าคนน่าแกล้งของเขาถูกกลั่นแกล้งจากผู้หญิงสองคนนี้ ซึ่งไม่รู้ว่ามีสาเหตุมาจากอะไร แต่สร้างความไม่พอใจให้เกิดขึ้นกับเขาโดยไม่รู้ตัว เพราะเขาควรแกล้งเธอได้คนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์
“อย่างนี้เราไปบอกใหม่สิว่าให้ทำปกติอย่างที่เคยทำ”
ปกรณ์ออกความเห็นพลางมองหญิงสาวที่เขาเคยพูดจาเกี้ยวจนเกือบติดกับอย่างนึกเสียดายตามประสาคนเจ้าชู้ เพราะตอนนี้เจ้าตัวสวยขึ้นมากจนผิดตา ซึ่งการมองดังกล่าวหาได้รอดพ้นจากสายตาของฌอนที่นั่งตรงกันข้ามไปได้ รวมทั้งกนกลดาที่นั่งจับสังเกตอยู่เช่นกัน
“ลดาว่าอย่าเลยค่ะ เราเพิ่งไปเร่งแล้วถ้าไปบอกยกเลิกในเวลาติดๆ กันจะยิ่งเป็นการเสียมารยาท จริงไหมคะคุณขวัญชีวา”
คนถูกถามยิ้มทว่าดวงตาไม่ได้ยิ้มตามไปด้วย “ค่ะคุณลดา เอ๊ะ นั่นอาหารมาแล้วมั้งคะ”
คำพูดของขวัญชีวาทำให้ส
