ร่างสูงกว่ากว่ามาตรฐานหญิงไทยของขวัญชีวาในชุดมินิเดรสผ้าลูกไม้สีเหลืองอมฟ้าเข้ารูปแขนกุดสั้นเหนือเข่าอวดช่วงขาเรียวสวย นับเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของหญิงสาว เพราะเมื่อก่อนชุดที่สวมเป็นประจำมักจะเป็นชุดกระโปรงค่อนข้างเรียบร้อย สีสันจืดชืด
ทรงผมที่ซอยมาใหม่จนเข้ารูปแล้วปล่อยสยายไม่ทำเป็นมวยง่ายๆ เหมือนเคยส่งให้ดวงหน้าที่สะสวยอยู่แล้วดูเจิดจ้าเปล่งประกาย จนคนในบริษัทที่เดินสวนต่างจำกันไม่ได้ หลายคนหันมามองจนเหลียวหลัง จนคนปฏิวัติตัวเองแอบหัวเราะเยาะอยู่ในใจ
คนเรามองกันที่ภาพลักษณ์จริงๆ
คงมีเพียงป้าละเมียดซึ่งเป็นแม่บ้านประจำสำนักงานซึ่งกำลังทำความสะอาดพื้นอยู่เท่านั้นที่จดจำเธอได้และเอ่ยปากทักทาย
“อ้าว หนูวาเองหรือนี่ ป้าก็หลงนึกว่าเป็นพนักงานคนใหม่ สวยผิดตาจนป้าจำเกือบไม่ได้เลยนะคะ”
“แต่ป้าก็ยังจำหนูได้นี่นา” คนถูกทักว่าสวยผิดตาทักตอบยิ้มๆ
“แหม ใครจะจำหนูวาไม่ได้ล่ะคะ ป้าก็ได้หนูวาน
