บทที่ 13 บุพเพเล่ห์พรหม E.3

1021 Words

“หมายความว่าแกจะปลอมตัว” คนถูกถามยิ้มนิดหนึ่ง “ก็ทำนองนั้นแหละครับ” พอได้ยินน้องชายพูดออกมาเช่นนี้คนเป็นพี่ชายก็ยิ้มออก สีหน้าเจืออาการวิตกกังวลที่เกิดขึ้นก่อนหน้ามลายหายไป “ถ้าไม่บอกว่าจะทำตัวหายไปเพื่อลวงให้คนพวกนั้นตายใจ พี่ก็นึกว่าแกต้องมีอะไรพิเศษกับลูกค้าจากเมืองไทยของพี่นะฌอน” คนพูดพูดโดยไม่ได้คิดอะไรแค่พูดเล่น แต่คนคิดอะไรอยู่ในใจถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยประหนึ่งวัวสันหลังหวะ “พี่บอกกับไกด์ไปด้วยว่าผมฟังภาษาไทยไม่ออกแต่พูดได้นิดหน่อยเท่านั้น” “อ้าว ทำไมล่ะ” คนถามถามอย่างไม่เข้าใจนัก “ผมขี้เกียจพูด” คำตอบที่ตอบออกไปฌอนรู้ว่าไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไรนัก แต่จะให้เขาทำอย่างไรล่ะ ถ้าขืนบอกว่าพูดภาษาไทยได้มีหรือเธอจะจำเสียงเขาไม่ได้ อย่างน้อยพูดภาษาจีนสำเนียงยังแตกต่างและฟังยากกว่าสำเนียงไทย “เอาละ จะขี้เกียจหรืออะไรพี่ก็ต้องขอบใจแกมากนะฌอน เดี๋ยวพี่จะบอกกับเจนนี่ตามที่แกบอกแล้วกัน” ขณะเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD