น้องนุชคนสุดท้องทำหน้าเมื่อยพลางหันไปมองมารดาอย่างขอความช่วยเหลือเพราะรู้ว่าใครใหญ่ที่สุดในบ้านนี้ ซึ่งคนถูกมองนั่งคิดครู่หนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า
“ปล่อยหนูวาไปเถอะ คุณคิดว่าแม่ลูกสาวของคุณน่ะเรียบร้อยหงิมๆ อย่างที่แสดงให้เห็นหรือไงคุณเอก”
“ผมก็เห็นด้วยกับแม่นะครับพ่อ ให้น้องหนูไปเถอะ เท่าที่ผมรู้นะนิสัยคนไต้หวันมีความเป็นมิตรใกล้เคียงกับคนญี่ปุ่นหรือคนไทยเรานี่แหละครับ” ทักษกรเห็นด้วยกับมารดา
เมื่อคนตัดสินคือลลดาใครจะกล้าขัด ดังนั้นทุกอย่างก็จบลงที่โต๊ะอาหาร โดยขวัญชีวาได้รับเงินพ็อกเกตมันนีจากคนในครอบครัวมาเป็นกอบเป็นกำ แล้วพี่ชายคนเล็กผู้กว้างขวางยังรับเป็นธุระติดต่อบริษัททัวร์ในเมืองไทยให้ช่วยติดต่อกับบริษัททัวร์ที่ไต้หวันเพื่ออำนวยความสะดวกให้อีกด้วย
ขวัญชีวารีบโทร. ไปบอกข่าวดีกับกรวรรณทันที เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายอยากจะไปเที่ยวที่นี่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
“จู่ๆ แกทำไมถึงอยากไปเที่ยวไต้หวันห
