ZEN – NAMI 11 เหตุเกิดเพราะเก่งเกิน

1608 Words

NAMI “โทรฟ้องแม่เหรอยัยขี้แงงนามิ?!” เสียงของพัตเตอร์ถามฉันหลังจากวางสายคุณเซน “ฉันไม่ได้ขี้แงสักหน่อย” แต่ต้องแกล้งร้องไห้ไว้ก่อนเพื่อให้คุณเซนสงสารไง ถ้าฉันไม่ร้องไห้เขาอาจจะหาว่าฉันโกหกก็ได้ไง “อ่อเหรอ~แล้วโทรฟ้องใครล่ะ?” “เรื่องของฉันไม่ได้เกี่ยวกับนายสักหน่อยทำไมชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน?” ฉันถามเขากลับไปตั้งแต่ในห้องเรียนแล้วนะ! “เสือก?! เธอด่าฉันเหรอวะ?!” ปึก!!เขายอมไม่ได้ที่โดนฉันด่าเดินเข้ามาก่อนจะผลักฉันล้มหงายหลังจนที่มือมีแผลถลอก หนอย!!ยอมให้หน่อยทำเป็นได้ใจไปนะไอ้เลวเอ๊ย!! “เออไง!!ไอ้ขี้เสือก!!ไอ้ขี้อิจฉา!!!” พลั๊ว!!ฉันลุกขึ้นก่อนจะชกเข้าหน้าของพัตเตอร์ทันที “โอ๊ยยยย!!!!” ถ้าทุกคนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นฉันจะย้อนกลับไปในช่วงเช้าของวันนี้... ตอนเช้า วันนี้เป็นวันที่ฉันดีใจมากกกกเพราะว่าได้มาเรียนและใช้ชีวิตเหมือนกับเด็กทั่วไปสักที และเดินเข้าโรงเรียนด้วยความอารมณ์ดีใจมีเด็กคนอื่นมองบ้างแต่ฉันก็ไม่ได้แปลกใจอะไรเพราะว่าฉันเข้ามาเรียนตอนม.6 แล้ว และเมื่อมาถึงโรงเรียนฉันก็ขึ้นชั้นเรียนทันทีตามที่คุณเซนบอกเอาไว้ที่นี่ไม่มีเข้าแถวตอนเช้าแค่เข้าเรียนให้ทันคาบแรกก็พอ “เอาละทุกคนวันนี้เรามีเพื่อนใหม่ย้ายเข้ามานะ...มาแนะนำตัวสิ” เสียงของอาจารย์บอกเพื่อน ๆ ในห้องเรียนซึ่งฉันก็ไปหน้าห้องเรียนตามที่อาจารย์บอกก่อนจะแนะนำตัวเองทันที “สวัสดีค่ะนามิค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” แปะ! แปะ! แปะ! เพื่อน ๆ ในห้องตบมือกันเมื่อฉันแนะนำตัวเสร็จแล้วเมื่อว่าจะเป็นการต้อนรับที่ดีนะ “ไปนั่งตรงนู้นแล้วกัน” อาจารย์ชี้ไปที่ว่างด้านหลังฉันก็ไปทันที “ขอบคุณค่ะ” พรึ่บ!! เมื่อถึงที่นั่งแล้วฉันก็นั่งลงมีเพื่อนมาแนะนำตัวกันบ้างแต่ก็ไม่ได้เยอะอะไรแค่แถว ๆ ที่ฉันนั่งเท่านั้นเองแหละ “หวัดดีเราซินนะเป็นหัวหน้าห้องถ้าสงสัยอะไรถามเราได้เลยนะ^^” มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาแนะนำตัวว่าเธอเป็นหัวหน้าห้องท่าทางน่ารักเชียว “ได้สิ ขอบคุณนะ” ฉันก็บอกกลับไป “จ้ะ” และเธอก็เดินกลับไปนั่งที่ของตัวเองซึ่งอยู่หน้าสุดของห้องนู้นนนน “เอาล่ะก่อนจะเริ่มเรียนเราจะสอบก่อนเพื่อทดสอบว่านักเรียนมีความรู้มากแค่ไหนและจะเป็นแบบนี้ทุกวิชานะจ้ะ” อาจารย์อธิบายซึ่งมันเป็นก่อนเรียนอยู่แล้วฉันไม่ได้ซีเรียสอะไร “แบบนี้ซินได้เยอะแน่เลยอ่ะ” เสียงเด็กในห้องพูดขึ้นกัน “ไม่ขนาดนั้นหรอกมันก่อนเรียนนะซินยังไม่ได้เรียนเหมือนกัน” เหมือนว่าคุณหัวหน้าห้องจะเป็นคนเก่งสินะ “เวลาปิดเทอมชวนไปไหนก็ไม่ไปเพราะว่าจะอ่านหนังสือไม่ใช่เหรอ?” โห่~สุดยอดเลยแหะ “ก็นิดหน่อยน่ะ -/////-” “ซินเนี่ยทั้งเก่งทั้งสวยเลยเนอะ” และเด็กผู้ชายคนหนึ่งก็ชมเธอท่าทางจะชอบคุณหัวหน้าห้องสินะ “จะอวยอะไรกันขนาดนั้น” เสียงของเด็กผู้หญิงข้างฉันพูดขึ้น “ก็เธอเก่งไม่ใช่เหรอก็ไม่แปลกที่จะมีคนอวย” ฉันพูดขึ้นกับเธอ “แต่บางทีก็มากไปใครแตะไม่ได้เลยไอ้นั่น...” เธอชี้ไปที่เด็กผู้ชายที่ชมซิน “ทำไมเหรอ?” “ชื่อไอ้เตอร์หรือพัตเตอร์ชอบยัยซิน ถ้าใครทำให้ยัยซินร้องไห้หรือคะแนนเยอะกว่าก็จะไปหาเรื่องเขา เหอะ!!โคตรปัญญาอ่อนเลย” ก็จริงการที่คนอื่นคะแนนเยอะกว่ามันเป็นความผิดหรือไง? ทำไมไม่คิดว่าซินคะแนนตกเองละ “อ่อ...” ฉันก็ฟัง ๆ ไปแต่ฉันเองก็จะยอมคะแนนน้อยเพราะกลัวไม่ได้หรอกฉันเองก็ต้องเรียนได้เกรดสวยเหมือนกันเพราะว่าผลการเรียนปลอม ๆ ของฉันมัน 4.00 เลยน่ะสิไม่รู้ว่าจะฆ่ากันหรือไง “ยัยโฟร์อิจฉาซินหรือไงก็นะเธอมันที่สองนิ หึ” พัตเตอร์ได้ยินที่โฟร์ว่าเลยเยาะเย้ย “เหอะ!!ที่สองก็ยังดีกว่าที่โหล่อย่างมึงละกันไอ้เตอร์!!” “แล้วไงวะแค่ซินได้ที่หนึ่งตลอดก็มีความสุขแล้ว^^” พัตเตอร์หันไปยิ้มให้ซิน “ไอ้ควายเอ๊ย!!” เหอะ ๆ ควายจริง ๆ นั่นแหละและนั่นก็คือจุดเรื่องต้นของเรื่องนี้.... “คณิตศาสตร์ นามิ...100” “ภาษาไทย นามิ...100” “ภาษาอังกฤษ นามิ...100” “วิทยาศาสตร์นามิ...100” กลับมาปัจจุบัน ฉันทดสอบก่อนวิชาได้เต็มทั้งหมดในขณะที่ซินได้คะแนนไป 70 – 80 คะแนน ซึ่งนั่นก็ถือว่าเก่งมากแล้วสำหรับเปิดเทอววันแรกแต่ก็เป็นอย่างที่โฟร์บอกนั่นแหละ พอมีคนได้คะแนนเยอะกว่าซินก็จะเศร้าและพัตเตอร์ก็เข้ามาหาเรื่อง นี้อายุ 18 แล้วนะยังไม่มีสมองกันอีกคิดว่าซินเก่งได้คนเดียวหรือไง? “มาวันแรกก็อวดเก่งคิดว่าจะเรียนที่นี่รอดเหรอวะ?!” หมับ!!มันกระชากคอเสื้อของฉัน “ก็ถ้านายไม่ประสาทแดกก็เรียนได้สบาย ๆ อยู่แล้ว เจ้าตัวยังไม่ได้อะไรเลย!!แล้วนายจะมาเดือดร้อนเพื่อ?!! ชอบอ่ะเข้าใจเว้ย!!แต่ช่วยเข้าใจโลกและใช้สมองมากกว่านี้หน่อยเหอะ!!!ซินไม่ได้เก่งที่สุดในโลก!!” ฉันตะโกนกลับไปซึ่งซินก็อยู่ข้าง ๆ ด้วย เธอทำท่าทางหวาดกลัวและน้ำตาไหลแต่ก็ไม่ได้ห้ามพัตเตอร์ซึ่งฉันก็เข้าใจทันทีว่าเธอต้องการให้มันเป็นแบบนี้ เหอะ!!! ถ้าเป็นคนอื่นคงกลัวและยอมทำให้คะแนนตัวเองลดลงจากเดิมซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยสักนิดและแน่นอนว่าฉันไม่มีทางยอมแน่!!! “ฮึก!!พอเถอะ!!ซินไม่อยากให้เตอร์ทำร้ายใคร” ซินร้องไห้และพยายามห้ามแต่มันสายไปแล้วย่ะ! ก่อนหน้านี้เขาเอาน้ำมาสาดฉันและก็สกัดขาจนล้มกับพื้นเขาหัวเราะกับเพื่อนกันยกใหญ่ตอนนั้นฉันก็เห็นว่าซินอยู่แถวนั้นด้วย ฉันไม่ได้โง่นะเว้ย!! “มันไม่ได้เกี่ยวกับซินเลยเตอร์ทำแบบนี้เพราะมั่นไส้ต่างหากเด็กใหม่ต้องได้รับน้องหน่อยไม่ใช่เหรอ?” “เหรอ...” “แต่เอาเรื่องคะแนนของหัวหน้าห้องมาอ้างเนี่ยนะเหอะ!!!ใคร ๆ เขาก็รู้สันดานมึงทั้งนั้นแหละเตอร์ว่าที่มึงทำเพราะอยากแก้แค้นให้ยัยซินอ่ะ” โฟร์บอก “แล้วจะทำไมก็ใครใช้ที่เกินหน้าเกินตาคนอื่นเป็นเด็กใหม่แท้ ๆ ยังไม่รู้จักเจียมตัว” “นายนั่นแหละที่ไม่รู้จักเจียมตัว” ฉันบอกและมองหน้าฉันไม่ชอบให้ใครมาทำร้ายร่างกายฉันเป็นแผล หลังจากขออนุญาตคุณเซนแล้วฉันจะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ “เก่งนักเหรอวะ?”พัตเตอร์เลิกคิ้วอย่างท้าทาย “....” “เก่งนักก็มาดิคิดว่าต่อยฉันหมัดเดียวแล้วจะกลัวเหรอ...” ปัก!! ฉันเตะไปที่เป้าอย่างแรง “หึ” “อ๊ากกกก!!!” ตุบ!!ล้มไปที่กองที่พื้นทันที “ไม่ได้เก่งเท่าไหร่แต่ถ้าใครหาเรื่องก่อนก็ไม่ได้ยอมเหมือนกัน” หมับ!!พลั๊ว!!พลั๊ว!!พลั๊ว!! ฉันจัดการคร่อมตัวพัตเตอร์ก่อนจะกระหน่ำชกหน้าของเขาไปอย่างแรงทันที ไม่สนใจด้วยว่าจะต่อยไปกี่ครั้ง “นี่ทำอะไรกันนน?!!” เสียงของอาจารย์ดังขึ้น “ยัยตัวแสบ!!!” หมับ!!เขากระชากหัวของผมอย่างแรงก่อนจะพลิกกดหัวของฉันบ้าง “หยุดนะ!!!พัตเตอร์!!!!” อาจารย์และคนอื่นเริ่มเข้ามาห้ามเมื่อเห็นว่าเหตุการณ์เริ่มรุนแรงขึ้น “โทรเรียกผู้ปกครองมาเดี๋ยวนี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ห้องปกครอง “นามิเธอมาวันแรกเลยนะ” เสียงของอาจารย์พูดขึ้นเมื่อมาที่ห้องปกครองเพื่อรอผู้ปกครองซึ่งไม่ใช่ใครก็คือคุณเซนนั่นเอง “ขอโทษค่ะแต่หนูโดนรังแกก่อนนะคะและหนูก็ไม่ยอมด้วย” “เหอะ!!ก็ใครใช้ให้อวดดี” “การที่ฉันได้คะแนนเยอะกว่าซินมันอวดดีตรงไหนอย่ามาปัญญาอ่อนหน่อยเลย และหนูก็คิดว่าอาจารย์คงรู้เรื่องมาบ้างแล้วเพราะหนูคงไม่ใช่คนแรกหรอก” รู้แต่ไม่ทำอะไรเหอะ!! “ผมก็แค่แกล้งเล่นเท่านั้นแหละครับ แต่นามิจริงจังไปเอง” ไอ้ตอแหล!!!! “เอาเถอะเดี๋ยวผู้ปกครอง...” ปึก!!! “ใครทำน้องชายฉัน?!” เสียงของผู้หญิงผลักประตูเข้ามาและถามเสียงดัง “เย็นใจก่อนนะคะ” อาจารย์บอกเธอน่าจะเป็นพี่สาวของพัตเตอร์ “เธอตายแน่ยัยนามิ หึ” พัตเตอร์แอบยิ้มเยาะเย้ยฉัน “ไม่ค่ะ!!!เธอใช่ไหมที่ทำน้องชายฉันกล้าดียังไงฮะ?!!!” เพี๊ยะ!!!และเธอก็ไม่รออะไรตบหน้าของฉันทันที เหอะ!! เพี๊ยะ!!! ฉันตบกลับไปทันทีไม่มีรอเหมือนกัน “แก!!!!” “ตบมาตบกลับไม่โกง^^” ฉันส่งยิ้มให้เธอไปสวยและไม่มีสมองสินะ “นี่!!!อยากโดนอีกใช่ไหม?!!” เธอง้างมือจะตบฉันอีกครั้ง หมับ!!! แต่ก็โดนคุณเซนจับเอาไว้ก่อน “จะทำอะไรคนของฉันพัดชา...?” หู้ยยยย!!!เสียงเย็นมากเตรียมหนาวขี้ได้เลยยัยป้ามหาภัย!!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more