First Love: EP 15
907 Words
ตอนที่ 15
ถึงพอดี จอดรถตรงนี้ดีกว่า จะได้เดินเล่นชายหาด
" คิดอะไรอยูู่น่ะ ยิ้มอะไร บอกมาให้รู้เชียว"
" ไม่ได้คิด คนกำลังมีความสุข "
" จ้ะ"
ฟ้าใสกับเจมส์ลงจากรถไปเดินเล่นริมหาด
"อากาศดีจังเลย ฟ้าใสรักและชอบทะเลมาก เจมส์รู้มั้ย ชื่อของฟ้าใส ก็มาจาก ท้องฟ้าที่สดใสของทะเลนี่แหล่ะ"
"น่ารัก สดใส จนเจมส์แอบรัก..รักแรกและจะเป็นรักเดียวตลอดไป"
เจมส์พูด พร้อมจ้องหน้า และจับมือนิ่ม ๆ ของฟ้าใสไว้ แถมยังทำตาหวานซึ้ง ทำให้คนโดนจ้อง ถึงกับอายหน้าแดง
" อือ"
ฟ้าใสทำเสียงในลำคอ พร้อมหันหน้าหนีด้วยความอาย
" อือ คือ? "
ฟ้าใสไม่ตอบ แถมยังเดินหนี ทำให้เจมส์ต้องรีบเดินตาม
" นั่นแน่ะ ๆ อายจนเดินหนีหรือครับ อย่างนี้ก็มีด้วย คนเค้าบอกรัก เดินหนีเฉยเลย "
เจมส์กำลังจะเดินตามทัน แต่อยู่ดีๆ ฟ้าใสวิ่งหนี ..เจมส์เลยวิ่งตามเพื่อต้องการไล่จับให้ทัน ทั้งคู่ หยอกล้อเล่นกัน
" เจมส์ มีร้านเครื่องดื่มอยู่ตรงนั้น แวะไปนั่งกัน ท่าทางน่าสนใจนะ"
" ไปกันครับ"
เป็นร้านที่เพิ่งเปิดใหม่ ตั้งอยู่ริมหาด ตกแต่งสไตล์โมเดิร์น เมื่อเข้าไปภายในร้าน เป็นร้านที่ตกแต่งได้อย่างน่ารักมาก มีขายทั้งเครื่องดื่มและขนม รวมทั้งของว่าง ของทานเล่น อย่างครบครัน
ฟ้าใสกับเจมส์ หาโต๊ะนั่งพร้อมสั่งเครื่องดื่มและขนมสำหรับทั้งคู่มาทาน
ในร้านวันนี้คนค่อนข้างเยอะเนื่องจากเป็นวันหยุด และสายตาหลาย ๆ คนในร้านที่กำลังจ้องมองฟ้าใสกับเจมส์
แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้สนใจอะไร สายตาที่มองอยู่ไม่ใช่ใครอื่น
..แพทตี้กับเจนที่นั่งกันอยู่ก่อนแล้ว และยังมีรุ่นน้อง ม.ต้น อีกหลายคน ต่างก็ซุบซิบ
"เธอว่า พี่เขาทั้งคู่เป็นแฟนกันม่ะ ดูเหมาะสมกันดี ชอบอ่ะ ลุ้น ๆ ,
พี่เจมส์หล่อจัง, พี่ฟ้าใสก็สวยมาก,
ฟินอ่ะแก,
เดินไปทักทายพี่เขามะ,
ดูดิแก กระหนุงกระหนิงกัน ,
อุ้ย! น่ารักอ่ะ, บลาๆๆ"
แพทตี้ได้ยิน ก็เริ่มหงุดหงิดรำคาญ
" เจน ไปกินร้านอื่นกัน หมั่นไส้คน"
แพทตี้พูด พร้อมเดินออกจากร้าน
" รอด้วย ๆ "
เจนรีบวิ่งตามไปทันที
" นั่นใช่ แพทตี้กับเจน นี่ค่ะ"
" ใช่ คงกินเสร็จแล้วมั้ง อย่าสนใจเลย
ฟ้าใสสังเกตอะไรมั้ยว่า เหมือนจะมีรุ่นน้องม.ต้น นั่งอยู่หลายคนนะ และพวกเขากำลังจ้องเราอยู่ "
เจมส์พูด พร้อมกับส่งยิ้มไปให้กับสายตาที่จ้องมองอยู่
"นั่นดิ ฟ้าใสเพิ่งสังเกต "
ฟ้าใสก็หันไปยิ้มทักทาย น้อง ๆ
"พวกแกๆ พี่เจมส์กับพี่ฟ้าใส ยิ้มทักทายพวกเราด้วย , น่าร้ากอ่าา"
..................
เมื่อกลับมาถึงบ้าน พ่อกับแม่ก็นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"พาน้องไปเที่ยวไหนมาจ๊ะ พี่ชาย"
แม่ถามเจมส์
" พาไปเที่ยวทะเลมาครับ ไหนคุณแม่บอกว่าจะกลับค่ำ ๆ ครับ"
" พูดงี้ คือ อยากให้กลับมืด?"
"ปล่าวสักหน่อยครับ คิดถึงจัง"
" อย่ามาปากหวานไอ้ลูกชาย ลูกทั้งสองสนิทกันไว้ดีแล้ว พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องห่วง แต่ไอ้เสืออย่าพาน้องเสียคนนะ เข้าใจไหม? "
" เข้าใจครับพ่อ ถ้าน้องพาผมเสียคนได้ใช่ป่าวครับ"
" ทะลึ่ง ทะเล้นนะเรา"
" ก็ลูกทั้งคู่เรียนที่เดียวกัน แถมยัง ม.4 กันทั้งคู่ ใช่ไหมลูก เจมส์เค้าเป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน ฟ้าใสรู้ไหมจ๊ะ "
"ค่ะคุณแม่ คือ ฟ้าใสเป็นผู้จัดการทีมฟุตบอล ที่ต้องคอยดูแลคนในทีมค่ะคุณแม่"
" อย่างนี้แปลว่าสนิทกัน ก็แอบแปลกใจอยู่ในตอนแรกที่ออกไปเที่ยวกันวันนี้ แม่เข้าใจล่ะ ดีเลยลูกจะได้ไป - กลับโรงเรียนพร้อมกันนะ แม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง"
"งั้น! เจมส์ต้องคอยดูแลน้องดี ๆ ด้วย และถ้าเจมส์รังแกหรือแกล้งอะไรลูกฟ้าใส บอกพ่อได้เลยนะ พ่อจะจัดการให้เอง"
" นี่มาวันแรก เจมส์ตกกระป๋องเลยอ่ะ..ฟ้าใสทำอะไรพ่อกับแม่ หรือว่าโดนเสน่ห์อยู่ครับ"
เจมส์พูดหยอก
" เจมส์ก็..พูดตลกล่ะ (ฟ้าใสแอบตีเบา ๆ แก้เขิน)"
" พ่อครับ น้องฟ้าใสรังแกผม ช่วยผมด้วยครับพ่อ"
" เต็มที่เลยลูกฟ้าใส พ่อไม่ว่า ฮ่าๆๆ"
"โหววว..มีความลำเอียงนะเนี้ย!"
ฟ้าใสถึงกับขำในท่าทางของเจมส์ ที่ตลก และส่งตาหวานให้เจมส์..
"ที่พ่อกับแม่เข้ามา และเดี๋ยวก็จะออกไปงานเลี้ยงต้อนรับ ผู้ใหญ่ที่มาพักโรงแรมของเราในค่ำนี้ต่อ ลูกทั้งคู่ก็หาอะไรกินกันนะลูก"
คุณแม่รสาพูด
" ออกไปกันเถอะคุณ "
ในขณะที่พ่อกับแม่ของเจมส์เดินไปขึ้นรถ...
"คุณว่าเด็กคู่นี้ แปลก ๆ ไหมคะ"
คุณรสาพูด
" อืมม! เข้าทางผมล่ะ หึ!"
"พูดอะไรของคุณ เข้าทางอะไร ..ไม่เข้าใจ รีบไปกันเถอะค่ะ "
หลังจากที่พ่อกับแม่ออกไปแล้ว ทั้งคู่ก็มองจ้องหน้า มองตาแล้วส่งยิ้มหวานให้กัน?
***********************
โปรดติดตามอ่าน ตอนต่อไปนะคะ
- Writer
