First Love: EP 13
1739 Words
ตอนที่ 13
คุณรสา : คุณวันนี้ เพื่อนคุณจะเดินทางแล้วนี่คะ
คุณพชร : ใช่แล้วคุณ นี่เราต้องไปรับลูกฟ้าใสนะแม่
คุณรสา : แล้วคุณบอกกับลูกชายสุดที่รักยังคะ
คุณพชร : ยังเลย.. กะจะให้มันตกใจ อยู่ดี ๆ พ่อกับแม่ก็มีน้องให้มัน แล้วเราก็แกล้งลูกมันดีไหมว่า นี่คือ ลูกของพ่ออีกคน
คุณพชร พูดแหย่เล่น แต่เหมือนกับคนที่กำลังคุยด้วยเริ่มทำสีหน้าไม่พอใจ
คุณรสา : ลูกคุณกับใครคะ? พูดมา!
คุณรสาทำเสียงดุ
คุณพชร : คุณก็..ผมแค่คิดจะหยอกลูกเล่น ๆ ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวเข้าตัว ฮ่า ๆ
คุณรสา : ทำเป็นมาพูดเล่น เดี๋ยวเถอะ! แล้วนี่เราจะว่างไปส่งเพื่อนไหมคะ?
คุณพชร : เพื่อนผมบอกไม่เป็น ไม่ต้องไปส่ง แต่เรื่องลูกฟ้าใส เพื่อนผมบอกว่าให้ไปรับตอนวันเสาร์ เพราะลูกฟ้าใส อยากจะนอนที่บ้านก่อน คืนวันศุกร์
คุณรสา : แอบสงสารหนูฟ้าใส นะคะคุณ
..
# Fah Sai :
วันนี้ แล้วสินะ ที่คุณพ่อกับคุณแม่ต้องเดินทางไปสิงคโปร์ รู้สึกเหงา ๆ บอกไม่ถูก นี่เราจะไม่ได้เจอกับคุณพ่อ คุณแม่ หลายเดือนเลย
เฮ้อ! คิดแล้วก็ใจหาย ฟ้าใสครุ่นคิดภายในใจ
..
" นั่งเหม่อ อีกแล้วนะ คนสวย"
เจมส์แกล้งหยอก ให้ฟ้าใสยิ้ม เพราะรู้ว่าฟ้าใสกำลังคิดอะไรอยู่
" อือ! เดี๋ยวเย็นนี้ ฟ้าใสต้องไปส่งคุณพ่อกับคุณแม่ ที่สนามบินน่ะ คงไม่ได้ไปดูเจมส์ซ้อมบอลนะ"
" เจมส์ซ้อมเสร็จ แล้วรีบตามฟ้าใสไปสนามบินนะครับ"
" จ้ะ"
ฟ้าใสตอบแล้วก็เหม่อต่อ
แป้งเดินมา หลังจากไปซื้อน้ำดื่มมาให้ฟ้าใส
" ใจลอยอีกแระ กินน้ำให้สดชื่นก่อนจ่ะฟ้าใส ดื่มน้ำเย็น ๆ ให้ชื่นใจก่อน"
"ขอบใจจ้ะแป้ง"
ฟ้าใสรับน้ำมาดื่ม แล้วยิ้ม
"เดี๋ยววันนี้ แป้งไปส่งคุณพ่อ คุณแม่ เป็นเพื่อนฟ้าใสด้วยนะจ๊ะ และวันนี้แป้งก็ได้ขออนุญาตคุณพ่อกับคุณแม่ว่า ขอไปนอนบ้านฟ้าใสแล้วด้วยน้า~ ยิ้มหวานหน่อยดิเพื่อนนางฟ้าของแป้ง"
" งื้อ~.. ดีเลย คุณพ่อกับคุณแม่ [หมายถึงคุณรสาและคุณพช]) จะมารับเราช่วง สาย ๆ ของวันเสาร์น่ะ แป้งนอนกับฟ้าใส ก็ดีเลยจ้ะ"
"ดีแล้วล่ะแป้ง ไปเป็นเพื่อนฟ้าใส แถมยังนอนเป็นเพื่อนอีก แป้งเป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลย เจมส์รีบซ้อมแล้วจะตามไปสนามบินนะครับ"
@ สนามบิน จังหวัดภูเก็ต
พ่อแม่ของฟ้าใสกำลังเช็คอิน เพื่อขึ้นเครื่องไปสนามบินสุวรรณภูมิ และต่อเครื่องที่นั่นไปสิงคโปร์
เมื่อเช็คอินเรียบร้อย
พ่อกับแม่ก็เดินมาที่ฟ้าใสกับแป้งนั่งรออยู่
" ฟ้าใส ลูกต้องดูแลตัวเองนะคะ เมื่อแม่เสร็จงานทางโน้นแล้ว จะรีบมาหานะลูก ดวงใจของแม่ แล้วโทรคุยกันจ้ะลูกรัก"
แม่พูด พลางเอามือมาลูบหัวลูกสาวเบา ๆ พร้อมกับกับกอดลูกสาวไว้แน่น
"แป้ง แม่ฝากฟ้าใสด้วยนะลูก"
แม่พูดต่อ
" ดูแลตัวเองนะลูก พ่อรักลูกมากนะ "
พ่อพูด และกอดฟ้าใสไว้แน่นเช่นกัน
แป้งยืนมอง ก็น้ำตาคลอ สงสารเพื่อนรัก..
ส่วนฟ้าใส ..กอดพ่อกับแม่อย่างแน่น และพลันน้ำตาก็ไหลโดยไม่รู้ตัว
" คุณพ่อ คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงลูกนะคะ ลูกจะดูแลตัวเอง และเป็นเด็กดีค่ะ เดินทางอย่างปลอดภัยนะคะ เมื่อถึงนี่โน่นแล้ว ส่งข้อความมาบอกลูกด้วยนะคะ ลูกรักคุณพ่อ คุณแม่นะคะ"
ฟ้าใสพูดบอกพ่อแม่
" เดินทางปลอดภัยนะครับคุณ"
ลุงดำคนขับรถบอกเจ้านายของเขา
" ขอบใจมาก ฝากดูแลคุณหนู และดูแลบ้านด้วยนะ"
พ่อกับแม่ของฟ้าใส กำลังจะเดินเพื่อไปเข้าเกท ทันใดนั้น เจมส์ก็มาถึงพอดี
"โชคดี มาทันพอดี สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่ เดินทางปลอดภัยนะครับ"
เจมส์พูดขึ้นพร้อมยกมือไหว้
คุณพ่อและคุณแม่ของฟ้าใส หันมามองพร้อมรับไหว้ ถึงจะงงอยู่ ก็เข้าใจได้ว่าคงเป็นเพื่อนของลูกสาว
" ผมจะช่วยดูแลฟ้าใส ด้วยนะครับ"
คุณพ่อคุณแม่ของฟ้าใส ยิ้มรับ และพยักหน้า พร้อมกับเดินไปข้างใน ในขณะที่เดินไป
" คุณนั่นใคร เพื่อนลูกเหรอ เราไม่เคยรู้มาก่อน"
พ่อพูดขึ้น
"แม่ว่า คงเป็นเพื่อนลูก นั่นแหละ"
........................
หลังจากที่พ่อและแม่เดินไปแล้ว ฟ้าใสกับแป้ง ก็ต้องกลับบ้านกับลุงดำ
" ลุงดำคะ ไปรอที่รถก่อนนะคะ เดี๋ยวฟ้าใสกับแป้งจะเดินตามไปค่ะ"
พอฟ้าใสพูดจบ ลุงดำก็เดินไปรอที่รถทันที
" แล้วฟ้าใส จะไปบ้านเพื่อนของคุณพ่อคุณแม่เมื่อไหร่ครับ"
" วันพรุ่งนี้จ่ะ ท่านจะมารับฟ้าใส ตอนสาย ๆ "
พร้อมกับหันไปถามแป้ง "แป้งหิวไหม จะหาอะไรกินก่อนมั้ย"
" ไม่หิวอ่ะ รอกินที่บ้านฟ้าใสดีกว่า ป้าแจ่ม คงทำอะไรอร่อย ๆ รอแล้วล่ะ"
" งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ"
" เจมส์ ขับรถตามไปส่งที่บ้านที่บ้านนะ"
" ไม่เป็นไรหรอก เจมส์กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ ฟ้าใสกับแป้ง ก็จะกลับไปที่รถแล้วจ้ะ ลุงดำรออยู่ "
" เดี๋ยว.. เจมส์เดินไปส่งที่รถนะครับ"
" จ้ะ"
เจมส์ เดินมาส่ง ฟ้าใสกับแป้งที่รถ เมื่อทั้งคู่ขึ้นรถ และลุงดำขับออกไปเรียบร้อยแล้วนั้น เจมส์ก็ขับรถตามไป
เมื่อเจมส์เห็นรถของฟ้าใสเข้าบ้านเรียบร้อยแล้ว จึงขับรถกลับบ้านของเขาทันที ทั้ง ๆ ที่เจมส์อยากจะอยู่ใกล้ ๆ
แต่ก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เพราะไม่เหมาะสม..
เมื่อฟ้าใสและแป้งถึงบ้าน แป้งก็พยายามชวนคุย โน่น นี่ นั่น เพื่อเบี่ยงเบนความเศร้าของเพื่อนรัก
" ว่ายน้ำเล่นกันมะ นะ ๆ"
" ได้เลยจ้ะ ไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำกัน"
" คุณหนูทั้งสอง ว่ายน้ำเสร็จแล้ว แต่งตัว แล้วมาทานข้าวนะคะ"
ป้าแจ่มบอกเด็ก ๆ
ฟ้าใส, แป้ง : ค่าาป้าแจ่ม
แป้งรู้สึกดีใจที่ฟ้าใสดีขึ้น จากที่เห็นคุณหนูทำหน้าเศร้ามาหลายวัน..
ฟ้าใส ส่งข้อความบอกพ่อกับแม่
" ลูกเข้มแข็ง รีบทำงานแล้ว รีบกลับมาหาลูกนะคะ...ไม่ต้องห่วงค่าา..ลูกสาวคนนี้เก่งอยู่แล้นน รักนะ จุ๊บ ๆ"
และในคืนนั้น สาวน้อยทั้งคู่ก็นอนคุยเล่นกันจนดึก กว่าจะได้นอนก็เกือบตี 2
..เจมส์ หลังจากกลับมาถึงบ้าน พ่อกับแม่ยังไม่กลับมา
..ก็เลยอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นัดเจอไปป์ มาร์ค เพชร และวุฒิ ตามประสาเด็กผู้ชายวัยรุ่น
...แต่ในใจลึก ๆ ของเจมส์เป็นห่วงฟ้าใสมาก
.................
@ วันเสาร์
"คุณคะ เสร็จหรือยังคะ ไปรับลูกสาวกัน"
คุณรสา พูดขึ้น
" เสร็จแล้วครับคุณนาย ท่าทางคุณตื่นเต้นมากเลยนะ แล้วนี่เจ้าลูกชายคุณ คงยังไม่ตื่นสิท่า"
" วันหยุด ให้ลูกพักผ่อนเถอะ"
" เมื่อคืน ไอ้เสือมันกลับเกือบเช้านะ"
" แม่คงต้องตักเตือนล่ะ แต่ลูกก็ไม่ได้ทำแบบนี้บ่อยนะคุณ ลูกคงอยากสังสรรค์กับเพื่อน ๆ บ้าง"
"ครั้งต่อไป ต้องให้พาเพื่อน ๆ มารังสรรค์ที่บ้าน เราจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง"
"ดีค่ะ เห็นด้วย ว่าแต่ไปรับลูกกันได้แล้ว"
พอได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาจอดในบ้าน ฟ้าใสรู้ทันทีว่า เพื่อนพ่อกับแม่มารับแล้ว ฟ้าใสจึงเดินออกไปต้อนรับและกล่าวสวัสดีทักทาย
ฟ้าใส : " สวัสดีค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ นี่แป้งเพื่อนของฟ้าใสค่ะ แป้งมานอนกับฟ้าใสเมื่อคืนค่ะ"
แป้ง : " สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีจ่ะเด็กทๆ พร้อมไหมจ๊ะลูก"
คุณรสา ถามฟ้าใส
ฟ้าใส : " พร้อมค่ะ"
มีรถอีกคันแล่นเข้ามาจอด เป็นรถของที่บ้านแป้งนั่นเอง
แป้ง : " คนขับรถ มารับแป้งแล้ว แป้งขอตัวนะคะ สวัสดีค่ะ "
แล้วแป้งหันไปคุยกับฟ้าใส
" โชคดีจ่ะฟ้าใส ดูท่าทางท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดีอย่างที่ฟ้าใสพูดจริง ๆ ด้วย แล้วเจอกันที่โรงเรียนนะ บายจ้ะ"
..และรถที่บ้านของแป้งก็แล่นออกไป
"ยกกระเป๋าคุณหนูขึ้นรถจ้ะ"
คุณรสา ใช้ให้คนขับรถนำกระเป๋าไปเก็บที่รถ
"ฟ้าใสขึ้นรถจ้ะลูก "
คุณรสาและคุณพชร เรียก
" ค่ะ "
ฟ้าใสตอบและหันมาคุยกับลุงดำและป้าแจ่ม
"ดูแลบ้านนะคะ หนูจะแวะมาบ่อย ๆ ค่ะ คุณแม่บอกว่า อยู่ในหมู่บ้านนี้ล่ะค่ะ แต่ถัดไปสองซอย ใช่ไหมคะคุณแม่"
"ใช่จ้ะลูก"
..หลังจากพูดจบ คุณรสาก็จับมือฟ้าใส และขึ้นรถไป รถแล่นไปได้สักพักก็ถึงบ้านใหม่ บ้านที่ฟ้าใสจะต้องอยู่อีกหลายเดือนเลย
"เข้าบ้านจ้ะ เดี๋ยวแม่ให้คนยกกระเป๋าไปเก็บที่ห้องลูก แม่ให้คนเตรียมห้องไว้เรียบร้อยแล้วจ้ะ แม่จะพาลูกไปนะจ๊ะ "
ฟ้าใส เดินตามไปจนถึงห้องที่ได้จัดเตรียมไว้
"นี่จ้ะ ห้องลูกสาวคนสวยของแม่ แม่ให้คนตกแต่งและจัดให้ใหม่ ชอบไหมจ๊ะ"
" ชอบค่ะ ชอบมาก ขอบคุณ คุณพ่อกับคุณแม่มากนะคะ"
" ไม่ต้องขอบคุณแม่จ้ะ"
"ห้องพ่อกับแม่อยู่ทางโน้น และนั่นห้องพี่เค้า พักผ่อนตามสบายจ้ะ หากลูกต้องการอะไร บอกป้าดา กับแมวได้เลยจ้ะ เสร็จแล้วลูกไปทานข้าวนะจ๊ะ วันนี้..พ่อกับแม่ต้องออกไปรับต้อนรับแขก พอดีว่าที่โรงแรมมีแขกผู้ใหญ่จากกระทรวงการท่องเที่ยวมาพัก พ่อกับแม่ต้องไปต้อนรับน่ะจ้ะ"
"คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฟ้าใสอยู่ได้ สบายมากค่าา"
ฟ้าใสพูดแล้ว ยิ้มหวาน
"น่ารักจริงลูกสาว แม่ไปนะจ๊ะ"
"ค่ะ"
เอ๊ะ! แล้วที่คุณแม่พูดว่า นี่ห้องพี่เค้า แปลว่า ท่านมีลูก แล้วเป็นพี่ชายหรือพี่สาวล่ะ จะใจดีเหมือนคุณพ่อคุณแม่ป่าวน้า~....
ฟ้าใสแอบคิดในใจ..
*******************
To be continue >>
- Writer
