ชนิดามาทานข้าวที่โรงอาหารของโรงพยาบาล
ดูแต่ละอย่างน่ากินทั้งนั้น เจ้าหล่อนเลือกข้าวราดแกงที่มีเมนูให้เลือกมากมายและที่สำคัญรอไม่นาน เมื่อได้ไข่ลูกเขยกับผัดเปรี้ยวหวานราดข้าวแล้วก็เดินหาที่นั่ง เวลานี้เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว ผู้คนในโรงอาหารจึงแน่นเป็นพิเศษ และเดินวนเวียนไปมาหลายรอบก็ยังไม่ได้ที่นั่ง แล้วสายตาก็ไปเห็นที่นั่งว่างที่เพิ่งมีคนลุกก่อนหน้าที่เธอจะมองเห็นไม่กี่วินาที เจ้าหล่อนยิ้มแล้วเดินไปนั่งทานข้าว โดยไม่สนใจเพื่อนร่วมโต๊ะคนอื่น ๆ
คนทานก็ก้มหน้าก้มตาจนไม่รู้ว่าตอนนี้เพื่อนร่วมโต๊ะรอบ ๆ ตัวอิ่มลุกหนีไปหมดแล้ว และมีผู้ใหม่มานั่งร่วมด้วยอีกคน และนั่นแหละคนที่จริงจังกับการทานข้าวอย่างชนิดามีหรือจะสนใจสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ตัวเอง จนผู้มาใหม่ต้องกระแอมนั่นแหละถึงเงยหน้าขึ้นจากจานข้าวตรงหน้า
“เอ้า! หมอที่ดูแลเพื่อนฉันใช่ไหมคะ” หล่อนยิ้มกว้างให้กับคนนั่งตรงข้าม พร้อมตักข้าวเข้าปากต่อ ไม่ไ
