เรื่องที่ 3 แผนร้ายกลายเป็นรัก (2/2)
2581 Words
วันงานเชียร์ลีดเดอร์ทุกมหาวิทยาลัยเตรียมตัวพร้อมอยู่หลังเวที เปลี่ยนกันขึ้นไปแสดงจนครบ แล้วรอผลประกาศหลังจากเสร็จการแข่งขัน
ผลคือทีมของมหาวิทยาลัยของนัทมนได้รองชนะเลิศอันดับหนึ่ง ทุกคนดีใจเฮลั่น
อัคนีตบมือ สายตามองไปที่นัทมนตลอด เขาถือดอกไม้ไปร่วมแสดงความยินดี แต่ต้องมอบให้วิราพรตามมารยาท วิราพรยิ้มแก้มปริที่ได้รับดอกไม้ แต่เมื่อเห็นสายตาของอัคนีก็แค้นขึ้นมาในอก
อัคนีเดินไปแสดงความยินดีกับนัทมนจนออกนอกหน้า วิราพรได้แต่เก็บอาการ เธอตัดสินใจโทรหาคู่ขาเพื่อเริ่มแผนการทันทีในวันนี้
หนุ่มวิศวะตกลงแต่มีข้อแม้ว่าเธอต้องมาหาเขาเธอตกลงทันที หนุ่มวิศวะรออยู่ที่ห้องน้ำชาย แล้วโทรเรียกวิราพรออกมา
เขามีสัมพันธ์กับวิราพรในชุดเชียร์ลีดเดอร์ มันเร้าใจเขาสุดๆ วิราพรตอบโต้อย่างเผ็ดร้อน พยายามไม่ครางดัง เพราะมีคนทยอยเข้าห้องน้ำเรื่อยๆ พอเสร็จกิจก็รอจนไม่มีคนแล้วรีบเดินออกไปทันที
ทีมเชียร์ลีดเดอร์เปลี่ยนชุดแล้วเดินทางไปจัดเลี้ยงฉลองกันที่ร้านอาหาร วิราพรเอายานอนหลับอ่อนๆ ที่เตรียมมาจ้างให้เด็กในร้านหาจังหวะหยอดใส่เครื่องดื่มของนัทมน วิราพรไม่อยากให้เธอหลับนาน อยากให้เธอได้สติตอนที่ถูกเพื่อนๆ ของหนุ่มวิศวะฯ รุมกระทำตามแผนการ
อัคนีมองนัทมนไม่วางตา เธอก็ช่างส่งยิ้มให้ท่าเขาซะเหลือเกินทั้งๆ ที่มีวิราพรนั่งอยู่ วิราพรลอบยิ้มเมื่อเด็กในร้านส่งซิกว่าหยอดยาเรียบร้อยแล้ว
“ก่อนจะแยกย้ายกันในวันนี้ วิขอบใจทุกคนในทีมมากๆ นะที่เหนื่อยด้วยกันมาตลอด ขอให้ทุกคนเดินทางกลับอย่างปลอดภัยนะ” วิราพรบอกแล้วยกแก้วแชมเปญที่พนักงานเสิร์ฟนำมาเสิร์ฟในภายหลังให้กับทุกคนได้ฉลองปิดท้ายงานเลี้ยง ทุกคนยกขึ้นดื่มพร้อมกัน แล้วก็เริ่มทยอยกลับออกไป
นัทมนเห็นท่าไม่ดี รู้สึกแปลกๆ เธอมั่นใจว่าโดนวางยาแน่นอน เธอถอยจากรถแท็กซี่ตรงหน้า แล้วเดินกลับไปที่ร้าน เจออัคนีที่กำลังเดินออกมาพร้อมวิราพร วิราพรตกใจที่เธอยังไม่ขึ้นแท็กซี่ที่วิราพรเตรียมไว้ แท็กซี่นั้นคือเพื่อนของหนุ่มวิศวะที่ปฏิเสธผู้โดยสารทุกคนเพื่อรอรับนัทมนเพียงคนเดียวตามแผนที่วางไว้
นัทมนหมดสติต่อหน้าอัคนี วิราพรรู้ทันทีว่าแผนล่ม ส่งสัญญาณให้แท็กซี่กลับออกไปก่อน อัคนีอุ้มนัทมนขึ้นรถ วิราพรขึ้นมานั่งแกล้งเป็นห่วงนัทมน
อัคนีจะพาเธอไปส่งโรงพยาบาล วิราพรกลัวหมอตรวจพบยานอนหลับเลยเสนอว่าให้อัคนีพานัทมนไปพักที่บ้านเธอก่อน
อัคนีขับรถพาวิราพรไปส่งที่บ้าน ไม่ทันที่วิราพรจะเรียกให้คนมาช่วยอุ้มนัทมนลง อัคนีก็ขับรถออกไปก่อน วิราพรกรี๊ดลั่นบ้าน จนพ่อแม่เธอวิ่งออกมาดู
“เกิดอะไรขึ้นลูก”
วิราพรไม่ตอบ เพราะเธอไม่รู้จะอธิบายยังไง เพราะเรื่องทั้งหมดเป็นแผนการของเธอ เธอรีบขึ้นห้องท่ามกลางพ่อแม่ที่มองตามอย่างเป็นห่วง แล้วแม่เธอก็ต่อสายหาแม่ของอัคนีรายงานเรื่องที่เกิดขึ้น คาดว่าเด็กสองคนจะทะเลาะกัน
แม่ของอัคนีโทรเข้า เขาตัดสายทิ้ง รู้ว่าต้องคุยเรื่องวิราพรเป็นแน่ เขาตัดสินใจแล้วที่จะคุยกับแม่เขาจริงจังในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้
อัคนีมองกระจกหลัง ดูนัทมนที่นอนหลับใหล เธอค่อยๆ รู้สึกตัว อัคนีจอดรถข้างทาง ลงไปดูเธอทันที
“นัทเป็นอะไรรึเปล่า จู่ๆ ก็เป็นลมไปเลย”
“ไม่รู้ค่ะ อยู่ดีๆ ก็ง่วง ง่วงมากๆ เลยไม่ขึ้นแท็กซี่ พยายามเดินกลับเข้าร้าน แล้วก็จำอะไรไม่ได้เลย” นัทมนพูดแล้วหาวอีกรอบ อัคนีมั่นใจว่าเธอโดนวางยา แต่ไม่รู้แน่ขัดว่าเป็นฝีมือใคร
“พี่พาไปส่งที่หอนะ” อัคนีบอก นัทมนพยักหน้าแต่ก็หลับไปอีกรอบ อัคนีเห็นท่าไม่ดีเลยพาเธอไปที่คอนโดเขา
เมื่อถึงคอนโดเขาก็ปลุกนัทมนขึ้น บอกให้เดินไปพร้อมเขา ถ้าเขาอุ้มไปคงดูไม่ดีแน่ นัทมนยอมเดินตามเขาไปง่ายๆ ไม่ถามเหตุผลว่าทำไมพามาที่นี่
เมื่อถึงห้องอัคนีก็บอกว่าเธอหลับเลยไม่รู้ว่าจะไปส่งเธอที่ไหน เลยพามาที่นี่แทน อัคนีให้นัทมนไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น เธอล้างหน้าเสร็จก็มานั่งลงโซฟายาว ตื่นเต้นที่อยู่ในห้องของอัคนีสองต่อสอง
อัคนีเดินมานั่งข้างๆ อัคนีโน้มหน้าลงจะจูบเธอ แต่นัทมนผลักออก
“ทำไมล่ะ”
“มันคงไม่เหมาะ พี่อัคมีคู่หมั้นแล้ว”
“หมั้นเพราะผู้ใหญ่จับหมั้น พี่ไม่ได้รักวิ”
“แต่ยังไงก็ขึ้นชื่อว่ามีเจ้าของอยู่ดี”
“ทั้งที่รู้ว่าพี่มีเจ้าของ นัทมาให้ท่าพี่ทำไม” อัคนีถามเสียงแข็ง
“นัทแค่อยากแกล้งพี่วิ พี่วิชอบแกล้งนัท พอนัทรู้ว่าพี่วิหวงพี่อัค นัทก็แค่อยากแกล้งให้เธอเจ็บใจเล่น” นัทมนสารภาพความจริง อัคนีโกรธอย่างเห็นได้ชัด
“แล้วนัทไม่แคร์ความรู้สึกพี่เลยใช่ไหม นัทไม่ได้รู้สึกกับพี่เลยใช่ไหม” อัคนีถามด้วยความโกรธ นัทมนไม่อยากให้เป็นอย่างในละครหลังข่าวที่พอพระเอกโกรธก็จะข่มขืน เธอไม่อยากโดนอัคนีทำแบบนั้นเลยสารภาพออกไปตรงๆ
“รู้สึกสิค่ะ แต่ต้องหักห้ามใจตัวเองไม่ให้คาดหวังอะไรไปมากกว่านี้ เพราะพี่มีพี่วิแล้ว นัทรู้ว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ” นัทมนบอก อัคนีมีท่าทีอ่อนลง นัทมนโล่งใจ
“พี่คิดว่าพี่ชอบนัทนะ อาจจะถึงขั้นรักเลยด้วยซ้ำ นัทล่ะ คิดยังไงกับพี่”
“นัทรู้สึกดีกับพี่มากๆ ค่ะ แต่ไม่มั่นใจว่าใช่รักหรือเปล่า คิดถึง อยากเจอ ใจเต้นทุกครั้งที่อยู่ใกล้”
“พี่ก็เหมือนกัน” อัคนีทำท่าจะจูบนัทมน เธอผลักออก
“อย่าค่ะ”
“ทำไม เรารู้สึกดีต่อกันนี่นัท”
“แต่พี่มีคู่หมั้นแล้ว”
“พี่จะถอนหมั้น วันพรุ่งนี้พี่จะไปคุยกับแม่เรื่องนี้ พี่ไม่ได้รักวิ”
“งั้นพี่ถอนหมั้นเสร็จเราค่อยว่ากัน”
“สายไปแล้วนัท พี่ห้ามตัวเองไม่อยู่แล้ว” อัคนีดึงนัทมนเจ้ามาจูบ เธอดิ้นรนในอ้อมแขนเขา
“พี่จะลงโทษนัท นัทไม่น่าเล่นกับไฟตั้งแต่แรก พี่ต้องการนัทตอนนี้ พี่สัญญาว่าจะถอนหมั้นแน่นอน”
“อย่าค่ะ” นัทมนยังไม่อยากมีสัมพันธ์ในตอนนี้ แต่ดูเหมือนจะห้ามไม่อยู่ จริงอย่างเขาว่า เธอให้ท่าเขามาโดยตลอด พอสบโอกาสทำไมเขาจะต้องปล่อยเธอไปง่ายๆ
อัคนีระดมจูบเธอไปทั่วใบหน้า ถอดเสื้อผ้าเธอออกอย่างชำนาญ นัทมนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเปลือยเปล่าตั้งแต่ตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็โดนร่างหนาคร่อมทับ เบียดสะโพกใช้ท่อนนั้นถูไถในขณะที่เล้าโลมไม่หยุด ก่อนจะอุ้มเธอไปวางไว้ที่เตียงแล้วประกบปากจูบอย่างเราร้อน อัคนีเตรียมเครื่องป้องกันวางไว้ใกล้มือ เขาก้มลงใช้ลิ้นละเลงไปทั่วร่องกลางลำตัวนั้นอย่างชำนาญ นัทมนครางไม่เป็นศัพท์ แอ่นสะโพกไปมา อัคนีสอดใส่เข้าไปโดยไม่สวมเครื่องป้องกัน เธอบีบรัดเขาแน่น อัคนีพอใจโยกสะโพกเคลื่อนไหวเข้าออกช้าๆ ก้มลงจูบให้นัทมนหายเกร็ง ก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นจนนัทมนกระตุกตัวเกร็งตอดรัดเขาจนเขาเกือบกลั้นไว้ไม่อยู่
อัคนีก้มลงเล้าโลมบีบเค้นเต้างามใช้ปากงับอย่างดูดดื่ม กระตุ้นให้นัทมนต้องการอีกรอบ ก่อนจะสอดใส่เข้าไป ยกสะโพกเธอลอยขึ้น จับขาพาดไหล่เขาไว้ เอาหมอนมารองใต้สะโพกแล้วกระหน่ำซอยอย่างหลงใหล ลีลาของเขาเร่าร้อนดั่งไฟที่กำลังแผดเผา นัทมนครางกระเส่ามีความสุขกับบทรักที่เขาปรนเปรอให้ เมื่อใกล้จะถึงเป้าหมาย อัคนีคว้าเครื่องป้องกันมาสวมใส่ นัทมนแอ่นสะโพกเร่าๆ ตอนที่เขาถอนแท่งลำนั้นออก อัคนียิ้มพอใจ ใส่ถุงยางเสร็จก็แทงเข้าไปอีกรอบ ซอยถี่ๆ เน้นๆ อยากให้เธอติดใจในลีลาของเขา อยากให้เธอมีความสุขสมในบทรักที่เขาบรรจงทำเพื่อเธอ แล้วก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆ กัน
อัคนีใช้แรงเยอะถึงกับนอนหอบ นัทมนดึงผ้าห่มมาปิดคลุมร่างไว้ เธอรู้สึกดีแต่ก็ยังรู้สึกผิดปนกันไปหมด
อัคนีโยนถุงยางทิ้ง พลิกตัวไปกอดนัทมนไว้
“คบกับพี่นะนัท”
“ไปส่งนัทที่หอได้ไหมคะ” นัทมนไม่ตอบ หากแต่เปลี่ยนเรื่อง
“นัท”
“นัทอยากกลับห้อง”
อัคนีมองหน้านัทมน เข้าใจว่าเธอคงเป็นกังวลที่เขาทำแบบนี้กับเธอทั้งๆ ที่ยังไม่เคลียร์ตัวเอง แต่เขาควบคุมไม่ได้ เธอสวยและโดนใจเขา จนห้ามใจไม่อยู่
อัคนีนอนกอดนัทมน ไม่ยอมทำตามคำขอ
“พรุ่งนี้พี่ไปส่งนะ แล้วพี่จะไปเคลียร์ตัวเองให้สะอาด เพื่อนัท”
นัทมนนอนนิ่งไม่ตอบ เธอรักเขาไปแล้ว ตอนนี้ไม่อยากให้ตัวเองต้องเจ็บปวดหากเขาจะหลอกลวงไม่ยอมเลิกกับวิราพร
**********************
อัคนีไปที่ร้านอาหารเมื่อคืน เล่าเรื่องให้เจ้าของร้านฟัง ขอดูกล้องวงจรปิด เจ้าของร้านไม่อยากให้เรื่องถึงตำรวจเลยยอมเปิดให้ดู อัคนีเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่วิราพรยื่นยาให้พนักงานเสิร์ฟ จนกระทั่งออกไปนัดแนะกับแท็กซี่ และส่งซิกให้แท็กซี่กลับตอนที่นัทมนหมดสติ
เขาบันทึกภาพเหตุการณ์ลงในมือถือ แล้วรวบรวมกับหลักฐานเดิมที่มีคือรูปถ่ายตอนที่วิราพรมีสัมพันธ์กับคนอื่นในสวนสาธารณะ เพราะแม่ของเขาเป็นห่วงวิราพรเลยใช้ให้เขาตามไปดูวิราพรห่างๆ
อัคนีนำภาพไปเปิดให้มารดาดู แล้วอธิบายเรื่องราวทุกอย่างให้มารดาฟัง แล้วบิดเบือนเรื่องราวนิดหน่อย ว่าเมื่อคืนเขาเห็นนัทมนไม่ฟื้นเขาเลยขืนใจนัทมนเลยต้องรับผิดชอบเธอ เพราะมีใจให้เธอมานานแล้ว
แม่ของอัคนีพาอัคนีไปหาครอบครัวของวิราพรที่บ้าน วิราพรเดินลงมาอย่างดีใจ
แม่ของวิราพรขอให้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องออกไป เหลือแค่คนในครอบครัวที่จะรับทราบเรื่องน่าอับอายของเธอ แม่ของอัคนียังไม่เล่าเรื่องบัดสีที่วิราพรทำบนรถ หากแต่อ้างเรื่องที่เธอวางแผนวางยาเพื่อทำลายชื่อเสียงของนัทมน วิราพรกรีดร้องเมื่ออัคนีแสดงหลักฐาน อ้างว่าที่ทำไปเพราะกลัวว่าอัคนีนอกใจเธอแอบมีใจให้นัทมน อัคนียอมรับว่าจริง พ่อแม่ของวิราพรพอเข้าใจว่าอัคนีไม่เต็มใจหมั้น โทษอัคนีว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้วิราพรต้องทำแบบนั้น
แม่ของอัคนีทนเห็นลูกชายโดนต่อว่าไม่ไหว เลยพูดเรื่องบัดสีนั่นขึ้นมา วิราพรปฏิเสธ อัคนีเอารูปให้ดู บอกว่าวันนั้นตามไปตอนแรกจะลงไปช่วย แต่เห็นว่าวิราพรเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยความเต็มใจเลยไม่ได้ลงไปแสดงตัว แม่ของวิราพรตกใจจนเป็นลม พ่อของวิราพรเข้าใจ ยินยอมถอนหมั้นและจะคืนของหมั้นให้ทั้งหมด วิราพรกรีดร้องอย่างเสียสติ จนเด็กรับใช้ต้องเข้ามาช่วยจับให้เธอสงบสติอารมณ์
อัคนีพาแม่กลับบ้าน เธออนุญาตให้อัคนีรับผิดชอบนัทมนตามที่เขาขอ ไม่อยากบังคับจิตใจใครอีกต่อไปแล้ว อัคนีกราบขอบคุณ แม่เขาเอาแหวนให้อัคนีหนึ่งวงเพื่อใช้หมั้นนัทมน
“ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ พามาไหว้แม่ด้วยนะ” แม่ของอัคนีบอก ก่อนที่เขาจะเดินทางไปหานัทมน
เมื่อถึงห้องของนัทมนที่เขาพามาส่งเมื่อเช้า อัคนีก็เคาะห้องเธอทันที นัทมนเปิดออกมาพบว่าอัคนียืนยิ้มอยู่ เขาเข้ามาในห้องโดยไม่รอให้นัทมนเชิญ
“พี่ถอนหมั้นวิแล้วนะ”
“พี่อัคทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าพี่อัคทำกับพี่วิได้ สักวันพี่ก็ทำกับนัทได้” นัทมนไม่ชอบวิราพรก็จริง แต่เธอก็เห็นใจหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกัน
อัคนีเล่าเหตุผลทุกอย่างให้นัทมนฟังตั้งแต่ต้นจนจบ เธออึ้งเพราะไม่คิดว่าเธอโดนวางยาจากวิราพร นี่วิราพรเกลียดเธอถึงขนาดจะให้เธอเสียหายเลยเหรอ
“นัทคบกับพี่นะ”
“นัทไม่รู้ นัทเป็นต้นเหตุให้พี่เลิกกัน ถ้านัทไม่ให้ท่าพี่จนพี่วิโกรธ เรื่องคงไม่เกิด” นัทมนโทษตัวเอง
“ถึงนัทไม่ให้ท่า พี่ก็ชอบนัทอยู่ดี ส่วนวิก็ไปกับคนอื่นอยู่ดี พี่รู้ว่าวิเขาไม่ได้ทำเป็นครั้งแรกแน่นอน” อัคนีบอก ดูจากลีลาของเธอตอนนั้น แสดงว่าเคยผ่านมามาก
“นัท เราต่างคนต่างรู้สึกดีๆ ต่อกัน นัทอย่าเอาคนอื่นเข้ามาเป็นเหตุผลปิดกั้นตัวเองจากพี่ ถ้านัทรักพี่ เราก็คบกัน ถ้าไม่ พี่ก็จะเดินออกไป ไม่รบกวนนัทอีก แค่นัทพูดมาคำเดียว พี่ก็จะไป” อัคนีบอก
นัทมนร้องไห้ โผกอดอัคนี
“นัทรักพี่อัค”
“ก็แค่นั้นแหละ” อัคนีกอดนัทมนแน่น ดีใจที่เธอยอมเปิดใจ
“อ่อยเก่งขนาดนี้ อย่าอ่อยใคร นอกจากพี่นะ” อัคนีแซว
“ก็อ่อยพี่อัคคนเดียวนี่แหละค่ะ”
อัคนียกมือนัทมนขึ้นมาสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย
“แม่พี่ให้แหวนมาจองไว้ก่อน ถ้านัทพร้อมเมื่อไหร่ พี่จะพาไปไหว้ท่าน”
นัทมนมองแหวนในนิ้วอย่างดีใจ ยิ้มอย่างมีความสุข
มือของอัคนีเริ่มซุกซน นัทมนมองทำตาดุ อัคนีไม่สน ช้อนตัวอุ้มนัทมนไปวางไว้ที่เตียง
“ไม่เอาค่ะ กลางวันแสกๆ”
“เมื่อคืนพี่ยังไม่อิ่ม”
“ไม่มีถุงยาง”
“พี่พกในกระเป๋าเงิน”
“แหนะ” นัทมนดุ เมื่อรู้ว่าเขาชอบพกถุง
“พี่ถือคติจงเตรียมพร้อม” อัคนีบอกความจริง แล้วจัดการจูบปิดปากนัทมนไม่ให้พูดอะไรอีก อัคนีใช้ความชำนาญจัดการนัทมนจนเคลิ้มตามได้สำเร็จ แล้วยกหัวขึ้น
“พี่บอกนัทแล้ว อย่าเล่นกับไฟ”
“แต่ไฟมันน่าเล่นนี่ค่ะ”
“พี่จะหลอมนัทให้ละลายเลย” อัคนีพูดเสียงกระเส่า
นัทมนดึงคออัคนีลงมาจูบ
“นัทจะดับไฟของพี่อัค ไม่ให้ไปเผาใครได้อีก”
อัคนียิ้มอย่างพอใจ
ร่างทั้งสองผสานกันเป็นหนึ่งเดียว แสดงบทรักตอบโต้กันอย่างเร่าร้อนโดยการนำของคนที่เชี่ยวชาญกว่า
ทั้งห้องอบอวบไปด้วยเสียงครางอย่างสุขสมของคู่รักคู่ใหม่ ที่เปิดใจรักกันในเวลาอันสั้น แต่ทั้งคู่มั่นใจว่าความรักของพวกเขาจะยืนยาวแน่นอน
-------- จบ --------
- Writer
