WHITEFANG

CHAPTER TWO

"GET OUT!"

Christ!

That woman's voice just made my hangover worst.

Pinilit kong huwag itong pansinin at muling ipinikit ang aking mga mata. But a second later, a loud hiss escaped out of my mouth when a sharp object stabbed my left arm that was covering my face.

"The heck!" ungol ko sabay balikwas ng bangon buhat sa aking pagkakahiga sa couch na nasa gitna ng salang iyon.

Mabilis kong hinugot ang kutsilyong tumusok sa aking laman at itinapon iyon sa isang tabi.

Snickering, I grabbed my bag that I used as a pillow. Kumuha ako ng malinis na damit sa loob niyon upang itali sa aking sugat.

"I said get out!" it was that woman again. Buhat sa doorframe ng kitchen ay sinugod ako nito sabay sampal sa aking may pasa pang pisngi.

Mariin akong napapikit upang pahabain ang aking pasensya ngunit mukhang hindi ako nito tatantanan.

She picked up the knife again and attacked me.

Ohoho!

Mabilis akong tumalon sa likod ng couch para umiwas.

"The hell mom! What's your goddamn problem! Papatayin mo ba ako!" I barked at her.

Seryoso ang hitsura ng babaeng may hawak ng nakakamatay na bagay sa aking harapan.

I'm 100% sure that she meant to murder me!

Napa-iling ako at hindi malaman kung ano ang dapat na maramdaman.

She's my biological mother.

Sweet mother isn't she?

Note the sarcasm.

Lalong tumalim ang mga mata ni Adelle Lacerna habang nakatitig sa akin.

Napakunot-noo ako.

Is she possessed or something?

Well, araw araw sigurong may sapi ito kung ganoon.

"I've warned you not to come into this house, ever again! Ayaw kong makita ang pagmumukha mo, halimaw ka!" she stressed out and jumped over the couch and lunged at me.

"Whoah! Not so fast mom!"

Dahil matangkad ako at may mahahaban ang mga galamay ay mabilis na nahawakan ko ito sa noo kaya hindi nito nagawang itarak sa aking katawan ang kutsilyo.

"Bitiwan mo ako! You monster!"

Muli akong napa-iling dahil hindi pa rin ito nagbabago.

"Okay! Chill out! Aalis na ako at huwag kang mag-alala, hinding hindi ko na ipapakita sa inyo ang halimaw kong pagmumukha," I reassured her but she managed to cut my arm again.

Nabitawan ko ito dahil doon ngunit agad akong naka-iwas nang muling magtangkang itong saksakin ako.

Geez, napakalambing talaga nito. Again note the sarcasm!

Bago pa lumala ang sitwasyon, mabilis ko ng hinagilap ang aking bag sabay sibat palabas ng bahay dahil seryoso ang aking mudra.

Papatayin nito ang nag-iisa nitong anak na babae.

Unluckily that it's me!

Sumakay ako sa aking lumang bigbike at mabilis iyong pinasibad.

As much as I still want to see my mom, ganoon din naman ka-intense ang pag-ayaw nito sa akin.

A very platonic relationship between a mother and a daughter.

Pagak akong tumawa.

Well it's not as if I was still new to it.

Mula pagkabata at mula nang mawala si dad ay bumangon ang matinding galit ng babaeng iyon para sa akin.

Is she still blaming me for his death or it was that she hates the way I am right now?

Punk is my style.

Marami akong hikaw sa katawan.

Nangingitim ang aking mga mata dahil sa makapal na eyeliner. My breath reeked of alcohol as my favorite hobby is to get wasted.

Ano pa ba ang ibang mga dahilan at namumuhi ito sa'kin?

I just really wanted to know the real reason cause I felt frustrated.

I thought that she would missed me. Madalang kasi kami nitong magkita.

I also thought that she'll get worried somehow. Hindi man lang ito nagtanong kung ayos lang ba ako? Kung may problema ako.

Kagabi, matapos ang aking laban ay muli kaming nag-usap ni Preston Li. Binibigyan ako nito ng tatlong buwan upang maka-bayad.

Napalatak ako.

Hindi man lang nito ginawang isang taon?

Bihira na akong ma-schedule sa underground fight dahil wala nang gustong lumaban sa akin.

Hindi sapat ang tatlong buwan para maka-ipon ako ng one hundred million!

Napahilamos ako sa aking mukha.

I'm so doomed!

Mamasakerin ako ng mga Mafia kapag hindi ako nakabayad sa kanila.

Saan ba naman ako kakamot ng ganoon kalaking halaga?

Sa isip ko ay muli kong isinumpa ang taong naglagay sa akin sa sitwasyong iyon. But before I got carried away with my anger, I suddenly felt my phone vibrated from my ripped jean's backpocket.

Awtomatikong inihinto ko sa isang tabi ang aking bigbike.

I pulled my phone out of my pocket and answered the call.

"Goodmorning Akira Lasenggera Rivas!" a familiar irritating voice of a woman greeted me.

I rolled my eyes.

Ofcoarse, isa lang naman puwedeng mag-may ari niyon. "What do you want, Shin?"

My cousin snorted. "Guess who kung sino ang nasa funeral ngayon, monster."

My lips twitched.

Tinawagan ba ako nito para lang gawing manghuhula?

"Kung makakapunta ako kung asan ka narooon ngayon, baka ikaw ang mapunta doon. Now tell me who it is at may pupuntahan pa ako!"

I heard a groaned from the other side of the line. "You're a witch monster you know that? Anyway, it's your favorite old man, duh! Senior Gustav passed away last night dahil sa kahihintay sa'yo!" Then she hang up.

I hissed.

That b***h!

She's so dead oras na naka-uwi na ako sa villa!

But wait, ano ang sabi nito?

Nasapo ko ang aking ulo sabay ungol.

Aw s**t, my loving lolo died?

I cursed loudly.

Hindi pa nito nabibili ang ipinangakong hayabusa sa akin.

Agad kong ini-start muli ang bigbike at mabilis na tinahak ang direksyon patungo sa Rivas Villa.

Hindi maiwasan ang manubig ng aking mga mata.

Senior Gustav passed away while waiting for me huh?

I smiled bitterly.

"I'm so sorry, lolo."