-หนึ่งอาทิตย์ต่อมา- “ม่านจ๋า” “คะ” “วันนี้จะทำอะไรให้พี่กินคะ” พี่มาร์คัสเข็นรถเข็นอยู่ข้างฉันแล้วก็ถามเสียงหวานในระหว่างที่เราสองคนกำลังเดินอยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ตหลังจากที่เขาไปรับฉันที่มหาวิทยาลัยเรียบร้อย เท้าฉันดีขึ้นแล้วค่ะ แผลปิดสนิทแล้วมีแค่รู้สึกเจ็บในบางเวลาที่เดินแรงไปหน่อย แต่ดีขึ้นมากเลยมาเดินซื้อของกัน “พี่คัสอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมคะ” “อะไรก็ได้ค่ะ พี่เบื่ออาหารที่ไม่ใช่ฝีมือม่านเต็มทนแล้ว” เขาบอกเสียงหวาน รอยยิ้มประจบทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมา วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันจะทำอาหารหลังจากที่หยุดทำมาตั้งแต่วันที่เท้าเป็นแผล พี่มาร์คัสไม่ให้ทำเพิ่งจะอนุญาตวันนี้หลังจากที่เมื่อเช้าก่อนไปเรียนเขาดูแผลฉันเรียบร้อย “ให้ม่านทำให้กินก็จบ แค่ยืนทำกับข้าวแป๊บเดียวเอง” เขาไม่ให้ฉันทำเลยจริง ๆ นะ สั่งอาหารจากร้านอาหารมากินทุกวัน อยู่กับพี่มาร์คัสฉันแทบจะไม่ได้เดินเลยค่ะเพราะส่วนมากจะได้นอนมาก
Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books