“ท่านจะไม่ฟังคำขอของข้าอย่างนั้นหรือคะ”
สกาเล็ตกล่าวโดยที่ใบหน้าของนางเปื้อนไปด้วยร่องรอยของหยาดน้ำตา
“เรื่องนั้นมันมากเกินไปและข้าช่วยเจ้าไม่ได้หรอกนะ”
สกาเล็ตกำมือแน่นมากกว่าเดิม นางลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเคือง
“ท่านลืมไปรึเปล่าว่ายศบารอนของท่านมันมาจากข้าผู้นี้ที่ไปร้องขอให้องค์รัชทายาทมองเห็นความดีความชอบของท่านนะคะ”
แอนโทนี่แสยะยิ้ม เขาละสายตาจากเอกสารมากมายเบื้องหน้าก่อนจะปรายตามองหน้าของสกาเล็ต
“ข้าจับดาบออกรบ แถมยังทำศึกมากมายแต่เจ้ากลับบอกกับข้าว่าที่ข้าได้ยศบารอนมามันเป็นเพราะเจ้าอย่างนั้นหรือสกาเล็ต ช่างน่าขำยิ่งนัก"
เธอไม่ได้มีทางเลือก สกาเล็ตไม่มีใครอยู่ข้างเธอ ไม่มีมาตั้งแต่ต้นและเธอคิดว่าพี่ชายต่างแม่ผู้นี้จะช่วยเหลือเธอ แต่ทว่าเขากลับเมินเฉยต่อเธอไปอีก
“ท่านหญิงอาโมรีนางไม่ควรจะเป็นพระชายา ท่านก็แค่ขัดขวางการเป็นพระชายาของนาง ด้วยใบหน้าของท่านหากว่
