บทที่ 1 แปลกใจ
1175 Words
“ยัยทิพ แกมากับฉันเร็ว” เอมอรรีบวิ่งเข้ามาหาทิพลดา ทันทีที่มองเห็นเธอ ซึ่งกำลังเดินดูของในร้านจำหน่ายสินค้าตกแต่งบ้าน
“มีไร ฉันกำลังดูของอยู่ แกว่ากระจกนี่ถ้าเอาไปติดในห้องตรงมุมแต่งหน้ามันจะใหญ่ไปไหม” ทิพลดายังคงเลือกจับพลิกไปมาแล้วเอียงหน้ามองอย่างตั้งใจ โดยไม่สนใจเอมอรที่ทำหน้าตื่นอยู่ด้านหลัง
“แกต้องเห็นอย่างที่ฉันเห็นแล้วแกจะสนใจ มานี่ กระจกมันไม่หนีไปไหนหรอกมาดูเมื่อไร่ก็ได้ แต่ถ้าแกพลาดเรื่องนี้แล้วจะเสียใจ” เอมอรจัดการลากแขนของทิพลดาให้ตามมาอย่างขัดขืนไม่ได้
“เออ เออ รู้แล้ว ถ้าไม่น่าสนใจแกโดน” สองสาวกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปด้วยกัน จนไปถึงหัวมุมที่สิ้นสุดเต็นท์ขายของ เอมอรลากแขนทิพลดาลัดเลาะเข้าไปยังด้านข้างเวทีที่ค่อนข้างมืด และเข้าไปแอบอยู่บริเวณด้านหลังเวที เป็นช่องแคบติดกับสวนสาธารณะ ตรงจุดนี้จะมีคนมาวิ่งออกกำลังกายในช่วงเช้ากับเวลาเย็น
ภายในสวนมีต้นไม้ที่ต้นโตบ้างต้นเล็กบ้างปลูกเป็นแนวตามทางเดิน ส่วนใหญ่จะเป็นต้นลีลาวดีที่ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ โชยมา ในช่วงกลางคืนแบบนี้จะไม่มีคนเข้ามาในบริเวณสวนสาธารณะ เพราะมันค่อนข้างมืด และเปลี่ยว มีเพียงแสงไฟสลัว ๆ
พวกเธอจึงอาศัยมุมที่มีป้ายไวนิลขึงกางปิดประกาศของหน่วยงานราชการ ประกอบกับกองผ้าส่วนปลายที่เหลือจากการตกแต่งประดับเวทีที่ม้วนๆ กองไว้ ใช้ทำเป็นที่กำบังได้เป็นอย่างดี
เอมอรผลักทิพลดาเบา ๆ ให้นั่งลงตรงจุดที่เป็นช่องเล็กๆ สามารถมองเห็นข้างในบริเวณสวนสาธารณะได้เป็นอย่างดี ไม่มีใครมองเห็นพวกเธอ เพราะมันเป็นจุดอับสายตา เอมอรก้มลงกระซิบกระซาบที่ข้างหูเธอเบา ๆ
“แกเห็นผู้ชายกับผู้หญิงคู่นั้นไหม”
“ไหนๆ มืดขนาดนี้มันจะมองออกได้ยังไง”
“แกดูตรงหลังต้นลีลาวดีดิ คนเค้าแอบพบกันใครจะมายืนให้แกเห็นชัด ๆ วะ”
“เฮ้ยย..นั้นมันพี่นีกับเสี่ยเดชนี่นา” เธออุทานออกมาด้วยความลืมตัว แล้วรีบเอามือปิดปากตัวเอง หันหน้ามาทางเอมอรทำปากพะงาบ ๆ เหมือนจะพูดอะไรแต่พูดไม่ออก
“เห็นไหมล่ะว่าแกต้องแปลกใจ แก ๆ ดูเร็ว” ทิพลดาก้มหน้ามองตรงช่องเล็ก ๆ อีกครั้ง เห็นผู้ชายกำลังยืนโอบกอดผู้หญิงที่หันหลังให้
มองเลยไปทางด้านหลังชายหญิงคู่นั้นไกลออกไปประมาณ 5 เมตร มีกลุ่มผู้ชายตัวโตใส่ชุดดำ ยืนกระจายตัวกันเหมือนคุ้มกันให้ แม้จะมองเห็นไม่ชัดแต่ลักษณะคล้ายพวกนักเลง
แต่ละคนถือบางอย่างในมือ พวกมันต้องมีอาวุธแน่ เห็นแบบนั้นเธอก็ยิ่งหัวใจเต้นแรงกลัวว่าพวกมันจะหันมาทางนี้แล้วเห็นพวกเธอเข้า แต่พวกมันยังยืนนิ่ง
เธอจึงหันกลับไปมองจุดที่ชายหญิงคู่นั้นยังยืนกอดกัน ซักพักผู้หญิงก็หันกลับมาพูดอะไรบางอย่าง ก่อนที่ผู้ชายจะก้มหน้าลงไปจูบ ทิพลดาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ คาดไม่ถึง รีบหันหลังให้กับหญิงชาย คู่นั้นทันที
“ยัยอร..เราๆ ..ไปกันเถอะ” เธอเอ่ยตะกุกตะกักออกมาด้วยความตื่นเต้น หัวใจแทบจะวาย พร้อมสะกิดเรียกเพื่อนที่ตอนนี้ยังแอบมองไม่เลิก
“ได้ๆๆ” พวกเธอรีบลัดเลาะออกมา ให้พ้นจากบริเวณนั้น มายืนอยู่จุดที่สว่างใกล้กับเวทีกลาง เธอก็พรูลมหายใจออกมา เพิ่งรู้ว่าเมื่อกี้เธอกลั้นหายใจอยู่
พวกเธอจึงชวนกันเดินกลับเข้าไปในงานเหมือนเดิม ทำท่าเหมือนเดินดูของ ทั้งที่ไม่ได้สนใจอะไรตรงหน้า มัวแต่คิดถึงภาพที่มองเห็นจากมุมมืด
“อร..ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าพี่นีกับเสี่ยเดชเค้าจะเป็นมากกว่าคนรู้จักกันธรรมดา”
“ภาพมันฟ้องขนาดนั้น ดีไม่ดีอาจจะตั้งนานแล้วก็ได้”
“มิน่าล่ะ ที่ฉันเจอล่าสุด เห็นเค้าแต่งตัวสวย กระเป๋า เสื้อผ้า เครื่องประดับแบรนด์เนมทั้งนั้น ฉันก็เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเค้ามีรายได้มาจากอะไร เสี่ยเดชประวัติมันน่ากลัวจะตาย ไปยุ่งกับคนแบบนั้นทำไม แต่ก็ ช่างมันเถอะ เพราะฉันกับเค้าไม่ค่อยสนิทกัน แต่ที่น่าสนใจคือทำไมถึงมานัดพบกับเสี่ยเดชที่นี่ ไปพบที่บ้านหรือฮาเร็มส่วนตัวมันก็ได้นี่นา”
“แกคิดเหมือนฉันเลย ตอนแรกที่วิ่งไปหาแก ฉันเห็นยายพี่นีเดินตามเสี่ยเดชเข้ามาที่มืดๆ คิดว่าพวกเขาจะมาทำอะไรกันแบบ..เอ่อ..ผู้ชายกับผู้หญิงน่ะ ไม่อยากให้แกพลาด ก็เลยต้องรีบวิ่งไปชวนแกมาดูด้วยกัน ฮ่าฮ่า” เอมอรพูดไปหัวเราะไป ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังทำหน้าตื่นตกใจ
“ไอ้บ้า ว่าแต่เมื่อกี้แกทำไรตอนที่ดูอยู่ด้านหลังฉัน เห็นล้วงอะไรยุกยิก ๆ ฉันละกลัวพวกมันหันมาเห็นจะตาย”
“อัดคลิปนะสิ ลุ้นแทบตายว่าเค้าจะกินตับกันหรือเปล่า จะได้เอาไว้ขู่ญาติแกเวลาที่นางกัดพวกเรา”
“แกนะสิจะตายก่อน เสี่ยเดชสั่งโป้งเดียวก็เตรียมตัวนอนคุยกับรากมะม่วงได้เลย”
“ไอ้ทิพแกอย่ามาขู่สิ ฉันก็กลัวนะ งั้นเก็บเอาไว้ให้เปลืองเมมเล่นๆ ก็ได้ แหมแต่เสียดายที่ไม่ได้ภาพเด็ดๆ อิอิ”
เจอเรื่องตื่นเต้นมาแล้ว พอเดินกลับเข้ามาในบริเวณงานพวกเธอก็เริ่มหิว จึงมองหาของกินที่น่าสนใจ วันนี้เป็นงานประจำปีของจังหวัด มีมหรสพที่แต่ละอำเภอนำมาจัดให้ประชาชนที่เข้ามาร่วมงานได้เข้าไปเยี่ยมชม และซื้อสินค้าเด่น อาหาร เครื่องดื่มที่มีไว้บริการในราคาไม่แพง
ถัดจากเวทีกลาง จะเป็นถนนสำหรับเดินชม สองข้างทางมีร้านค้าจำหน่ายเฟอร์นิเจอร์ของตกแต่งบ้าน ที่มาออกบูธจำหน่ายสินค้าตั้งแต่ราคาจับต้องได้ จนถึงราคาไฮเอนด์ หลายแบรนด์เป็นที่รู้จักกันดีในพื้นที่
นอกจากนี้ ยังมีร้านจำหน่ายเสื้อผ้าที่วางขายภายในเต็นท์ต่อกันยาวเป็นแนวตามถนน ประชาชนที่มาเที่ยวงานมีจำนวนเยอะมาก จนบางร้านต้องเบียดเสียดกันเพื่อเข้าไปซื้อหาของราคาถูก
ที่ได้รับความนิยมจากวัยรุ่นคงเป็นถนนอีกฟากหนึ่งที่เต็มไปด้วยร้านเกมส์มีตุ๊กตาเป็นรางวัลแขวนล่อตาล่อใจให้กับนักล่ารางวัลทั้งหลาย
- Writer
