มอบให้เพราะรัก
ภายในห้องที่มืดสลัว มีเพียงแสงไฟ วิบวับลอดเข้ามาเพียงเล็กน้อย ชายหญิงที่กอดรัดเรือนร่างกอดจูบลูบคลำกันจนเกิดอารมณ์วาบหวาม
“พี่ไทก้า เบาหน่อยสิ”
เสียงเอ่ยบอกอย่างอ่อนหวานของคนที่ถูกกระทำ เธอไม่ใช่ใครที่ไหน “อิ้ง” เพื่อนสาวของภัทรา ส่วนฝ่ายชาย ไทก้า เพื่อนของอัศวินนั้นเอง
“เบาอะไร เธอเองก็ชอบไม่ใช่หรือไง”
“แต่อิ้งหายใจไม่ออกนะ”
“พอเสื้อผ้าหลุดก็หายใจออกแล้ว”
ไทก้า หรือชื่อทางราชการคือปรมะ หนุ่มลูกครึ่ง ไทย อังกฤษ แต่ทว่าพ่อแม่ดันแยกทาง จึงทำให้ชายหนุ่มอยู่ที่ไทยกับแม่เป็นหลัก
“ไม่เอา อิ้ง กลัวพี่เดย์มาเห็น”
“มันไม่ขึ้นมาหรอกนี่มันห้องส่วนตัวนะ จะกลัวอะไร เธอเองไม่ใช่หรือไงที่อยากให้พี่ทำแบบนี้”
สิ่งที่เขาพูดมันก็จริงเพราะอิ้ง หลงรักไทก้ามาสักพักแล้ว เหตุเพราะการมาเที่ยวบ่อยๆ ของเธอทำให้ได้เห็นหน้าหล่อๆ ของเจ้าของผับ
หญิงสาวหยุดชะงักกับคำพูดปล่อยให้ชายหนุ่มได้เชยชมเรือนร่าง แม้ว่าอีกใจก็อยากจะหยุดมันเสียให้ได้ ทว่าหากหยุดวันนี้วันข้างหน้าเขาอาจไม่มองตนก็เป็นได้
ร่างหนาแทรกร่างเข้ามาบังเบียดเรื่อยๆ จนแนบชิดไม่มีแม้พื้นที่เว้นว่างให้อาการผ่านเข้ามาได้ ไทก้าล้วงมือเข้าไปสัมผัสที่เนื้อผิวอันนุ่มนิ่มของสาวรุ่นน้องก่อนที่เธอจะเปล่งเสียงออกมาอีกครั้ง
“อื้อ”
ดวงตากลมหลับตาปี๋ ไม่มองการกระทำของชายหนุ่ม รู้แค่ว่าบัดนี้มือของเขาเข้ามาถึงเนินอกของเธอแล้ว
“ขอพี่ถอดเสื้อนะ”
ไม่มีเสียงตอบรับ มีเพียงการพยักหน้าเชิงตกลงให้ชายหนุ่มร่างสูง ทำให้ใบหน้าหล่อฉีกยิ้มอย่างหน้าประหลาด จากนั้นเขาก็จัดการเสื้อตัวเล็กของเธอจนพ้นร่าง มีเพียงเสื้อชั้นในที่ยังคงสวมอยู่
ใบหน้าหล่อของไทก้า จ้องมองที่เนินอกของสาวตรงหน้า ก็แทบกลืนน้ำลายลำบากแล้ว เขายกยิ้มที่มุมปากอีกครั้งเหมือนจะพอใจกับสิ่งที่เห็น จากนั้นเสื้อชั้นในที่ปกปิดเนินนุ่มก็ถูกเขาถอดออกโดยง่าย
“พะ พี่ไทก้า…”
เสียงหวานขานชื่อของคนที่จ้องมองเรือนร่างเธออยู่
“ครับ”
“แน่ใจหรือคะว่าพี่เดย์จะไม่ขึ้นมา”
“พี่ก็บอกแล้วว่าห้องนี้เป็นห้องส่วนตัว อีกอย่างเดย์มันไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของพี่”
เขาพูดพลางลุกขึ้นจากเตียงขนาดกะทัดรัด ถอดกางเกงพร้อมเสื้อเชิ้ตที่สวมใส่ออก เผยให้เห็นส่วนเนื้อที่แน่นปึก มัดกล้ามที่บ่งบอกถึงการดูแลหุ่นเป็นอย่างดี ส่วน อิ้งที่นอนราบรู้สึกอายจนใบหน้าเห่อร้อน พร้อมทั้งยกแขนขึ้นมาปกปิดเนินอกตัวเองไว้
“พี่อย่าจ้องแบบนั้นสิ อิ้ง อายนะ”
“จะอายทำไม เรากำลังจะทำเรื่องอย่างว่า ไม่ต้องอายแล้ว”
“แต่…”
ไม่ทันที่อิ้งจะได้พูด ไทก้าที่ยืนอยู่ปลายเตียงก็เอื้อมมือมากระชากที่ข้อเท้าจนเธอต้องเผลอร้องขึ้น
“อร๊าย”
มือหนาของชายหนุ่มจัดการกับกระโปรงตัวสั้นพร้อมทั้งแพตตี้ตัวจิ๋วให้พ้นร่าง
“พะ พี่ไทก้า อิ้ง อายอย่ามองนะ”
ใช่ว่าคำห้ามนั้น ชายหนุ่มจะสนใจ เขากับยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า พร้อมคำที่พูดขึ้นอย่างน่าอาย
“สวยมาก”
“ฮือ”
เธอยังคงหลับตานิ่ง สองแขนยังพาดประสานปกปิดส่วนเนินอกเหมือนเดิมอยู่
ไทก้าขยับร่างเข้าไปใกล้ มือเย็นเฉียบจากแอร์ปรับอากาศที่จับไปที่ขาของหญิงสาว ยิ่งทำให้อิ้ง รู้สึกสั่น จากนั้นมันรู้สึกว่าขาของเธอทั้งสองข้างถูกจับให้แยกออกจากกัน ไม่นาน..
“อ๊ะ”
ความตกใจที่ถูกสัมผัสจากนิ้วเรียวยาวของหนุ่มร่างสูง ไทก้ากัดฟันอดกลั้นอารมณ์ไว้แนบแน่น นิ้วกลางของเขาพยายามแหวกช่องทางรักเพื่อจะให้น้ำหล่อลื่นในไหลออก
“อ๊ะ พะ พี่ไทก้า อือ อะอย่าทำแบบนั้น”
“ทำไม เสียวเหรอ”
เธอไม่ตอบ ได้แต่กัดปากแน่นขึ้น หนุ่มหล่อรู้ดีว่า การสัมผัสที่ติ่งกุหลาบนี้มันเป็นจุดเพิ่มอารมณ์ให้กับผู้หญิง
ไทก้าแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองที่มันแห้งผาก ความกระสันเริ่มทำให้ร่างกายอดที่จะกระทำอย่างร่างนั้นไม่ได้
“ซี๊ดฮืม”
แม้ว่าแก่นกายจะยังไม่เข้าไปสัมผัสที่ร่องแคบ ทว่านิ้วมือที่ใช้แหวกทางอยู่นั้นก็พอรู้ได้ว่ามันรัดแน่นแค่ไหน จนต้องเผลอเสียงครางอันเป็นเสียงที่ลามกออกมา
หญิงสาวที่นอนราบอยู่กับที่นอน ใบหน้าหวานเหยเกขึ้นเมื่อนิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มเข้าไปสัมผัสที่ร่องคับแคบของเธอจนมันอดกลั้นความเจ็บไว้ไม่ไหว ต้องเผลอร้องออกมาเสียงสั่น
“พี่ไทก้า…อิ้งเจ็บ”
“ทนหน่อยสิ นี่แค่นิ้วนะ หากโดยของจริงจะทำยังไง”
“อือ แต่ อ๊ะ”
พูดจบก็ดันนิ้วเรียวเข้าไปจนลึกจากนั้นก็ค่อยๆ ขยับมันช้าๆ เพื่อเพิ่มอารมณ์ให้สาวที่นอนราบ จนอิ้งรู้สึกได้ว่า ท้องนอนของเธอมีผีเสื้อหลายร้อนตัวบินวนอยู่
“อื้ม”
เธอเปล่งเสียงครางออกมา จากนั้น คนกระทำก็เงยหน้าขึ้นมอง ไทก้าเหมือนจะพอใจเพราะใบหน้าหวานของคนที่นอนอยู่มันบิดเบี้ยวพลางกัดปากอยู่บ่อยครั้ง
แจะๆ
เสียวน้ำรักที่สัมผัสกับนิ้วมือของชายหนุ่มจนมันแทบกลืนน้ำลายลำบาก ริมฝีปากแห้งเหือด ยิ่งเขาถอดนิ้วนั้นออก น้ำหวานที่ไหลรินของสาวร่างบางก็ไหลตาม
มันยากที่อดกลั้นอีกต่อไป เขาขยับร่างเข้าไปชิด จากนั้นก็จับท่อนเอ็นของตัวเองเข้าไปจ่อ ส่วนหัวที่แดงก่ำประชิดที่กลีบกุหลาบเท่านั้น เสียงของอิ้งก็ร้องออกมา
“ฮือ พี่ไทก้า…”
ประโยคนั้นขาดหายไป ที่จริง อิ้งก็ไม่ต่างจากเพื่อนเท่าไหร่นัก เพราะเธอเองไม่เคยคบใคร ด้วยความที่ไม่อยากผูกพัน อีกทั้งเป็นคนชอบเที่ยวกลางคืน เลยไม่ชอบมีแฟน ทว่า ไทก้าเป็นคนแรกที่ทลายกำแพงนั้นลง
เมื่อรู้สึกว่า สิ่งแปลกปลอมเข้าประชิดถึงเนื้อสาว ความเกร็งตัว ของอิ้ง ก็เพิ่มขึ้น เธอรู้สึกเหมือนเหล็กร้อนหล่อหลวมด้วยไฟดันเข้ามาจนรู้สึกปวดหนึบ เรียวปากบางเม้มแน่นเข้าหากัน มีเพียงเสียงที่ร้องท้วงในลำคอเท่านั้น
“ฮือ”
ชายหนุ่มตัวสูงเจ้าของนักท่องราตรี มองหน้าสาวน้อยที่นอนตัวสั่น แต่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรออกมาให้อิ้งได้ยิน มีเพียงสันกรามที่ขบเม้นจนนูนเด่นขึ้น จากนั้นก็ค่อยๆ ดันแก่นกายที่แข็งขืนเข้าไปยังร่องแคบเช้าๆ จนอิ้งต้องเอื้อมมือไปกำผ้าปูที่นอนแน่น อดกลั้นกับความเจ็บ
“อ่า”
เสียงคำรามที่น่าพอใจของเขา เมื่อเจ้าแก่นกายนั้นดันเข้าไปจนสุดลำเอ็น ความเสียววิ่งวนม้วนท้องน้อยไปหมดจนต้องเผลอปากซี๊ดขึ้นอย่างได้อารมณ์
“ซี๊ด อิ้ง อิ้งยังไม่เคยเหรอ พี่นึกว่า”
“พี่ไทก้า…อย่าพูดสิ อิ้งอายนะ”
หญิงสายพูดในขณะที่เปลือกตายังคงหลับอยู่ จากนั้นไทก้าก็ได้สวนสะโพกเข้าออกตรงร่องรัก ทำให้เห็นกลีบกุหลาบสีแดงปลิ้นเข้าออก แก่นกายที่ถูกรัดแน่นยิ่งทำให้เขาเสียวจนต้องหาที่ระบาย
ปากร้อนก้มลงไปจูบที่เรียวปากของสาวร่างเล็กกว่าตน อิ้ง ไม่อาจทานทนกับอารมณ์วาบหวามนี้ได้ เธอรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ อีกทั้งรู้สึกว่าอึดอัดจนบอกไม่ถูกยิ่ง เจ้าของที่สถานบันเทิงแห่งนี้ ปิดปากเธอไว้ด้วยปากของเขา เธอยิ่งต้องร้องท้วงออกมา
“อื้ม พี”
เสียงอู้อี้มันทำให้ไทก้า ชะงักจนต้องผละริมฝีออกมามองหน้าสาวที่นอนเคลิ้มอยู่ใต้ร่าง แต่เอวหวานยังคงขยับอยู่
“อิ้ง อึดอัดมากเลย รู้สึกเจ็บแสบ”
“ทนหน่อย ก็เธอมันตัวเล็กนี้”
พูดแล้วก็เด้งสะโพกสวนเข้าไปไม่ยั้งจนเสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้น
ตับตับตับ
ความรู้สึกเหมือนร่างจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆในตอนนั้นว่าหนักแล้ว ตอนนี้อิ้ง ยิ่งรู้สึกว่าใจจะขาดลงเสียให้ได้
“อ๊ะ พะ พี่ไทก้า อื้ม เบาสิคะ”
เสียงกระเส่าเอ่ยบอกเมื่อชายหนุ่มร่างสูงเร่งความถี่ของเอวจนเธอไม่อาจทนกับความเสียวซ่าน ขาเรียวสั่นเทาจนรู้สึกได้
พับพับพับ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
เสียงหวานยังเปล่งออกมาไม่หยุด ใบหน้าหวานเริ่มบิดเบี้ยวเพราะความเสียวและความจุกจนเธอต้องยกมือขึ้นมาเพื่อจิกเล็บลงที่ท่อนแขนของเขา
“ทนหน่อย พี่จะเสร็จแล้ว”
ร่างสูงเอ่ยบอกด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น เต็มไปด้วยราคะที่ทำให้ร่างกายตื่นตัว ส่วนคนที่ถูกกระทำยังคงนอนตัวสั่นเทา พร้อมแรงกระแทกจนตัวขาวๆ แดงระเรื่อขึ้น
“อิ้ง ไม่ไหวแล้ว เจ็บอ่ะ”
เสียงหวานเหมือนจะงอแงขึ้น เมื่อความเจ็บจากการเสียดสีมันเริ่มนาน ร่องแคบนั้นที่เริ่มบวมแดงขึ้น ก่อนที่ ไทก้าจะเร่งความเร็วออกรอบ
ตับตับตับ
“เชี้ย โคตรดี อ๊า”
เสียงสุดท้ายก่อนที่ชายหนุ่มจะหยุดเอวนิ่ง แล้วฟุบลงที่อกของ อิ้ง อกสวยที่มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นพร้อมกับกระเพื่อมตามแรงหายใจ
ชี้แจง เรื่องนี้เป็นเซตซีรี่ของ เลขาท่านรอง เป็นเรื่องของไทก้า และ อิ้งนะคะ