“ฉันไม่ได้รอใครทั้งนั้นแหละ คนอย่างแนนซี่ไม่จำเป็นต้องรอใคร มีแต่คนมานั่งรอ แล้วนี่พาแม่กระรอกน้อยเข้ามาในห้องแต่งตัวทำไม" แนนซี่ไม่ชอบหน้าสร้อยระย้ามากนัก เพราะความสวยใสเกินหน้าเกินตาเธอนั่นเอง
“พี่โรสวานให้กระรอกทำหน้าที่แทนต้อยน่ะ พอดีต้อยลาป่วย” รังรองพูดขณะหยิบชุดพนักงานเสิร์ฟให้กับสร้อยระย้า
“จะทำได้เหรอ เดี๋ยวก็ไปทำทะเล่อทะล่ากับแขกวีไอพี ขายหน้าผับตายเลย” แนนซี่ทำสีหน้าและวาจาที่ดูถูก ทำให้รังรองเกิดอาการคันปากขึ้นมาทันที
“โอ๊ย!! ไม่ต้องห่วงค่ะพี่แนนซี่ กระรอกจบปริญญา คงมีมันสมองพอที่จะไม่ทำทะเล่อทะล่ากับแขกหรอกค่ะ อีกอย่างก็แต่รับออเดอร์ เอาอาหารและเครื่องดื่มไปให้ลูกค้าตามที่สั่ง ไม่ได้ถ่ายทอดสดให้คนทั่วโลกได้เห็นนะคะว่าร้านเราเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้ายังไง” รังรองตอกกลับแนนซี่ จนอีกฝ่ายหน้าตาบึ้งตึง เดินกระแทกเท้าออกไปจากห้องแต่งตัว
“พี่รองก็พูดแรงไป ดูสิพี่แนนซี่โมโหใหญ่เลย”
“ค
