"Can I go or not?"
I remained speechless while he's staring at me intently like he's waiting for my answer?
Bakit nagtatanong siya sa akin.
My mouth opened but a few seconds later I immediately closed it again. Napalunok ako ng mahina habang nakatitig pa rin sa berde niyang mga mata na tila naghihintay pa rin sa sagot ko. I can't find words. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko gayong hindi naman dapat ako ang tinatanong niya sa bagay na iyan.
"Huh?" I uttered after our long silence.
Bahagyang nagsalubong ang kilay niya at ilang segundo pa ay napaiwas siya ng tingin.
"I'll go," malamig na sabi niya ulit saka tuloy-tuloy na tumalikod hanggang sa tuluyan na siyang nakalabas.
Nanatili lang sa pinto ang mga mata ko kahit hindi ko na siya nakikita pa. I was dumbfounded and shoc
