~ Chapter 3 ~ พิ้งค์พราวดาราสาว
1121 Words
~ Chapter 3 ~
พิ้งค์พราวดาราสาว
หลายนาทีต่อมา...
ติ๊ง!
“ยัยพิ้งค์ นอนหรือยังพรุ่งนี้มีถ่ายงานตอนเช้า”
ติ๊ง!
“มีคนอัพรูปแกว่าแกอยู่ร้านเหล้า จริงปะเนี่ย ตอบไลน์พี่ด่วน” ฉันค่อย ๆ รินเหล้าใส่แก้วก่อนจะยกมันขึ้นดื่ม ขณะที่ไลน์ของฉันก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ฉันก็เลือกที่จะไม่ตอบ ตอบไปก็โดนพี่ผู้จัดการของฉันด่าน่ะสิ
ฉันเครียด...
เรื่องเงิน ฉันโอนเงินให้แม่ไปตั้งเยอะแหนะ
หาเงินได้มากแค่ไหนก็หมดไปกับคนที่ฉันเรียกว่าแม่ และแม่ที่กรอกหูฉันทุกวันเรื่องที่เลี้ยงดูฉันมา ฉันรับงาน และทำงานตัวเป็นเกลียวเลย แม้มันจะดีที่งานของฉันมันได้เงินเยอะ แต่เงินที่เยอะมันหมดไปกับอะไรหลาย ๆ อย่าง สังคมที่ฉันอยู่มันชักจูงให้ฉันเป็นแบบนั้น แต่ก็โทษไม่ได้หรอกก็ต้องโทษตัวเองนี่แหละที่ฟุ่มเฟือย
แต่หลังจากนี้พิ้งค์พราวคนนี้จะเก็บตังค์แล้วนะ เผื่อข้างหน้าฉันกลายเป็นพิงค์พราวดาวดับทำไง และวันนี้ฉันจะดื่มให้เดี้ยงไปเลย จากนั้นพรุ่งนี้จะตั้งใจทำงาน อ้อ แล้วก็จะไปเรียนด้วย ฉันไม่ได้ไปเรียนเพราะเขาคนนั้นหรอก อย่าเข้าใจผิด
ฉันกำลังนั่งรินเหล้าใส่แก้วใบเล็กก่อนจะเงยหน้าขึ้นพร้อมกับฟังเพลงจากวงดนตรีสดไปด้วย และขณะนั้นเองที่ฉันกำลังเห็นใครบางคน
คนที่ชื่อวิลล์...
เขามากับเพื่อนของเขามั้ง เป็นผู้ชายทั้งหมดรวมเขาแล้วก็สี่คน หน้าตาดีทั้งนั้นเลย ถ้าไม่ติดว่าฉันมาดื่มนะฉันจะโทรบอกผู้จัดการให้มาที่นี่เพื่อดูพวกเขาแล้วพาเข้าวงการซะเลย
พรึ่บ!
“แย่แล้วไง...” อาจจะเป็นเพราะฉันจ้องพวกเขานานเกินไปทำให้พวกเขาทั้งหมดหันหน้ามามองฉันเป็นตาเดียว ให้มันได้อย่างนี้สิพิ้งค์!
ฉันพยายามทำตัวให้ไม่มีพิรุธ โดยการเสมองไปทางอื่นพลางยกแก้วเหล้าขึ้นซด ความขมของมันที่บาดคอทำให้ฉันทำหน้าแหย่ ๆ ออกมา
แต่แล้ว..
“โทษนะครับ” ฉันหันหน้าไปตามเสียงเอ่ยทักของใครบางคน ก่อนจะชะงักไปชั่วขณะเมื่อคนที่เดินเข้ามาทักคือหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเขา มันทำให้ฉันยิ้มให้เขาบาง ๆ อย่างเป็นมิตร
“ผมเห็นคุณมาคนเดียว บางทีถ้ามีผมนั่งด้วยมันจะดีนะครับ” ฉันขมวดคิ้วเล็กน้อยให้กับคำพูดของเขา เขามาขอนั่งด้วยอย่างนั้นใช่ไหม นี่คือจะมาจีบฉันใช่ไหม ซึ่งเขาก็ไม่ได้แย่ และก็ดูดีมากอีกต่างหาก ฉันก็เลยคิดว่าน่าจะได้นะ
“เอ่อ ก็ได้ค่ะ”
“ใจดีจังครับ ถ้ามีคนบอกผมว่าคนสวยมักใจร้าย ผมจะขอเถียงหัวชนฝาเลย” ฉันหัวเราะออกมาเบา ๆ ให้สิ่งที่เขาพูด ก่อนที่ร่างสูงนี้จะนั่งลงข้าง ๆ ฉัน มันทำให้ฉันขยับออกเล็กน้อยเพราะรู้สึกว่ามันใกล้เกินไป
ดูก็รู้ว่าเขาเจ้าชู้อย่าบอกใคร แววตาท่าทางของเขานี่พร้อมฟันฉันมาก แต่บอกเลยว่าพิ้งค์พราวคนนี้ไม่เคยหลงกลใครง่าย ๆ
“ถ้าผมจำไม่ผิด พิ้งค์พราวหรือเปล่าครับ”
“โอ๊ะ คุณรู้จักฉันด้วย”
“หึ เปล่าหรอกครับ แต่ไอ้นั่นมันพูดถึงคุณทั้งวันเลย” ฉันขมวดคิ้วให้กับสิ่งที่ได้ยิน ไอ้นั่นที่เขาคนนี้หมายถึงคือใครกัน วิลล์เหรอ เขาจะพูดถึงฉันทำไม
“เอ่อ คือยังไงเหรอคะ”
“ผมว่าช่างมันเถอะครับ มาเรื่องของเราดีกว่า”
“ห้ะ เรื่องของเรา โทษทีนะคะมันยังไม่มีเรื่องของเราเลยนะคะ”
“งั้นพรุ่งนี้อาจจะมีเรื่องของเราเกิดขึ้น”
“หึ พูดมาตรง ๆ เลยก็ได้นะคะถ้าจะขนาดนี้แล้ว”
“ได้เหรอครับ ผมนึกว่าผู้หญิงทุกคนจะชอบแบบอ้อม ๆ ซะอีก”
“ไม่ใช่ฉันแล้วล่ะค่ะ ถ้างั้น”
“เหรอครับ ว้า ผมประเมินคุณต่ำไปสินะ หึ” ฉันเผลอขำออกมาพร้อมกันกับเขา และขณะนั้นเองที่สายตาของฉันมันดันไปเผลอสบตากับใครอีกคนที่นั่งอยู่ไกลออกไป จะว่าบังเอิญมันก็ดูจะเกินไปหน่อยที่อยู่ ๆ ก็จะมาสบตากันแบบนี้ ราวกับว่าเขามองฉันอยู่ก่อนแล้ว
“ผมยังไม่ได้บอกชื่อคุณเลยนะ”
“ฉันก็ลืมถามไปเลย”
“หึ พอตเตอร์ครับ”
“หือ? แฮรี่ พอตเตอร์ น่ะนะ”
“คุณชอบเหรอ”
“เปล่า ก็แค่สงสัยอ่ะค่ะ เพราะไม่ค่อยมีคนชื่อแบบนี้เลย”
“นึกว่าชอบซะอีก”
“แล้วถ้าชอบล่ะคะ”
“มันก็จะง่ายที่คุณจะชอบผมน่ะสิ” ให้มันได้อย่างนี้! ผู้ชายคนนี้อันตรายที่สุด ฉันกระพริบตาถี่ ๆ ให้กับมุขจีบสาวของเขา แต่ความรู้สึกของฉันตอนนี้มันอดไม่ได้เลยที่จะมองผ่านร่างหนานี้ไปมองใครอีกคนที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนเขา
“เฮ้ ผมไม่เคยถูกปฏิเสธเรื่องวันไนท์เลยนะ”
“หือ?” ฉันหันกลับมามองเขาคนนี้อีกครั้ง ฉันยังไม่ได้ปฏิเสธอะไรเลย หรือว่าเขาดูออก
“ดูคุณจะสนใจไอ้ที่มันอยู่ข้างหลังผมเหลือเกินนะ”
“ฉันเหรอคะ”
“หึ ไม่รู้ตัวเลยเหรอ”
“เปล่าค่ะ แต่ดูออกขนาดนั้นเลยเหรอคะ” ฉันน่ะรู้ตัวดีเลย รู้ตั้งแต่ว่าวันนี้ฉันรำพึงรำพันหาเขาทุกวินาที มันเป็นความรู้สึกยังไงไม่รู้ เหมือนกับถูกชะตา ใจสั่นแปลก ๆ เวลาเห็นหน้า เหมือนกับตอนนี้เลย และอีกอย่างฉันก็รู้สึกเฉย ๆ กับผู้ชายตรงหน้าฉันมาก แม้เขาจะหล่อมากก็ตามเถอะ
“จีบมันสิ ถ้าจะชอบขนาดนั้น”
“ไม่หรอกค่ะ ฉันเป็นดาราที่ใคร ๆ ก็เข้าหา ฉันจะเข้าหาเขาก่อนไม่ได้หรอก” นั่นสิ พิ้งค์พราวคนนี้เคยจีบใครซะที่ไหน เกิดมาก็มีแต่คนมาจีบ แต่แล้วคำตอบของพอตเตอร์ก็ทำให้ฉันนึกสับสนทันที
“หึ งั้นก็ต้องรออยู่ตรงนี้แหละครับ คนอย่างไอ้ห่าวิลล์ ชาตินี้มันก็ไม่จีบคุณ”
- Writer
