บัณฑิตหนุ่มเอวร้อนรัก

บทที่ 1 เด้งผิดที่ก็ซวยสิวะ "พี่เซียว วันนี้ลูกค้าถามหาพี่แต่หัววันเลย" "เออ เดี๋ยวพี่ไป วันนี้ลูกค้าเยอะไหม" "เยอะพี่ รีบมาเลย ที่ผับไม่มีใครเอวสุดยอดเหมือนพี่แล้ว" "โอเค" เซียวจื่อจ้านกดวางสายจากรุ่นน้องที่ทำงานผับเดียวกัน ก่อนจะก้มมองดูเวลาที่นาฬิกาบนข้อมือของตนเอง ตอนนี้เวลาบ่ายโมงแล้ว เขารับงานนอกเอาไว้ สามชั่วโมง สองพัน น่าจะทันเวลาเข้างานตอนเย็น เซียวจื่อจ้านมีอาชีพเป็นบาร์โฮสต์ เขาคอยดูแลและเอนเตอร์เทนลูกค้า สิ่งไหนที่ลูกค้าต้องการเขาสามารถจัดให้ได้ทุกอย่าง แต่สิ่งที่ลูกค้าชื่นชอบมากที่สุดก็คงจะเป็น "เอวที่สุดยอดของเขา" เซียวจื่อจ้านจะคอยขยับโยกเอวเด้งอย่างสุดแรงให้ลูกค้าผู้หญิงที่เข้ามาคลายเหงาได้สำราญใจ บางครั้งก็มีมนุษย์ป้าเงินหนา จ้างเขาให้เด้งเน้นๆ ใส่หน้าก็มี เขายอมทำเพราะรายได้ค่อนข้างดี แม้บางครั้งอาจจะต้องนอนค้างกับลูกค้า แต่เขาก็ได้ลูกค้าสาวที่น่ารักเสมอๆ เขาไม่มีพ่อแม่ ใช้ชีวิตอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาตั้งแต่จำความได้ เมื่อเติบโตและเรียนจบปริญญาแล้ว ด้วยเพราะงานสมัยนี้ค่อนข้างหายาก เขาจึงได้มาสมัครเป็นบาร์โฮสต์เสียก่อน แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้ก็คือ เซียวจื่อจ้านนอกจากจะมีอาชีพเป็นบาร์โฮสต์แล้ว งานอดิเรกยามว่างของเขาก็คือ การเรียนขี่ม้า ฟันดาบ เพื่อฆ่าเวลายามเหงาอีกด้วย เซียวจื่อจ้าน เตรียมตัวออกเดินทางไปยังสถานที่ซึ่งนัดหมายกับลูกค้าเอาไว้ ลูกค้ารายนี้กระเป๋าหนัก เพราะเหงาและสามีไม่ค่อยมีเวลาให้ จึงอยากจะจ้างเขาให้ไปเอนเตอร์เทนเสียหน่อย เขาเดินมาหยุดอยู่ที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง ก่อนจะเคาะประตูเรียกคนที่อยู่ด้านใน ไม่นานนักหญิงสาวใบหน้าสะสวยก็เดินออกมาต้อนรับเขา "สวัสดีครับ ผมเซียวจื่อจ้าน พนักงานเอนเตอร์เทนที่คุณเรียกใช้งานครับ" "เชิญเข้ามาด้านในก่อนค่ะ" เซียวจื่อจ้านยิ้มรับ ก่อนจะเดินตามหญิงสาวเข้าไปด้านใน ภายในถูกจัดเตรียมเอาไว้อย่างดี มีไวน์หรู และอาหารชั้นดีวางอยู่เรียงรายเต็มโต๊ะ หญิงสาวเชิญชวนให้เขารับประทานอาหารด้วยกันเสียก่อน เซียวจื่อจ้านเองก็รู้งาน คอยดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี จนหญิงสาวรู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างยิ่ง "คุณเซียว ช่วยถอดเสื้อผ้าออกให้หมด แล้วเต้นให้ฉันดูได้ไหมคะ" "ได้ครับ" ไม่รอช้าเซียวจื่อจ้านรีบถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนหมด รีบทำงานให้จบเสีย จะได้เงินมาใช้สบายๆ หญิงสาวที่ได้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของเซียวจื่อจ้านก็ถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เพราะลำแท่งเอ็นร้อนของเขามันช่างยาวใหญ่ชวนมอง นี่ขนาดยังไม่แข็งชูชันเต็มที่นะ!!! เซียวจื่อจ้านยกมือทั้งสองไขว้ไปที่ด้านหลัง ก่อนจะย่อเอวลงใกล้ๆ กับใบหน้าของหญิงสาว เอวที่ร้อนแรงเริ่มขยับเด้งขึ้นลงอย่างถี่เร่าตามจังหวะเพลงที่เปิดเอาไว้ หญิงสาวดวงตาเบิกโพลง จ้องมองลำแท่งแก่นกายขนาดใหญ่ของเขาที่ขยับเด้งไปเด้งมาตามการเคลื่อนไหวของเอวที่รุนแรง มีบางคราที่มันเด้งมาฟาดหน้าผากของเธอหลายครั้ง แต่เธอกลับรู้สึกชอบมันที่สุด อยากจะให้มันเด้งเข้ามาในปากของเธอเสียจริง! "นังหญิงชั่ว!!! กล้าพาผู้ชายขึ้นคอนโดเหรอ!!!" เซียวจื่อจ้านรีบหันไปมองทันที เขายืนเด้งเอวค้างกลางอากาศ จ้องมองชายผู้หนึ่งที่เดินถือปีนเข้ามาในห้อง เขาเริ่มรับรู้ได้ถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเสียแล้ว จึงรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่ แต่ทว่ากลับถูกชายหนุ่มคนนั้นเล็งปืนมาจ่อที่ใบหน้าของเขา "กล้ามากๆ ที่มาเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน!!!" "ผมไม่ใช่ชู้!!!" "หุบปาก!!! ตายซะ!!!" เซียวจื่อจ้านรีบหันหลังเตรียมวิ่งหนี แต่ทว่าเขากลับตกใจจนลนลาน วิ่งมาที่ริมระเบียงอย่างไม่ทันระวัง ร่างเปลือยเปล่าลอยละลิ่วลงมาจากตึกชั้นที่สิบเอ็ดร่วงกระแทกหล่นลงมาบนพื้นด้านล่าง จนเขาเสียชีวิตคาที่ ชายหนุ่มร่างกายเปลือยเปล่าร่วงตกจากตึกชั้นที่สิบเอ็ด ณ คอนโดหรูแห่งหนึ่ง เสียชีวิตคาที่ คาดช่วยตนเองจนลืมดูระเบียง จนตกลงมาตาย จากการคาดเดาของเจ้าหน้าที่ คาดว่าผู้ตายน่าจะตกใจลนลาน และกำลังช่วยตนเองสำเร็จความใคร่จนถึงแก่จุดสุดยอด พบว่ามือทั้งสองของผู้ตายกุมอวัยวะเพศเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย สร้างความอนาถใจต่อผู้พบเห็นไม่น้อย รัชศกเหยากวงปีที่40 เมืองหลวงผิงเหยา "เขาตายแล้วก็ลากศพกลับไปที่จวนตระกูลเซียวเสีย อย่าให้ศพของเขาสร้างความอัปมงคลแก่ตำหนักของข้า" เหมยลี่หลิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา นางคือองค์หญิงใหญ่ พระธิดาองค์โตของ ฮ่องเต้ เหมยเหยากวง นางมีน้องชายร่วมมารดาเดียวกัน นามว่า เหมยหยางอวี้ ซึ่งเป็นองค์รัชทายาทของเมืองผิงเหยาอยู่ในขณะนี้ นางถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจมาตั้งแต่เล็ก จึงมีนิสัยรักสันโดษ นางเห็นเสด็จพ่อมีนางสนมมากมายจนเสด็จแม่ระอาใจ นางจึงคิดต่อต้านการแต่งงานมาโดยตลอด แต่ทว่านาง กลับถูกจับคู่ ให้แต่งงานกับ เซียวจื่อจ้าน บัณฑิตหนุ่มผู้มีใบหน้างดงามราวเทพสวรรค์ สตรีมากน้อยต่างหมายปองเขาทั้งเมืองหลวง แต่ไม่ใช่กับนาง บุรุษยิ่งรูปงาม ยิ่งดึงดูดเหล่าสตรี นางมิอยากมีสามีร่วมกับสตรีใดทั้งสิ้น เซียวจื่อจ้านเป็นบุตรชายของท่านแม่ทัพเซียว บิดาของเขาเป็นสหายสนิทของเสด็จพ่อ ร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาตั้งแต่วัยหนุ่ม และให้คำมั่นสัญญาว่าจะให้บุตรชายหญิงของตนได้แต่งงานกัน แม่ทัพเซียวมีบุตรชายเพียงคนเดียว ความซวยจึงมาตกที่นาง! ได้ยินมาว่าเซียวจื่อจ้านเป็นอาจารย์สอนตำราเหล่าบัณฑิตอยู่ที่สำนักศึกษาหลวงกั๋วจื่อเจี้ยน แท้จริงแล้วบิดาเขาอยากให้บุตรชายเป็นแม่ทัพเจริญรอยตามผู้เป็นบิดา แต่มารดานั้นรักและหวงแหนบุตรชายของตนยิ่งนัก กลัวว่าบุตรชายจะต้องตกตายอยู่ท่ามกลางสนามรบ จึงมิยินยอม เซียวจื่อจ้านจึงได้สอบเป็นบัณฑิตระดับจอหงวน และถูกตาต้องใจฝ่าบาท จึงรับเขาเข้ามาเป็นราชบุตรเขย เขาเชี่ยวชาญทั้งบุ๋นและบู๊ เก่งเสียจนเสด็จพ่อเอ่ยปากชม แต่นางไม่ชอบเขาเอาเสียเลย ด้วยเพราะเขาเป็นถึงราชบุตรเขย ทำให้ความก้าวหน้าในตำแหน่งมีอุปสรรค เสด็จพ่อจึงส่งเขาไปเป็นอาจารย์สอนเหล่าบัณฑิตอยู่ที่สำนักศึกษาหลวงเสีย เขาทั้งเคร่งขรึม เย็นชา ชอบโอ้อวดตน และยังหลงตนอีกด้วย มีสามีเช่นนี้นางยอมตายเสียดีกว่า เหมยลี่หลินปรายตามองร่างของเซียวจื่อจ้านที่ถูกนางยั่วโทสะจนกระอักเลือด ลมปราณแปรปรวนจนสิ้นชีวิตลงอย่างน่าอนาถ หึ!!! ตายเสียได้ก็ดี แต่ยังไม่ทันที่นางจะได้นำร่างของเซียวจื่อจ้านส่งกลับไปที่จวนตระกูลเซียว ร่างใหญ่ก็พลันเด้งลุกขึ้นมานั่งจ้องมองนางตาไม่กะพริบ เหมยลี่หลินตกใจอ้าปากค้าง ขาก้าวไม่ออก มันติดขัดพันกันราวกับตะคริวกินขาของนาง "อ๊าาา ผีหลอก!!!" เซียวจื่อจ้านจ้องมองเหมยลี่หลินด้วยแววตาสงสัย ฉับพลัน ภาพความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา นี่เขาตายแล้วมาเกิดใหม่ในร่างของคนที่มีชื่อเดียวกันหรือ? เซียวจื่อจ้านรีบหันซ้ายหันขวามองหากระจกเพื่อส่องดูตนเอง เมื่อได้เห็นอีกร่างที่คล้ายกับเขาราวกับฝาแฝด เซียวจื่อจ้านก็ถึงกับอ้าปากค้าง เหมือนมากๆ!!! หล่อกว่าร่างปัจจุบันเสียอีก โอวว!!!