Katas ni Itay [M2M]

-2-

Umaga pa lamang ay nakapagsaing na ako ng kanin na aming babaunin sa pagpasok sa paaralan. Kasalukuyan akong naliligo sa aming banyo sa likod-bahay. Sa labas nito ay mayroon kaming poso kung saan naman si Itay naliligo ngayon. Nagpresinta ako kanina na s'ya na lamang ang maligo sa loob ng banyo at ako na lamang ang sa poso ngunit tinanggihan n'ya ito. Kaya naman ay wala na akong nagawa pa kundi ang sundin na lamang ang kanyang nais.

Pagkatapos kong mag-shampoo at magbanlaw ng aking buhok ay hindi ko nakita sa lalagyanan nito ang sabon. Saka ko lang naalala na nasa labas pala ito at gamit ng Itay.

Marahan kong binuksan ang pinto ng banyo at sumilip sa labas kung nasaan ang poso at nadatnan ang aking ama na nakatalikod. Wala itong saplot sa katawan maliban sa itim na brief. Sinasabon nito ang kanyang mga braso at kilikili.

Bigla akong napalunok sa aking nasaksihan. Sobrang tambok kasi ng pang-upo ng aking ama at tila isang gintong nagniningning ang kanyang likod dahil nangingintab iyon dulot ng bula mula sa sabon.

Nagdalawang-isip ako kung iistorbohin ko ang paliligo nito. Sa likod ng aking isip ay gusto ko munang pagmasdan ang kabuuan nitong walang saplot. Dahil manipis ang tela ng suot nito na brief ay hindi naiwasang bumakat ang kanyang puwet at bahagyang mabunyag ang kulay ng balat nito.

Nang maramdaman kong tatalikod ito paharap sa akin ay bigla kong isinara ang pinto. Ang sumunod na narinig ko na lamang ay ang tunog ng pagbomba nito ng poso. Sobrang lakas ng pagkabog ng aking dibdib sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. Pakiramdam ko ay nakagawa ako ng napakalaking kasalanan dahil sa paninilip ko sa aking sariling ama.

Susunod pa si Kevin pagkatapos kong maligo at paliliguan ko rin si Karl ngunit hindi pa ako nakakapagsabon dahil ginagamit nga iyon ni Itay. Napasabunot na lamang ako sa aking buhok.

Pilit kong pinatatag ang aking sarili. Huminga muna ako nang malalim. Kinakabahan man ay naglakas-loob pa rin akong magsalita.

"I-Itay?" Bakas pa rin sa aking tono ang labis na kaba.

"O, anak! Anong problema?" Mabilis naman nitong tugon mula sa labas.

"Wa-wala ho kasi dito ang sabon. T-tapos n'yo na ho bang g-gamitin?" Hindi ako makapagsalita nang diretso. Gusto ko na lamang magpakain sa lupa sa dahil sa sobrang kahihiyan. Masyado yata akong nagpapahalata.

"Kiko? Ayos ka lang ba, anak?" Napamulagat na lamang ako dahil sa sinabi niyang iyon.

Mas lalong lumakas ang pagkabog sa aking dibdib. Ano ang aking isasagot? Sasabihin ko ba rito ang totoong siya ang dahilan kung bakit ako nauutal?

Mabuti na lamang at kaagad rin akong nakaisip ng isasagot.

"A-ahh... Wa-wala ho ito, Itay. Giniginaw lamang ako. Hehe. P-pwede ko na ho bang magamit ang sabon?"

"Ganun ba? Ay, pasensya ka na, anak. Heto nga pala ang sabon." Narinig ko ang kanyang mga yapak na papalapit sa aking kinaroroonan.

Napahinga ako nang maluwag. Salamat at mabilis din akong nakapag-isip kaagad ng palusot.

Naramdaman kong nasa labas na ito ng banyo. Kaswal ko namang binuksan ang pinto at halos magulantang nang makita ko sa aking harapan ang isang malaking bulto ng katawan.

"O, heto, anak." Iniabot na nito sa akin ang sabon.

Bumalik ang mabilis na pagkabog sa aking dibdib na tila nakikipagkarera. Halos kumawala na ang puso ko sa tindi ng pagtibok nito.

Kinakabahan man ay nagawa ko pa ring tanggapin iyon mula sa kanyang kamay. Ngunit nang mahawakan ko na ito ay aksidente itong dumulas sa aking mga palad at tuluyang nahulog.

Mabilis akong napasinghap dahil sa gulat at dali-daling pinulot sa sahig ang sabon. At nang iangat ko na ang aking ulo ay halos tukain na ako ng isang malaking umbok na ilang sentimetro lamang ang layo sa aking mukha. Nagkaharap kami ng alaga ng aking ama! Kitang-kita ko ang hugis niyon at bakat na bakat ito sa suot nitong itim na brief.

Mabilis pa sa alas-kwatro na kaagad akong napatayo nang tuwid at isinara na ang pinto.

"Sa-salamat ho, Itay." Ang nasabi ko na lamang nang tuluyan ko na iyong naisara.

"Walang anuman, anak. Dalian mo na riyan nang makaligo na rin sina Kevin at Karl." Banggit nito.

"O-opo, Itay..."

Hindi na ito sumagot at narinig ko na lamang ang mga hakbang nito palayo ng banyo.

Para akong pinakawalan mula sa isang mahigpit na pagkakasakal nang maramdaman kong nakalayo na ito. Halos habulin ko ang aking hininga at tila ba mawawalan na ako ng malay sa sobrang kaba.

Pinakalma ko muna ang aking sarili at bumalik na sa paliligo. Nanatili sa isipan ko ang hubad na katawan ng aking ama. Lalong-lalo na ang tagpong iyon kanina na nakaharap ko ang bagay na nasa pagitan ng kanyang dalawang hita.

Nang sasabunin ko na ang maselang bahagi ng aking katawan ay saka ko lamang napansing tigas na tigas na pala ito. Napatakip na lamang ako ng aking bibig dahil sa gulat. Unang beses kong tigasan nang husto dahil sa aking ama. A-anong ibig sabihin nito? Bakit sobrang tigas?

Naguguluhan man ay pinilit ko na lamang iyong palambutin at nagpatuloy na sa paliligo.

Nang matapos ay lumabas na ako ng banyo. Humingi rin ako ng tawad kay Kevin dahil sa napakatagal kong paglalagi sa loob. Mabuti na lamang at mahaba ang pasensya ng aking nakababatang kapatid at hindi ito nagalit sa akin. Nagbiro pa itong sa susunod raw kasi ay magsabay na lamang kaming maligo upang makatipid ng oras.

Habang nasa loob ng aming kwarto ay dala-dala ko pa rin sa aking isipan ang mga kaganapan sa banyo kani-kanina lamang. Hindi ito maalis-alis sa aking utak. Mukhang nakatatak na iyon sa isipan ko at ayaw nang mabura-bura kahit ano pang pilit kong pagtanggal dito. Napabuntong-hininga na lamang ako.

Mayroon kasi akong lihim na walang ibang nakakaalam kundi ang sarili ko lamang. Maliit pa lamang ay likas na akong mahinhin at hindi makabasag-pinggan. At nang ako ay nagsimula nang magkaisip ay may kakaiba akong naramdaman na umusbong na lamang sa aking pagkatao. Hindi pa man ako nag-aaral ay humahanga na ako sa kagandahan ng katawan ng aking Itay. Nanatili iyon hanggang sa ako'y magbinata. Ngunit ang simpleng paghangang iyon ay tila nabahiran ng kakaibang pagnanais habang ako'y mas nagkakaisip.

Noong ako ay tumungtong ng ikalimang baitang ay nagkaroon ako ng paghanga sa aking kamag-aral na lalake. Doon pa lang ay napagtanto ko nang hindi ako normal. Pilit kong sinubukang magkagusto sa mga babae ngunit hindi iyon nangyari. Bagkus ay mas lumakas pa ang paghanga ko sa magagandang kalalakihan. At hindi roon nakaligtas ang aking ama.

Nagsimula ang kakaibang paghanga ko rito noong nasa ikapitong baitang ako. Noong mga panahong iyon ay wala pa akong ibang nararamdaman sa kanya maliban sa paghanga sa taglay na ganda katawan nito.

Maaga akong umuwi noon dahil wala kaming pasok sa hapon. Tanghali pa lamang ay nakarating na ako ng bahay. Walang tao sa loob at tahimik ang buong paligid. Nasa bahay kasi nina Lola si Inay na nagdadalang-tao noon kay Karl at nasa trabaho nito sa hacienda naman si Itay. Si Kevin na noo'y nasa elementarya pa lamang ay nasa paaralan pa nito. Mag-isa akong nasa bahay. Iyon ang pag-aakala ko. Nang patungo na ako sa aming kwarto upang matulog ay nakarinig ako ng isang ungol. Halos magsitayuan ang lahat ng balahibo sa aking katawan nang marinig ko ang kakaibang tunog na iyon. Sinundan pa iyon ng mga halinghing at saka ko lamang natukoy na boses iyon ni Itay at kung saan iyon nanggagaling. Nasa loob ng kanilang kwarto ang mga ungol na aking narinig. Nangangatog ang mga tuhod na lakas loob kong nilapitan ang bahagyang nakaawang na pinto ng kanilang kwarto nang dahan-dahan. Nang makalapit na ako rito ay kaagad ko ring sinilip ang nagaganap sa loob. At halos kumawala sa aking katawan ang kaluluwa ko dahil sa aking nasaksihan roon. Si Itay, nakatalikod at tila may ritwal na isinasagawa habang nakaupo sa gilid ng katre. Hindi na lingid sa aking kaalaman ang pagpaparaos ng isang lalake noong mga panahong iyon. Hindi ko man kita ang alaga nito ay alam kong nagsasalsal ang aking ama sa mga oras na iyon. Dali-dali akong napaatras at lumabas ng bahay. Habol-habol ang aking hininga at tila nakikipag-unahan ang pagtibok ng aking puso sa sobrang bilis nito. Nasaksihan ko lang naman ang aking sariling ama na nagmamariang-palad. At doon na nga nagsimula ang lahat. Sa mga sumunod na taon ay hindi ako mapakali sa tuwing nakikita ko itong nakahubad kaya madalas ko iyong iwasan.

Ngunit kahit na ganoon ay hindi ko pa rin naman hinahayaang magkalayo ang aming loob at pinanatili ko pa rin ang matibay na relasyon namin bilang mag-ama. Minsan ay nawawala lang talaga ako sa aking sarili tuwing maghuhubad ito sa aking harapan dahil naiisip ko ang tagpong iyon sa loob ng kanilang kwarto limang taon na ang nakararaan.

Iniisip ko na lamang na natural na paghanga ang nararamdaman ko sa aking ama dahil sa pambihira nitong katawan. Maging ang ilang kalalakihang kakilala kasi ni Itay ay nagpapakita rin ng paghanga sa kanyang pisikal na kaanyuan. Kaya hindi ko na lamang iyon masyadong pinapansin. Naniniwala akong sa paglipas ng panahon ay malulusaw rin ang kakaiba kong nararamdaman para dito.

Pagkatapos kong magbihis ay hindi ko muna isinuot ang polo ng aking uniform upang paliguan si Karl sa may poso. Nasa kindergarten na ang bunso kong kapatid at ang nagbabantay rito sa paaralan ay ang kumare ni Inay sa bayan na si Aling Sylvia. Kaklase kasi ng anak nito si Karl at dahil may trabaho si Inay ay ito na lamang ang nagpresintang magbantay sa bunso kong kapatid. Ang mas nakakatuwa pa ay libre iyon at hindi na ito humihingi ng anumang kapalit. Patunay na may mga tao pa rin talagang may busilak na kalooban.

Nang binibihisan ko na si Bunso ay binigyan na ako ng pera ni Inay upang pambili ng ulam sa canteen mamayang pananghalian. Pagkatapos ay magkasabay na silang umalis ni Itay patungo sa kanya-kanyang trabaho ng mga ito. Naninilbihan bilang taga-tanim at taga-buhat ng mga prutas ang aking ama sa isang hacienda at naglalabandera naman ang aking ina sa bayan at paminsan-minsan ay sa hacienda na pinagtatrabahuan din ni Itay.

Matapos kong mabihisan si Karl ay isinuot ko na ang aking polo at hinintay na lamang namin si Kevin na kasalukuyang nagbibihis sa aming kwarto.

"Kevin? Dalian mo na riyan at nang makaalis na tayo." Sambit ko habang nakaupo kami ni Karl sa aming sala na yari sa kawayan.

"Sandali lang, Kuya. Hindi ko kasi mai-zipper itong slacks ko." Sagot nito mula sa loob.

"Ha? Paanong hindi mai-zipper? Patingin nga." Tumayo ako upang magtungo sa kwarto.

Pagbukas ko ng pinto ay nadatnan ko ito na wala pang suot pang-itaas at mukhang nahihirapan sa pag-zipper ng pantalon.

Sandali muna akong napatigil upang pagmasdan ang magandang pangangatawan ng aking nakababatang kapatid. Kaya ayoko minsan na tumabi rito tuwing naglalakad kami sa bayan dahil ikukumpara na naman kaming dalawa. 'Di hamak naman kasi na mas malaman at maganda ang pangangatawan ni Kevin kesa sa aking patpatin at tila walang kalaman-laman. Sa edad na disi-sais ay hulmang-hulma na ang kagandahan ng katawan nito. Aakalain mong isang bente-uno anyos. Limang taong mas matanda kumpara sa tunay na edad nito.

"Ano bang pinaggagagawa mo at habang tumatagal ay palaki nang palaki yata iyang katawan mo? May balak ka bang sundan ang mga yapak ni Itay?" Bungad ko rito habang naglalakad palapit sa kanya.

"Syempre naman. Balang araw magiging kapantay ko na rin ang katawan ni Itay. Mas hihigitan ko pa! Kita mo 'to?"

Bigla itong nag-pose at pinalaki ang mga braso dahilan upang malaglag ang kanyang pantalon pababa at bumuyangyang ang kanyang suot na pulang boxers at ang umbok nito.

Bahagyang nanlaki ang aking mga mata.

Dali-dali niya namang isinuot pabalik ang kanyang slacks sabay ngiti na tila nahihiya.

"A-ako na nga riyan. Laki-laki ng katawan mo nahihirapan kang magsara ng siper?"

Mas lumapit pa ako at inagaw sa kanya ang pagkakahawak sa zipper. Nang subukan kong itaas iyon ay mahirap nga talaga itong maisara. Muli ko iyong sinubukan sa ikalawang pagkakataon ngunit ayaw talaga nitong masara. Kailangan ko ring dahan-dahanin ang pagtaas sa maliit na hawakan nito dahil baka masira pa iyon at mas lumaki pa ang problema.

Ginawa ko na ang lahat ng paraan ngunit bigo akong maisara ang zipper.

Dahan-dahan kong iniangat ang aking ulo upang tignan s'ya.

"Mukhang ayaw talagang maisara--"

Napatigil ako nang mapansin kong taimtim itong nakatitig sa akin. Bahagya akong nagulat dahil sa ekspresyon ng mukha nito. Mukhang may nais ipahiwatig. Ipinag-kibit balikat ko na lamang iyon at nag-iwas ng tingin at muling sinubukang ayusin ang zipper.

Saka ko lamang napansin ang matigas na bagay na nadadampian ng aking mga daliri. N-naninigas ang kanyang ari! Sa sobrang pagkagulat ay kaagad ko iyong nabitawan.

Ngunit bigla niya na lamang hinawakan ang aking palapulsuhan nang mahigpit.

Tuluyan nang nalaglag ang kanyang pantalon at halos magimbal ako nang makita ko ang nagwawala nitong alaga sa loob ng kanyang boxers.

"Kuya, isara mo, please?" Tila nagmamakaawang aso nitong sambit. Ilang segundo pa ay bigla itong napangisi nang makahulugan.

Kaagad kong binawi ang aking kamay.

"L-loko ka talaga! Ikaw na nga diyan!"

Tumalikod ako at dali-daling lumabas ng kwarto. Bakas pa rin sa aking mukha ang pagkagulat. Ano bang iniisip ng batang iyon? Unang beses na nagkanoon si Kevin sa aking harapan. Alam ko namang likas na may pagka-pilyo ang nakababata kong kapatid pero hindi ko lamang inaakalang paglalaruan ako nito nang ganoon.

Napaupo na lamang ako sa may sala. Nagsimula na rin akong makaramdam ng galit. Maling-mali ang ginawa nito. Napaka-imoral. Hindi dapat nangyayari ang ganoon sa pagitan ng dalawang magkapatid.

Maya-maya pa ay lumabas na ito at nakabihis na ng uniform.

"Mabuti na lamang at may nakita akong perdible. Hehe. Tara na, Kuya." Kaswal nitong banggit na tila ba walang nangyari. Hindi alintana ang nagawa nitong kahibangan kani-kanina lang.

"Hindi nakakatuwa ang ginawa mong iyon." Naisipan kong pagsabihan ito. Kung inaakala nitong makakatakas s'ya sa kanyang ginawa ay nagkakamali s'ya.

"A-ano bang ginawa ko?" Sagot nito habang kinakamot ang batok at pilit ang mga ngiti.

"Kevin, hindi tayo pinalaking bastos nina Itay. Paano na lamang kung babae ako? Sa tingin mo ba ayos lang ang ginawa mong iyon?" Pangangaral ko rito. Mas mabuti nang matuto ito ng leksyon.

"Edi mas mabuti." Tugon nito.

"Anong mas mabuti?" Naguguluhan kong tanong.

"Na babae ka. Para may Ate ako."

"Ano?" Naikunot ko ang aking noo.

"Eh babae ka naman, 'di ba? Mukha kang babae sa paningin ko. Mula sa kilos mo at pananalita."

Naikuyom ko na lang ang aking kamao dahil sa kanyang sinabi. Hindi ko alam na ganoon pala ang tingin nito sa akin. Isang babae kaya malaya n'yang mapaglalaruan.

"Hindi na iyon mauulit o isusumbong kita kina Itay sa susunod. Maliwanag ba?" Pagbabanta ko rito.

"Edi isumbong mo. Sasama na lang ako sa mga bading na nagkakagusto sa akin sa bayan." Tuluyan na itong naglakad palabas ng bahay.

Naiwan akong nakakuyom pa rin ang mga kamao at nagtatagis ang mga bagang.