“เฮ้อ...” อัคคีพรูลมหายใจเบาๆ อย่างโล่งอก คราวหน้าถ้าทำแบบนี้รับรองได้จับตีก้นแน่ๆ ยัยชมจันทร์จอมดื้อ
“หาอะไรดื่มได้เลยนะวิลเลี่ยม” พ่อครัวตัวแสบตะโกนออกจากห้องน้ำ
อารมณ์อยากไปหาอะไรดื่มหมดลง เพราะช่วยเพื่อนร่วมงานออกไปได้แล้ว จึงหาทางเลี่ยงออกจากห้องนี้
“เออ...ลุงเหลาครับ พอดีผมรู้สึกปวดหัวคิดว่าคงไปดื่มไม่ได้แล้ว”
“อ้าว” ประจวบเหมาะพ่อครัวเดินออกมาการอาบน้ำ ด้วยไม่ต้องการให้เด็กเสิร์ฟหน้าใหม่รอนาน “ยังไงพ่อหนุ่ม”
“ผมว่าผมจะไปนอนแล้วครับ อย่างที่ลุงว่าพรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้า เพื่อทำงานผมเห็นด้วยครับ...ไปล่ะ” ว่าพลางจึงรีบพาตัวเองไปหน้าประตูและก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่ยอมรอฟังเสียงทัดทานของพ่อครัว
“เออ...นอนบ้างก็ดี พรุ่งนี้มีงานใหญ่คงต้องนอนเอาแรง” พ่อครัวตัวแสบคิดแล้วควานหาชุดสวมใส่ลงกับตัว ทิ้งตัวลงนอน แต่แล้วเขาก็พบว่าหมอนที่เขาเคยนอนเรียบผิดปกติ จริงๆ ไม่ควรเรียบร้อยข
