CHAPTER 5 - JORDAN

1403 Words
        "Jordan......please...." I heard the woman say.         Hinawakan ko ang magkabilang hita nito at buong kasabikang pinaghiwalay. Lalo itong napaungol nang pasukin ko ang kaangkinan nito.         Maya maya ay halinhinan na kami sa pag-ungol. Hanggang sa pabilis na nang pabilis ang ritmo ng aming pagsasayaw. We are almost there when something went wrong that's why I have to fake my org*sm.         I met the woman at the bar awhile ago. Nakailang hitit-buga na ako ng sigarilyo habang pinagmamasdan ang babaeng nakahiga sa kama. I admit, she's wild and hot. Pero hindi ko naramdaman dito yung naramdaman ko four years ago.         Ugh! That woman... up to now she keeps haunting me.         Tumanaw uli ako sa labas ng bintana. Maliwanag ang kalangitan. Maraming nagkalat na bituin. Ganito rin ang itsura ng langit noong gabing iyon.         Taga-Cebu ang pamilya namin pero pinili kong mamuhay mag-isa dito sa Manila sa pag-asang makikita ko uli ang babaeng iyon. Hindi ko masyadong matandaan ang mukha niya. Sa bawat paglipas ng taon ay parang palabo nang palabo ang itsura ng mukha nito sa isip ko. Ang markadong naaalala ko na lang ay iyong tattoo sa likod niya.         Paubos na ang sigarilyo ko nang makatanggap ako ng message mula sa cell phone ko. From: Mama Son, we are expecting you to be in Cebu first thing in the morning. Tomorrow will be your first day in the office so better have a good first impression to your employees.         Napabuntonghininga ako.         Three years din akong nagbakasakali dito sa Manila. Umaasang isang araw makikita ko uli siya. Kaya nga halos gabi-gabi ay laman ako ng mga bars sa pag-asang makita ko uli siya doon sa bar na kinakitaan ko sa kanya o sa isa sa mga bars na malapit doon.         Hindi siya ang unang babaeng dumaan sa akin pero ewan ko ba kung bakit hindi siya maalis sa isip ko. Pero sa sobrang kalasingan ko nang gabing iyon ay halos hindi rumehistro sa isip ko ang itsura ng mukha niya. Kung bakit naman kasi ni pangalan niya ay hindi ko nakuha. Tanging yung tatoo sa likod niya lang ang pinanghahawakan ko.         So, anong balak mo, Jordan? Hubaran muna lahat ng babaeng pinaghihinalaan mong 'siya' para tingnan iyong tattoo sa likod?         Napabuga ako ng hangin.         Suntok sa buwan.         Nagbihis na ako bago pa magising ang babaeng mahimbing na natutulog sa kama. Yes, I had s*x with her but I am not satisfied. I must say -- I will not be satisfied if it's not the tattooed woman I am making love with.         Maingat akong lumabas sa kuwarto niya at dere-derechong lumabas ng unit niya. Alanganing oras na kaya solo ko ang elevator hanggang makarating ako sa basement kung saan naka-park ang kotse ko.         PAGDATING sa condominium unit ko ay una kong napansin ang naka-empake kong mga gamit.         So, this is it.         Tapos na ang paghahanap ko. I need to go back to reality. Sa ayaw at sa gusto ko. I have to be man enough and fulfill my duty to my family. Bilang panganay na anak, kailangan ko nang asikasuhin ang negosyo namin sa Cebu.          Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ng pantalon ko at saka nag-dial. "Clay...I need to go back to Cebu tomorrow. So I think this is the end of my searching. Pero kapag may update ka, just call me ASAP."         Clay is my best friend in college. He knows me very well. And he knows everything about me. ["Ang tindi talaga ng tama mo dun sa naka-s*x mo, noh! Grabe..."] "I don't know. SInubukan ko namang balewalain itong nararamdaman ko. Pero hindi talaga ako patahimikin ng babaeng iyon." ["So? Ihahatid ba kita bukas sa airport?"] "Please. Ikaw na din muna ang bahala dito sa unit ko. I don't know kung ibebenta ko na. Ikaw na muna ang bahalang mag-maintain. Send me the charges na lang." ["Pag-isipan mo muna kapag nasa Cebu ka na. Madali namang ibenta."]         Huminga ako ng malalim. Mahirap din naman para sa akin. Ito na ang naging tahanan ko since nag-College ako dito sa Manila. "Okay. Just be here later at one in the morning. Alas-dos ang flight ko."          KINABUKASAN, thirty minutes bago ang usapan naming oras ni Clay, naupo muna ako sa sofa habang hinihintay ko siyang dumating. Pumikit ako para alalahaning mabuti ang itsura ng babaeng hinahanap ko. Pero blurred na mukha lang talaga ang nakikita ko sa isip ko.         I just graduated from college that night. At nagkayayaan kaming magkakaklase na mag-bar for our celebration.         Everyone was wild at that time knowing that after that night, it will be a different life starting the next day. And then I bumped into someone. Muntik na itong matumba kung hindi ko nahawakan agad sa bewang.         Pero yung hawak na iyun-- hindi ko alam na may kuryenteng tutulay at magdudugtong sa aming mga katawan.         Naputol ang mga alaala ko nang bumukas ang pintuan sa condo.         "Jordan."         Tumambad si Clay.         "Ready?" tanong nito.         Marahan akong tumango. Mabigat ang katawan kong tumayo mula sa sofa. Daig ko pa ang may iiwanang pamilya sa nararamdaman ko. But I have no choice.         "Tara na." sabi ko, at saka nag umpisang humakbang palabas.         "Ikaw na munang bahala dito sa condo ko, ha. Promise to look after it..." bilin ko kay Clay.         Tumango lang ito.          "Oo na. Ilang beses mo nang sinasabo yan eh."         Nag-umpisa na uli akong humakbang palabas. Tahimik lang ako habang nasa elevator.         "Bakit ka babalik ng Cebu kung hindi naman bukal sa loob mo?" tanong ni Clay.         "Family obligations..." walang sigla kong sagot.         "Pano na iyong paghahanap mo sa tattooed girl mo?"         "I-- I don't know. I'll just think of other ways when I get there in Cebu." sagot ko.         Kahit sa loob ng sasakyan papuntang airport ay wala akong imik. I just keep on thinking what to do.         MULA sa Mactan Airport ay dumerecho ako sa condominium unit ko sa Azalea Place. I don't want to go home sa mansyon. Feeling ko makakadagdag lang sa pressure ko kung doon ako tutuloy araw-araw kasama ng mga magulang ko. Isa pa, malapit lang ang Azalea Place sa opisina ng Syjuco Shipping.         Kinapa ko ang keycard sa bulsa ko at saka isinuksok ito sa may pinto. Nagulat pa ako nang pagpasok ko sa loob ng unit ko ay makita ko sila Papa, Mama at Ashlee, na nakaupo sa sala.         "Kuya Jordan!" salubong sakin ni Ashlee, matanda lang ako sa kanya ng dalawang taon.         "W-what are you doing here?" tanong ko sa kanila.         "Waiting for you I guess?" pilyong ngiti ni Ashlee sa akin.         "What I mean is- how did you get in here?" nagtataka kong tanong.         "Ask your Mom. May lahi yatang detective ito." sagot ni Papa, na nakaakbay pa kay Mama.         Nasanay na akong ganito sila mula bata pa ko-- sweet lagi. Natural na malambing kasi si Papa sa kabila ng pagiging istrikto nito.         "Ma??"         "What? I just want to know if may iuuwi kang babae dito sa bagong condo mo at kung dito ka tutuloy pagdating mo kaysa sa bahay natin."         "Mas malapit kasi sa office ito, Ma. Yun lang. Okay?" sabi ko at saka humalik sa pisngi nito.         Niyakap ko din si Papa at si Ashlee. Ipinuwesto ko sa gilid ng sofa yung maleta na dala ko.           "Bakit di ka pa kasi mag-asawa, iho? You're at the right age to get married. And besides ano naman ang gagawin ko sa bahay kung wala akong apong aalagaan? For forty years, puro ang Mama mo na lang ang inalagaan ko." birong sabi ni Papa.         Napalingon naman si Mama dito.         "Nagsisisi ka ba, Alexander?" kunot noong tanong ni Mama dito.         "May narinig ka bang sinabi ko na nagsisisi ako?" nakangiting balik tanong ni Papa dito.         "Husayan mo lang Alexander ang pananalita mo. Baka after forty years, hiwalayan pa kita." banta ni Mama.         "I bet hindi mo iyun kayang gawin. E kaya mo nga ako pinag-retire na eh! Para masolo mo ako sa bahay natin...." sabi ni Papa, at saka nito hinalikan sa pisngi si Mama.         "Masolo ka diyan! Excuse me! And besides, huwag ka nang mainip sa pag-aasawa ni Jordan. Malapit na yan." sagot dito ni Mama.         Makahulugan akong tiningnan ni Ashlee. Hndi ko na lang iyon pinansin. Hindi ko na lang din binigyang pansin ang sinabi ni Mama. Natutuwa talaga ako sa kanilang dalawa. I hope ganito din kami ng magiging asawa ko. But I promised to myself---         I will only settle down when I found my tattooed woman. ~CJ1016
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD