ก(ร)งมาเฟีย SM +++

ใคร!

เช้าวันใหม่

ซีคริสเปิดประตูห้องเข้ามาในห้องทำงาน เธอถอนหายใจแรงๆ เพราะเธอเห็นดอกกุหลาบสีแดงสดวางอยู่บนโต๊ะอีกแล้ว ซีคริสมองออกไปนอกห้อง เพื่อสังเกตุว่ามีใครอยู่แถวนี้หรือไม่

" พี่มวลค่ะใครเอาดอกไม้มาให้ซีคะ?" ซีคริสถามพยาบาลที่เดินมาพอดี พร้อมกับแฟ้มเอกสารในมือ พยาบาลประมวลทำท่าทางงงงวยเพราะไม่เข้าใจที่ซีคริสพูด เพราะตั้งแต่เช้ายังไม่มีใครเข้าออกที่นี่เลย ซีคริสพอจะเดาออกว่าพยาบาลไม่รู้เรื่อง เธอหรี่ตาลงมองเอกสารในมือของพยาบาล พร้อมกับพูดเรื่องใหม่ทันที

" ส่งงานมาค่ะ " ซีคริสบอกกับพยาบาลพลางยื่นมือออกไปรับแฟ้มเอกสารที่พยาบาลหอบมาให้เธอ พยาบาลยื่นให้ทันที พร้อมกับเดินจากไปด้วยความมึนงงอยู่ ซีคริสอุ้มแฟ้มเอกสารเข้าไปในห้อง พร้อมกับปิดประตูลง สายตาของเธอจับจ้องที่ดอกกุหลาบสีแดงสดราคาแพงหนึ่งดอก

' มันจะเป็นไปได้ไงที่จะไม่มีใครเห็นเลย' ซีคริสพลางคิดในใจ เพราะเธอตรวจเช็คกล้องวงจรปิดใน รพ. แต่ก็ไม่ได้มีใครเข้าห้องของเธอเลย

' ใครแกล้ง' ซีคริสเกิดคำถามในใจ

' อัลม่าเหรอ ซีแล็บเหรอ วิจัยงั้นสิ หรือจะมีคนแอบชอบเราจริงๆ ใครล่ะ!' ซีคริสคิดในใจด้วยความสับสน เพราะนี้ไม่ใช่ดอกไม้ดอกแรกที่เธอได้รับ เพราะตั้งแต่เธอกลับมาทำงานที่ ที่ รพ. เธอได้รับทุกวัน พร้อมกับข้อความ

' แอบมอง' เธออ่านข้อความนี้แล้ว เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเลย เธอรู้สึกเหมือนมีคนมองเธออยู่จริงๆ ทั้งๆที่ไม่มีเลย ซีคริสได้สั่งให้เจ็ตส์และฟาสต์แทร็กพยายามสืบหาเจ้าของดอกไม้แต่ก็ยังสืบไม่ได้มันแปลกเหมือนมีใครเล่นตลกกับเธอเลย แต่เรื่องนี้เธอยังไม่ให้ทั้งสองคนบอกคริสเตียน เพราะตอนนี้ซีเก็ตส์กำลังท้องใหญ่ เธอไม่อยากให้พี่ชายมีเป็นกังวลเรื่องของเธอ ซีคริสวางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะ เสร็จแล้วเธอนั่งลงบนเก้าอี้ แต่สายตาของเธอยังจ้องมองที่ดอกกุหลาบไม่วางตา

" กล้าส่งแต่ไม่กล้ามาให้เห็นหน้า ป๊อดจังว่ะ!" ซีคริสพูดพึมพำคนเดียวด้วยความหงุดหงิด พลางยื่นมือไปหยิบดอกกุหลาบขึ้นมามองดูอย่างพิจารณา มันไม่ใช่ ดอกไม้ที่ขายตามร้านขายดอกไม้ทั่วไป มันมาจากสวนแน่ๆ เพราะรอยตัดที่ไม่เหมือนใคร ซีคริสคลี่การ์ดออกอ่าน

' แอบมอง' ข้อความเดิมๆที่ซีคริสอ่านแล้วรู้สึกเกิดความ ' กลัว ' ขึ้นมาในใจ ถึงแม้ว่าเธอจะเก่งมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอรู้สึกว่าศัตรูในที่มืดหน้ากลัวกว่าศัตรูซึ่งๆหน้า ซีคริสมองกุหลาบอย่างพิจารณาและเธอต้องคิดถึงวันเธอไปงานเลี้ยงสละโสดของฝากรัก กอบรัก นัสญานั้น เธอเดินมาเข้าห้องน้ำด้านล่างก่อนเธอจะกลับบ้านนั้น

' คุณซีคริสครับ ' เสียงผู้ชายเรียกเธอเอาไว้ ซีคริสหันหน้ามามองพลางยิ้มเพราะนี้คือพนักงานในผับของเดวินนั้นเอง แต่พอเธอหรี่ตาลงมองที่มือของพนักงานเธอต้องขมวดคิ้ว เพราะดอกกุหลาบสีแดงสดยื่นออกมาให้เธอตรงหน้า

' มีคนฝากมาให้ครับ' พนักงานในร้านบอกกับเธอ ซีคริสหรี่ตาขึ้นมามองหน้าของพนักงานในร้าน

' ใครคะ?' ซีคริสถามในใจแอบตื่นเต้นมากๆ เพราะคิดว่าครั้งนี้เธอต้องไม่พลาด เธอต้องรู้ให้ได้ว่าใคร พนักงานยิ้มกว้างๆ

' ผมก็ไม่รู้ครับ ' พนักงานตอบแค่นี้ ซีคริสยื่นมือไปรับดอกไม้มาพร้อมกับคลี่การ์ดออกอ่าน

' เฝ้ามอง' คำนี้มันเป็นเหมือนเธอโดนเจ้าของดอกไม้ตามทุกฝีก้าว แต่พอซีคริสให้เจ็ตส์และฟาสต์แทร็กตามสืบในผับกับไม่ได้พอข้อมูลอะไร เพราะคนที่ได้ดอกไม้มาให้มาแบบเป็นทอดๆ ซักไปไม่ถึงเลย

ตุบ! ซีคริสโยนดอกไม้ทิ้งในถังขยะทันที

" หมอจิตแพทย์กำลังโดนพวกโรคจิตคุกคามเหรอเนี่ย คริๆๆๆ" ซีคริสพูดพึมพำเหมือนเป็นเรื่องตลก

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูหน้าห้องของเธอดังขึ้น ซีคริสเงยหน้าไปมองทันที หมอหนุ่มที่เป็นจิตแพทย์เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับยิ้มให้เธอ

" คุณหมอว่างไหมครับ?" คุณหมอพูลทรัพย์ถามซีคริส

" ค่ะ ว่างหนึ่งชั่วโมง" ซีคริสตอบออกไป หมอพูลทรัพย์เดินเข้ามาพลางหรี่ตาลงมองดอกไม้ในถังขยะ

" มีหนุ่มๆส่งดอกไม้มาให้เหรอครับ เสน่ห์แรงนะครับเนี่ย " หมอพูลทรัพย์เอ่ยถาม พร้อมกับแซวออกไปอย่างขำๆ แต่ซีคริสทำหน้านิ่งไม่ขำ

" คุณหมอพูลทรัพย์มีอะไรหรือเปล่าคะ?" ซีคริสถามธุระทันที เพราะเธอไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้เธอหรือทำตัวสนิทสนมมากเกินไป หมอพูลทรัพย์ยิ้มกว้าง

" ผมอยากรู้ว่า ยาxxx จะใช้กับคนไข้ที่ประสาทหลอนได้ไหมครับ" หมอพูลทรัพย์ถามซีคริสออกไปด้วยความอยากรู้ เพราะยาที่เขาถามคือยาที่เป็นยาที่มีฤิทธิ์รุนแรงมากๆ ทำให้คนไข้นอนหลับเหมือนตายไปเลยหนึ่งอาทิตย์ พอฟื้นขึ้นมามีอาการสะลึมสะลือเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง ควบคุมตัวเองไม่ได้ ซีคริสขมวดคิ้วเข้าหากัน

" ดิฉันไม่อนุญาตให้ใช้ค่ะ เพราะยาอีกตัวยังสามารถใช้ได้ดีอยู่นะคะ" ซีคริสแนะนำหมอพูลทรัพย์ แต่เขาถอนหายใจและมองหน้าซีคริส

" เวลาอาการของคนไข้ที่คลั่งมากๆ คุณหมอจะทำยังไงครับ" หมอพูลทรัพย์ถามด้วยความอยากรู้ ซีคริสกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ พลางมองสบตาหมอพูลทรัพย์อย่างไม่กลัว

' ถ้าเป็นเธอๆจะลงโทษให้หนักๆ ให้รู้จักนรกที่อยู่บนดิน ' ซีคริสพลางคิดในใจ

" ดิฉันต้องดูก่อนว่าอาการของคนไข้ขนาดไหน ถ้าคุณจะใช้ยา xxx งั้นดิฉันของดูประวัติก่อนได้ไหมคะ " ซีคริสถามหมอพูลทรัพย์ที่ยังสบตากับเธออย่างไม่หลบสายตาเช่นกัน หมอพูลทรัพย์ยักไหล่ให้พลางยิ้มที่มุมปาก

" ครับ สองคนที่ผมคิดว่าอาการหนักและต้องใช้ยาxxx ตัวนี้ " หมอพูลทรัพย์พลางออกมา แต่เขายังเอาแต่สบตาของซีคริสไม่ยอมวางตา จนซีคริสต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาเอง เธอแกล้งก้มหน้าลงไปมองเอกสารบนโต๊ะและมืออีกข้างแกล้งดึงลิ้นชักออกมา เพราะเธอมองเห็นแววตาแปลกๆของหมอพูลทรัพย์ ซีคริสเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของหมอพูลทรัพย์พลางยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะพูดอะไรออกมา

" ค่ะ ส่งมาให้ดิฉันดูแลต่อก็ได้ค่ะ" หมอซีคริสตอบสั้นๆพลางแกล้งก้มลงอ่านเอกสารอย่างไม่สนใจ หมอพูลทรัพย์เหยียดยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

" ครับ พรุ่งนี้ผมจะให้พยาบาลเอาส่งแฟ้มเอกสารมาให้นะครับ" หมอพูลทรัพย์พูดออกมาพลาปลายตามองดอกกุหลาบสีแดงสดในถังขยะ เขาขมวดคิ้วด้วยความแปลกอีกครั้ เพราะดอกกุหลาบมีเต็มถังขยะ

" แจกันของคุณหมอสวยดีนะครับ " หมอพูลทรัพย์เอ่ยแซว ซีคริสชะงักเล็กน้อยก่อนจะปลายตามองดอกกุหลาบในถังขยะ เธอยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

" ค่ะ แค่นี้ใช่ไหมคะ?" ซีคริสตอบสั้นๆ และถามหมอพูลทรัพย์ เพราะเธออยากอยู่คนเดียว อยากเคลียร์งานของตัวเองก่อนจะไปห้องที่นัดคนไข้วีไอพีเอาไว้ หมอพูลทรัพย์หันมามองหน้าซีคริส พลางดันตัวลุกขึ้นยืน

" ครับ ขอตัวก่อนนะครับ" หมอพูลทรัพย์ตอบ พร้อมกับเดินออกจากห้องไปทันที ซีคริสมองตามหลังหมอพูลทรัพย์พลางถอนหายใจแรงๆ ก่อนเธอจะก้มลงอ่านเอกสารคนไข้ต่อไป

เพ็นเฮ้าส์โซนของแด๊ดแมร์เคิล

แมร์เฟอร์เดินออกมาจากห้องนอนในช่วงสายๆ เขาขอบตาดำ พร้อมกับใบหน้าที่ไม่สดชื่นเลย เพราะเมื่อคืนเขานอนไม่หลับ เขากำลังคิดถึงกลิ่นที่เขาได้ดอมดมและปากที่ได้สัมผัสใจกลางสาว

" อ้าว! ตาแมร์พึ่งตื่นเหรอลูก ?" มัมบุญเอ่ยถามลูกชายที่ทำหน้าไม่สดชื่น แถมร่างกายไม่กระปรี้กระเปร่าเลย เหมือนลูกชายอดหลับอดนอน แมร์เฟอร์มองหน้ามัมบุญพลางถอนหายใจแรงๆ แด๊ดแมร์มองหน้าลูกชายด้วยความสงสัย

" ผมขออะไรๆที่ทานแล้วสดชื่นสักแก้วได้ไหมครับมัม " แมร์เฟอร์ถามมัมบุญๆถึงกับถอนหายใจแรงๆด้วยความหมั่นไส้ พลางยิ้มร้ายที่มุมปาก ท่านเดินมาหยุดข้างๆลูกชาย พร้อมกับยกมือทั้งสองข้างประคองใบหน้าที่เมื่อยล้าของลูกชายมาทางท่าน

" ใบหน้าหมองคล้ำ ขอบตาดำเหมือนหมีแพนด้า " มัมบุญมองสำรวจใบหน้าของลูกชายสุดหล่อ ที่ทำหน้าไม่สดชื่นเลย แมร์เฟอร์ทำหน้าเศร้า แด๊ดแมร์ถอนหายใจแรงๆ

" พอแล้วมั้งบุญ ลูกมันโตแล้ว อย่าไปสนใจมันเลย " แด๊ดแมร์บอกกับมัมบุญด้วยความอิจฉาลูกชาย เพราะเมียของท่านชอบทำเหมือนลูกชายยังไม่โตสักที

" โตที่ไหนล่ะพี่แมร์ ถ้าโตลูกชายของเราต้องมีแฟนซักทีสิคะ แต่เนี่ย..." มัมบุญพูดออกมาน้ำเสียงเป็นห่วงลูกชาย พลางมองสำรวจใบหน้าที่หล่อเหลาของลูกชายอีกรอบ ท่านแปลกใจว่าทำไมลูกชายถึงไม่มีแฟนเลย หรือลูกชายจะรักษาพรหมจรรย์ตลอดชีวิต มัมบุญคิดแล้วก็ตกใจตาโต แมร์เฟอร์ยกมือขึ้นจับมือมัมบุญพลางจูบที่ฝ่ามือของมัมบุญเบาๆ

" ที่ผมยังไม่มีแฟน เพราะผมยังหาผู้หญิงที่เหมือนมัมไม่เจอนะสิครับ" แมร์เฟอร์พูดออกมาเสียงออดอ้อน พลางจับมือของมัมบุญมาแนบแก้มสากของเขาเอาไว้ แด๊ดแมร์กรอกตามองบน เพราะความอดทนเริ่มหมดลง

" ถ้าจะหาเหมือนมัมแก ก็รออีกชาติหน้าเถอะไอ้ลูกเวร ปล่อยมือเมียของฉัน" แด๊ดแมร์สั่งลูกชายเสียงเหี้ยมๆ แววตาไม่พอใจมากๆ แมร์เฟอร์กอดเอวมัมบุญทันที พร้อมกับซบหน้าลงที่หน้าท้องแบนของมัมบุญ เขามองหน้าแด๊ดแมร์นิ่งๆด้วยความท้าทาย มัมบุญส่ายหน้า ท่านล่ะเบื่อกับสองพ่อลูกที่วันๆแย่งชิงท่านจริงๆ

" มัมครับ ป้อนข้าวผมหน่อยครับ ผมไม่สบายครับ" แมร์เฟอร์เงยหน้าขึ้นมองสบตามัมบุญพลางพูดเสียงออดอ้อนใส่ เพื่อให้มัมบุญได้เห็นใจ แด๊ดแมร์ขบกรามแน่นๆพลางสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ มัมบุญยิ้มเอ็นดูลูกชาย เพราะท่านมองไม่ออกเลยว่าถ้าลูกชายมีแฟนแล้วลูกชายจะอ้อนแบบนี้หรือเปล่า

" ที่รักป้อนพี่ด้วยครับ " แด๊ดแมร์กลั้นใจพูดออกมาเสียงอ่อนโยน พลางมองหน้าลูกชาย แมร์เฟอร์ยิ้มที่มุมปากให้ไม่สนใจ เขาใช้แก้มสากถูที่หน้าท้องแบนของมัมบุญเพื่อให้แด๊ดแมร์ได้เดือดดาลมากกว่าเดิม มัมบุญถอนหายใจแรงๆ

" ค่ะ เดี๋ยวมัมจะป้อนลูกทั้งสองคนเองนะคะ" มัมบุญพูดออกมาประชดให้คนทั้งคู่ได้เข้าใจ แต่กลับกันทั้งสองคนพ่อลูกกับยิ้มแก้มปริ

" ครับมัม!" ทั้งสองคนตอบรับพร้อมๆกัน มัมบุญนั่งตรงกลางระหว่างสามีและลูกชาย ท่านป้อนแด๊ดแมร์ก่อนหนึ่งคำเสร็จแล้วก็หันมาป้อนให้ลูกชายหนึ่งคำ มัมบุญป้อนข้าวต้มทั้งสองคนด้วยความหมั่นไส้ เพราะทั้งสองคนไม่ยอมให้มัมบุญได้ว่างเลย จนแมร์เฟอร์และแด๊ดแมร์อิ่ม แมร์เฟอร์ได้เดินแยกเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง เพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวเข้าบริษัทไปเคลียร์เอกสารหลังจากนั้นเขาค่อยจะไปพบคุณหมอผู้แสนเร่าร้อน แมร์เฟอร์เดินออกมาจากห้องน้ำ เขามองตัวเองในกระจก พลางใช้มือปลดผ้าเช็ดตัวออกจากเอวของตัวเอง เขาก้มลงมองดูแท่งรักขนาดใหญ่ที่มันหดตัวอยู่ แมร์เฟอร์พลางคิดถึงเรื่องอดีตที่น่าอายทันที

ห้องนอนของแมร์เฟอร์

แมร์เฟอร์พาแฟนสาวที่ชื่อน้ำหอมมาที่ห้อง เขากะว่าจะมาลองสร้างบทรักเหมือนที่เพื่อนๆเล่าให้ฟัง น้ำหอมเดินออกจากห้องน้ำมาด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เธอมองหน้าเขาด้วยแววตาเสน่ห์หา เร่าร้อน แมร์เฟอร์มองเรือนร่างของแฟนสาวพลางลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอฝืดๆ แต่เขากับแปลกใจเพราะไอ้ลูกชายที่อยู่ในกางเกงไม่ยอมตื่น น้ำหอมแกะปุ่มผ้าเช็ดตัวออกจากร่างกาย เพื่ออวดร่างกายที่ใหญ่ไปหมด แมร์เฟอร์มองสำรวจอีกรอบ เขาแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปาก น้ำหอมเดินตรงมาหาเขาด้วยท่าทางเขินอาย พลางยืนตรงหน้า แมร์เฟอร์มองหน้าอกใหญ่นิ่งๆ และเลื่อนต่ำลงที่สามเหลี่ยมอวบอูม

' แมร์เฟอร์ชอบแบบไหนคะ เร่าร้อนเหมือนเสือหรือไรเดียงสาเหมือนเด็กคะ' น้ำหอมถามเสียงหวานเยิ้ม พลางทำท่าทางยั่วยวน แมร์เฟอร์มองมือของน้ำหอมขยำหน้าอกของตัวเองเบาๆ เธอก้าวขึ้นมานั่งคล่อมที่ตักแกร่งของเขาพลางใช้มือคล่องคอของเขาเอาไว้ ทั้งสองคนสบตากันหวานเยิ้ม แมร์เฟอร์กอดเอวและลูบตามแผ่นของเธอเบาๆ

" อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้ำหอม โดนมือของแมร์เฟอร์แล้วเสียวไปถึงติ่งตรงนี้เลยค่ะ อ๊ายยย' น้ำหอมบอกกับแมร์เฟอร์เสียงแหบแห้ง พร้อมกับพยายามเสียงครางยั่วอารมณ์ของเขา เธอแอ่วหน้าอกพลางโยกสะโพกงอนเบาๆเพื่อให้ร่องสวาทถูกับแท่งรักที่อยู่ใต้กางเกงยีนส์ แมร์เฟอร์กับก้มมองกลีบกุหลาบและร่องสวาทที่เสียดสีกันซิปกางเกงอยู่

' อ๊าๆๆๆๆๆ เสียวจังค่ะ อ๊ายย' น้ำหอมครางเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของแมร์เฟอร์ มือของเธอเลื่อนต่ำลงมาที่หน้าอกแกร่งๆและมาที่ตะขอกางเกง มือของเธอค่อยๆปลดและรูดซิปลง น้ำหอมก้มลงไปมองที่เป้า เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน มือของเธอล่วงเข้าไปในกางเกงตัวด้านใน และล้วงแท่งรักที่มันหดตัวอยู่

' เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมมันไม่แข็งคะแมร์เฟอร์?' คำถามของน้ำหอม เธอทำหน้าตกใจและไม่พอใจอย่างมาก เธอเกิดอารมณ์หงุดหงิดด้านขึ้นมาทันที แมร์เฟอร์ใจหายวาบ เพราะเขาไม่ทันตั้งตัว เขาไม่รู้มาก่อนว่าแท่งรักที่เขามีอยู่มันไม่ตื่นตัวมาก่อน

' ตอนเช้าก็ตื่นทุกเช้านี้หว้า แถมใหญ่ด้วย แล้วตอนนี้คืออะไรว่ะ' แมร์เฟอร์พลางคิดในใจด้วยความตกใจ น้ำหอมดันตัวลุกขึ้นยืน พลางมองหน้าแมร์เฟอร์ด้วยความผิดหวัง

' พะ....พี่ว่าน้ำลองเล้าโลมพี่ดูก่อนนะครับ' แมร์เฟอร์แนะนำน้ำหอมเสียงสั่นเทา น้ำหอมยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่เธอจะเริ่มเต้นยั่วเขาหลายต่อหลายท่า พยายามเอาร่องสวาทถูที่แท่งรักหลายต่อหลายครั้ง แต่แท่งรักก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาสู้กับร่องสวาทของเธอเลย

' โอ๊ยยยยย เบื่อ น้ำหมดอารมณ์แล้วค่ะ ' น้ำหอมพูดออกมาด้วยความหมดปัญญาจะยั่วอารมณ์ปรารถนาของแมร์เฟอร์ๆได้ยินถึงกับอ้าปากค้าง น้ำหอมเดินเข้าไปในห้องน้ำทันทีโดยไม่สนใจแมร์เฟอร์เลย แมร์เฟอร์คิดเรื่องนี้มาแล้วเขาก็รู้สึกอายอย่างบอกไม่ถูก เพราะไม่นานเขาก็เลิกกันกับน้ำหอม เพราะเธอทนไม่ได้ที่จะอยู่กับผู้ชายเสื่อมสมรรถภาพทางเพศอย่างเขา

" ทำขายหน้ามากี่ครั้งแล้ว ไอ้ตัวดี" แมร์เฟอร์เค้นเสียงออกมาถามแท่งรักที่หดตัวอยู่ เขามองผ่านกระจกแล้วพลางเดือดดาลกับแท่งรักแท่งนี้

??