บีแคลร์นั่งมองคลื่นทะเลซัดเข้าฝั่ง เธอกำลังคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ เกี่ยวกับแม่สมพร และแต่ก่อนเธอชื่อขอพร บีแคลร์นั้นเป็นชื่อที่เดนอร์ทตั้งให้เธอใหม่เมื่อตอนที่ยายของเธอจากไปจากโลกนี้ สนามบินสุวรรณภูมิ ' แม่จ๋า พรไม่อยากให้แม่ไปอยู่ที่อื่นเลยแม่จ๋า' ขอพรพูดกับแม่สมพรด้วยความเป็นห่วงแม่ของเธอ แม่สมพรยิ้มหวานให้ลูกสาวที่กำลังเรียนใกล้จบ ม. ปลาย ' แม่จะให้หนูลำบากไปขายของตามสีแยกไฟในตอนเย็นทุกวันไม่ได้นะลูก ไหนหนูต้องทำงานพิเศษอีก แม่ยอมไปอยู่กับคุณเดนอร์ทเพื่อหาเงินส่งให้หนูทุกเดือนดีกว่านะลูก' แม่สมพรบอกกับลูกสาว เพราะท่านเปิดร้านขายข้าวแกงแต่เพราะเศรษฐกิจไม่ดี ท่านติดหนี้นอกระบบไม่มีเงินใช้ พอดีเจอเดนอร์ทที่มาจีบท่านๆเลยตกลงปลงใจมาอยู่กับเดนอร์ท แต่ขอพรปฏิเสธตามแม่ของเธอไปที่สเปน ' ไปอยู่ด้วยกันสิ หนูพร' เดนอร์ทเอ่ยชวนขอพรด้วยความเอ็นดู ขอพรส่ายหน้าปฏิเสธเพราะเธอไม่อยากไปอยู่ที่ไกลๆ เ