รพ. เอกชน
แด๊ดเดนอร์ทนั่งอยู่บนรถเข็นที่หน้าห้องฉุกเฉิน ใบหน้าของท่านเคร่งเครียดมากๆ เพราะท่านเป็นห่วงลูกชายอย่างเวก้า ถึงเวก้าจะนิสัยเกเรบ้างแต่นั้นคือวัยรุ่น แด๊ดเดนอร์ทปลายตามองลูกน้องสองคนด้วยความโมโห เพราะทั้งสองคนดูแลลูกชายของท่านไม่ดี
" พวกมึงดูลูกชายของกูยังไงพวกเวร" แด๊ดเดนอร์ทถามด้วยความเดือดดาล ลูกน้องสองคนก้มหน้ามองพื้น พลางปลายตามองกันว่าใครจะตอบ
" พวกมึงควรโดนเหมือนทีีลูกชายของกูโดน" แด๊ดเดนอร์ทพูดเสียงดัง
"มะ... มันเข้ามาตอนไหน พะ....พวกผมไม่รู้ครับนาย " ลูกน้องคนเเรกรายงานด้วยน้ำเสียงสั่นเทา แด๊ดเดนอร์ทมองนิ่งๆด้วยความโมโห ท่านอยากรู้ว่าลูกน้องพลาดยังไง
" ชะ..ใช่ครับนาย มันอาจเข้ามาตอนพยาบาลพานายเวก้าไปตรวจร่างกายก็ได้ครับ " ลูกน้องสองที่รายงาน แด๊ดเดนอร์ทฟังแล้วยิ่งโมโห เพราะลูกน้องทำงานสนับเพลามากๆ ท่านไม่รู้ว่าหมอจะต่อได้หรือเปล่า
" แล้วทำไมพวกมึงไม่จับมันไว้
