“ภาส...วันนี้นีไปทำงานแล้วเหรอ”
มาลีถามสามีของหล่อนเมื่อเยี่ยมหน้าเข้าไปในห้องน้องสาวก็ไม่เห็นเงาของมาลินี ทำให้หล่อนแปลกใจว่าวันนี้น้องสาวไปทำงานเร็วกว่าปกติ ภาสกรที่นั่งดื่มกาแฟอยู่ในห้องรับแขกหันไปพูดกับมาลี
“อืม...สงสัยจะออกไปแล้วล่ะมั้ง...เมื่อวานภาสก็ไปส่งเขาที่ป้ายรถเมล์ใกล้ที่ทำงาน วันนี้เขาคงอยากไปเองกระมัง”
“เก่งจังน้องสาว...เห็นมั้ยภาสว่านีน่ะเขาเริ่มปรับตัวเข้ากับชีวิตการทำงานได้แล้ว นี่พึ่งไม่กี่วันเองนะ”
ภาสกรฟังขณะสายตาคู่นั้นมองเข้าไปในห้องของมาลินีที่ประตูเปิดอ้าอยู่และเห็นเตียงของหล่อนทำให้เขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เสียงครางครวญของหล่อนยังดังชัดในหูของเขา
“แล้ววันนี้ภาสยังไม่ไปทำงานเหรอ”
“วันนี้มีงานข้างนอก ภาสอาจจะกลับดึกน่ะ ไปสายได้นิดหน่อย”
“อืม...แต่มาลีว่าไม่หน่อยแล้วนะ ปกติภาสจะไปทำงานแต่เช้านี่”
“สายนิดหน่อยเขาไม่ว่าหรอก นาน ๆ ที”
“แล้วเมื่อคืนภาสกลับมาตอ
