รักเกินห้ามใจนายเพลย์บอย

สวยให้ผู้ชายเสียดายเล่น

1 เดือนผ่านไป

เมื่อเห็นว่าความโศกเศร้าของเพื่อนนั้นยังไม่หายไปไหน แม้จะเลิกกับแฟนหนุ่มที่คบกันมานาน เป็นเวลาถึงหนึ่งเดือนแล้วก็เถอะ แต่รรินดาก็ยังคงเสียใจอยู่ เจินที่เป็นเพื่อนก็จะพยายามทำทุกอย่างให้รรินดา ลืมผู้ชายคนนั้นให้ได้ แม้ทุกอย่างต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม

ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

"ไม่เอาเจิน ฉันไม่อยากทำแล้ว" เมื่อมาที่หน้าร้านเครื่องสำอางค์เคาน์เตอร์แบรนด์ชื่อดัง หญิงสาวก็ถอดใจทันที

"ไม่ได้ แกต้องเป็นคนใหม่ จะเป็นคนเฉิมต่อไปไม่ได้แล้ว"

"แต่..."

"สวยให้ผู้ชายเสียดายเล่นดีกว่าไม่ใช่หรอ แกสวยมากนะหลิน เพียงแต่แต่ยังช่อนความสวยไว้อยู่"

"ฉัน..."

"ไปกัน"

และเจินก็จุงมือรรินดาเข้าไปที่ร้านเครื่องสำอางค์ทันที เนื่องจากความสวยเช้งกะเด็ะของเธอก็มาจากที่นี่ ทั้งนั้น พนักงานประจำก็ต้อนรับเป็นอย่างดี เพราะทุกครั้งที่คุณหนูเจินมาทั้งช็อปเยอะทั้งทิปหนัก

ส่วนรรินดาเนื่องจากเป็นคนไม่แต่งหน้า ไม่แต่งตัวอะไรมากมาย แต่ด้วยเป็นคนรักสะอาดตัวก็จะสะอาดหอมสดชื่นอยู่ตลอดเวลา เมื่อมาสถานที่แบบนี้ครั้งแรกก็เกร็งอยู่ไม่น้อย

1 ชั่วโมงผ่านไป

และพนักงานก็ดูแลรรินดาเป็นอย่างดี แต่งหน้าให้จนความสวยทุลุออกมา ตอนนี้เมื่อดูผ่านกระจก เธอเองก็ยังจำตัวเองแทบไม่ได้ จะว่าไปเธอก็สวยเหมือนพวกดารา เน็ตไอดอล อยู่เหมือนกันนะเนี่ย

"ฮู้ หลินนนนนน แกสวยมากกกกก" และเจินเมื่อเห็นเพื่อนรักแต่งหน้าแล้วสวยขนาดนี้ ก็ตาลุกวาวจนเป็นประกาย ตกตะลึงในความสวย

"เกินไป" หลินพูดพร้อมกับยิ้มแล้วส่ายหน้าเบาๆ

"น้อยไปที่ไหน" เพราะรรินดานั้นสวยมากจริงๆ

"แต่ฉันก็ไม่คิดว่า ฉันจะสวยได้มากขนาดนี้เหมือนกัน" รรินดามองตัวเองที่ระจกแล้วก็ชมตัวเองพร้อมกับเขิน

"ฉันตะลึงมาก แกต้องหาแฟนใหม่ได้เร็วๆนี้เชื่อฉัน" เจินพูดด้วยท่าทีที่จริงจังมาก

"จะบ้าเหรอแก คนเพิ่งอกหักมานะจะให้ฉันรีบหาแฟนไปไหน แค่นี้ฉันก็ไม่ไหวแล้ว อย่าให้ฉันต้องได้เจ็บช้ำอีกเลย" หลินพูดพร้อมกับสายตาที่ยังสั่นไหว

"ไม่เอาๆ ไม่พูดเรื่องที่เสียอารมณ์ละ ไปร้านเสื้อผ้ากันเถอะ" เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเริ่มมีอาการที่ไม่ค่อยดีออกมา ทันทีที่ได้เครื่องสำอางค์ ที่ต้องการเต็มไม้เต็มมือแล้ว ผู้หญิงชอบแต่งตัวอย่างเจินก็ลากรรินดาไปที่ร้านขายเสื้อผ้าทันที

"ชุดนี้สวยมากเลยหลินนน แกสวยมากกก" เมื่อเห็นลุคการแต่งตัวใหม่ของเพื่อน เจินก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที

"มันโป๊ไปไหมแก" หลินพูดด้วยท่าทีที่ไม่มั่นใจ

"ไม่เลยออกจะสวยขาเรียวๆ ตัวเล็กๆอย่างแกเนี่ยพอดีเลย" เจินรีบพูดเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้ทันที เมื่อเห็นสีหน้าที่กังวลของเพื่อนรัก

"เอาชุดนี้ นี้ นี้ แล้วก็นี้ค่ะ" เจินพูดพร้อมกับยื่นบัตรเคดิต THE WISDOM Card ของเธอให้พนักงานทันที

"แก ไม่เอา..." และหลินก็รีบปฏิเสธในทันที

"ถ้าแกปฏิเสธฉัน ฉันจะซื้อให้อีก 10 ชุด" เจินพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"แล้วแกก็เปย์ฉันตลอดเลยนะยัยหมวย"

"แกก็รู้ว่าฉันสวย ฉันรวย รวยมากๆ แค่นี้เอง ถ้าแกมีความสุขฉันก็ให้ได้ทุกอย่าง" ไม่ใช่ว่าชอบอวด แต่พยายามพูดให้เพื่อนรู้สึกสบายใจ อยากให้อยากเปย์ อยากดูแลเพื่อนรักคนนี้ทุกอย่างเลย

รรินดากับเจินรู้จักกันมาตั้งแต่ชั้นประถม เพราะเรียนโรงเรียนอินเตอร์ที่เดียวกัน และก็สนิทกันมากๆ แต่พอขึ้นมัธยม ทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละโรงเรียน และกลับมาเจอกันอีกครั้งตอนเรียนมหาลัยเดียวกัน แถมยังอยู่คณะเดียวกัน แล้วยังบังเอิญได้อยู่ห้องเดียวกันอีก

รรินดารู้มาว่าครอบครัวของเจินทำธุรกิจหลายอย่าง แล้วก็รวยระดับมหาเศรษฐี แต่เจินยังคงน่ารักและแสนดีกับเธอและเพื่อนๆเสมอ ถึงจะเคยห่างกันไปนานแค่ไหนกลับมาก็ยังเป็นเจินคนดีคนเดิม

ซึ่งตอนนี้ก็ตัวติดกันอย่างกับตังเม ทั้งคู่เลยสนิทสนมกันขึ้นมากว่าตอนเด็กๆเสียอีก เจินจะคอยตามใจและซื้อของแพงๆ ให้รรินดาอยู่เสมอแม้เธอจะปฎิเสธยังไงแต่เจินก็ไม่ยอม และยืนยันว่าจะให้ทั้งยังบอกกับรรินดาตลอดว่าเธอนั้นรวยมาก

และกลุ่มของพวกเธอก็มีกันถึง 4 คน มีหลิน เจิน แป้ง แล้วก็พลอย ซึ่งทุกคนก็สนิทกัน เพียงแต่ว่ารรินดากับเจินจะสนิทกันมากที่สุด เพราะรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก

"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะหลิน แกลองชุดรอ"

"โอเค แกรับไปเถอะเดียวราด" ว่าแล้วก็เอ่ยแซวยัยหมวยเจินซะหน่อย

"ย่ะ!" ตอบแล้วก็รีบเดินออกไปทันที

ปริญ Talk

และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ปริญได้นัดทานข้าวกับดาราสาวคนสวย ที่พึ่งเข้าวงการมาหมาดๆ ที่ร้านอาหารวีไอพี ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

"เฟย มึงไปเดินเล่นรอไป กูเจอน้องหญิงแล้ว"

"ครับเฮีย" เฟยตอบเสียงเรียบ

"เอ่อ แล้วเย็นนี้กูจะกลับบ้านนะ"

"ครับเฮีย"

เฟยหนุ่มหล่อผู้ช่วยคนสนิทของปริญ ทั้งยังได้ตำแหน่ง ผู้บริหารคลังที่ Plogitech อีกด้วย ตอนนี้เฟยก็อายุ 28 ปีแล้ว เฟยได้รับการอุปถัมภ์มาจากครอบครัวของปริญ เลยเต็มใจที่จะอยู่ทำงานกับปริญจนถึงทุกวันนี้

"กินเยอะๆนะครับน้องหญิง"

"ขอบคุณค่ะ" พูดด้วยท่าทางที่เนียมอาย

"อาหารที่นี่อร่อยมากเลยนะครับ" ปริญพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า

"ค่ะ อร่อย" หญิงสาวพูดพร้อมกับช้อนตาขึ้นมองด้วยท่าทางที่ยั่วยวน

"แต่ไม่รู้ว่าสู้น้องหญิงได้หรือเปล่า" พูดพร้อมกับเลือยมือตัวเองไปจับมือคนตรงหน้า

"..." เมื่อจบคำพูดของคนตรงหน้า เธอก็ใช้เท้าที่ใส่รองเท้าส้นสูงแบนด์เนมราคาแพง เขี่ยขาคนตรงหน้าและลากขึ้นไป พร้อมกับแววตาและสีหน้าที่เร้าร้อน

และสุดท้ายก็มาจบที่ห้องพักโซนโรงแรม

"อ๊ายยยยส์ อ่าาาา พี่ปริ้น อาส์" และหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างชายหนุ่มกำยำก็ร้องครางเหมือนจะขาดใจ

"ชอบไหมครับน้องหญิง อื้ม" เมื่ออ่อยเก่งหนักเขาก็จะจัดให้เต็มที่

"ชอบค่ะะะ อ้าาส์ เบาๆหน่อยค่ะ" จากที่เสียวใจจะขาด เมื่อผ่านไป 30 นาที เธอก็รู้สึกแสบขึ้นมาจากการกระแทกรุนแรงของเขา

"อ่าส์ จำ! ไว้! นะ! ว่าอย่าอ่อย! พี่!" ปริญก็กระแทกหญิงสาวใต้ล่างอย่างไม่ยั้ง

บั่กๆๆๆ บั่กๆๆ บั๊กๆๆๆ บั๊กๆๆๆ

จากที่หญิงสาวคิดว่าจะสนุกๆ แต่เมื่อเจอความใหญ่โตของเขา และเซ็กส์ที่เร้าร้อนรุนแรงกว่าคนไหนที่เธอเคยเจอมา เธอก็รู้สึกจะถอดใจขึ้นมา แต่เขาก็รั้งเธอไว้ และกระทำอย่างรุนแรงเช่นเดิม

"อ๊าาาาส์ หญิงจะเสร็จจ ค่ะ อ๊าาส์" เธอไม่ไหวแล้ว เขารุนแรงเกินไปแล้ว

"พร้อมกันครับ ขมิบหน่อยยย อ้าสส์" หลวมฉิบหายแล้วบอกว่ายังสด จะจัดให้หลวมกว่าเดิมแม่ง!

"อ๊าาายยยส์ แสบแหมดแล้ววว อ๊าาส์" ร่องรักของเธอตอนนี้คงบวมไปหมดแล้ว

ตับๆๆๆๆ ตั่บบบๆๆๆ ตับๆๆๆๆ

"แตกเลยครับน้องหญิงแตกมาเลยครับ อื้ม"

"อ๊าาาย์ ไม่ไหววววแล้วค่ะ หญิงไม่ไหว"

และเมื่อจุงมือกันไปถึงสวรรค์พร้อมๆกัน ถุงยางอนามัยอย่างดี ก็ถูกถอดทิ้งลงถังขยะ และเขาก็สวมชิ้นใหม่ทาบทันลงทันที

"ต่อนะครับ น้องหญิง อื้มมม" เมื่อใส่เกาะป้องกันแล้ว เขาก็เริ่มใหม่ทันที

บั่กๆๆๆ บั่กๆๆ บั๊กๆๆๆ บั๊กๆๆๆ

"พี่ปริ้น อ๊าาาย์ พี่ปริ้นหญิงเสียววว อ๊ายยย"

"อื้มมม มันส์มากครับน้องหญิง อ๊าส์"

"อ๊ายยยย เสียวววค่ะ อ่าาาส์"

"อื้มมมม น้องหญิงงง อื้มมม"

"อ๊าส์ เสร็จอีกแล้วค่ะ อ๊าาาส์"

ระยะเวลากว่า 2 ชม. กับกิจกรรมบนเตียง เมื่อเสร็จแล้ว พักพอให้หายเหนื่อยเขาก็ไปล้างเนื้อล้างตัว ออกมาแต่งตัวให้เรียบร้อยเช่นเดิม และไม่ลืมเซ็นเช็คให้คนที่นอนหมดสติเพราะความเหนื่อยล้าที่เตียง ก่อนจะออกไปจากห้องนี้ทันที