Leander Castiel Smirnov
Hearts Aligned Series #4
Leander Castiel Smirnov
Twyla Ivelle Rusco
Tumaas ang aking kilay habang nakatingin sa aking kaibigan na ngayon ay parang kinikilig. Wala naman kasing nakakakilig sa lalaking nasa labas ng classroom namin. Kaya hindi ko talaga maintindihan ang mga kaklase ko kung bakit sila tumitili.
Smirnov lang naman kasi ang nakasandal sa may pintuan. Wala namang nakakakilig kung tutuusin. Parang normal lang na tao ang mga Smirnov sa akin dahil nga family friend sila. Saka bakit naman ako kikiligin sa lalaking ‘to? Nakakasawa ang mukha niya.
Kilala rin sila ng mga student dito. Madalas kasi silang magpunta rito kung minsan pero hindi naman kasi ibig sabihin no’n ay student sila rito. Sadyang trip lang yata niyang tumambay rito madalas. Mukhang may tipong babae.
“Hindi ka ba kinikilig sa kaniya?” tanong sa akin ng kaibigan ko at bahagya pang hinampas ang aking braso.
Napangiwi naman ako dahil sa bigat ng kaniyang kamay. Akala ko naman ay hindi na babae ang humampas sa akin. Pakiramdam ko pa nga ay halos madurog na ang aking buto dahil sa ginawa niya.
Ibinaba ko naman ang hawak kong libro at kaagad na nilingon ang lalaking kanina pa na naghihintay sa labas ng classroom namin. Kulang na lang ay halikan siya ng mga babae dahil punong-puno ng pagnanasa ang kanilang mga mata.
Hindi ko talaga maintindihan ang mga babae. Kahit na sabihin pang guwapo ang lalaki, bakit naman kailangang maglaway at ipahalata nilang tinititigan nila ito? Wala naman siyang ginagawa kung hindi sumandal lamang sa pintuan at nakatingin sa gawi ko.
Teka—sa gawi ko?
Napakunot naman ang aking noo habang nakatitig sa kaniya. Doon lang lumitaw ang ngisi sa labi nito na siya namang ikinagulat ko. Ramdam ko rin ang pagbundol ng puso ko dahil sa simpleng pagngisi niya pero kahit na ganoon ay hindi man lang nakabawas iyon ng kaniyang kaguwapuhan. Mas lalo pa nga siyang naging guwapo na hindi ko maintindihan.
Magulo na nga ang buhok niya. Magulo rin ang kaniyang suot na white long-sleeves lalo na sa part ng kaniyang kuwelyo. Nakabukas din ang dalawang botones ng kaniyang suot kaya medyo litaw na litaw ang kaniyang matigas na dibdib.
“Ang guwapo talaga niya!” tilian ng mga kaklase ko na siya namang ikinailing ko.
Mabilis kong inilihis ang aking mga mata at napalunok na lamang nang pasimple bago nilingon ang kaibigan ko na hindi man lang magawang alisin ang kaniyang mga mata sa lalaking iyon.
“Bakit naman ako kikiligin sa kaniya?” tangkang tanong ko sa kaniya pero ramdam ko naman ang panginginig ng aking mga palad. Ramdam ko pa rin kasi ang mga mata niyang nakatingin sa aking gawi at hindi man lang binalak na alisin sa akin.
Medyo nagre-react na rin ang puso ko sa nerbyos. Hindi ko alam kung dahil sa mainit at malagkit niyang titig sa aking gawi o ang presensya niyang abot hanggang sa puwesto ko? f**k!
Magkaibigan ang mga Smirnov at Rusco. Kaya hindi na normal sa akin ang mga presensya nila dahil magmula nang bata kami ay madalas kaming magkaroon ng interaction. Sa murang edad nga ay halata na ang kaguwapuhang taglay nila pero hindi man lang ako naapektuhan, ngayon lang.
Gulat na napatingin sa akin ang kaibigan ko na para bang isang malaking kasinungalingan ang binitawan kong salita. Napahawak pa nga siya sa kaniyang dibdib na parang nasaktan sa aking sinabi. Nanglaki rin ang kaniyang mga mata at maging ang kaniyang labi na napaawang.
“What?” nagtatakang tanong ko sa kaniya. “Wala naman kasi talaga.”
“Nagbibiro ka ba?” gulantang na tanong niya sa akin. Medyo napalakas pa ang sigaw niya pero hindi naman iyon narinig ng mga kaklase namin dahil busy sila sa pagpapantasya sa Smirnov na iyon. “Ang guwapo ni Leander!”
Umirap na lamang ako sa kaniya at ipinagpatuloy na basahin ang Diagnostic Microbiology na libro. Mag-a-advance reading na lang ako kaysa titigan ang Smirnov na iyon.
“I can’t believe you, Twyla!” wika pa niya.
“Whatever.”
