My Wildest Fantasy

Chapter 5

Nakasimangot na pumasok ako ng bahay habang ang bag ko ay hawak ko na nakasukbit sa aking balikat. Pagdating ko sa sala’s ay wala si Uncle Smith. Lalong hindi na maipinta ang mukha ko dahil sa taong nadatnan ko na nakaupo sa mahabang sofa. Si ate Shirlie na nakaupo habang naka cross legs. Kasalukuyan niyang binubuksan ang bawat pahina ng isang magazine. Nang maramdaman niya ang aking presensya ay nag-angat ito ng mukha at nakangiti na binati ako.

“Hi, Miguri, anong problema mo at mukhang mainit yata ang ulo?” Nagtataka na tanong niya sa akin, imbes na sumagot ay nagkibit balikat lang ako bago nagpaalam na aakyat na sa aking kwarto.

“Aakyat na ako sa kwarto ko Ate.” Ani ko sa matamlay na tinig bago pumanhik ng hagdan. Nakangiti lang siya na tumango sa akin. Sa ilang buwan na paninirahan ko sa bahay ni Uncle Smith ay madalas na iniiwasan ko si ate Shirlie. Kapag alam ko na nandito siya ay nagkukulong na lang ako sa aking kwarto, nasasaktan kasi ako sa tuwing nakikita ko silang magkayakap ni uncle Smith.

May time pa nga na nahuli ko silang naghahalikan sa may sala’s bandang alas diyes ng gabi kaya ng gabi ring iyon ay halos hindi na ako natulog dahil sa labis na pag-iyak.

Paggising ko kinaumagahan ay mugto ang mga mata ko, iniisip naman nila Uncle na umiyak ako dahil sa aking ina. Ang hindi nila alam ay umiyak ako dahil nasasaktan ako sa tuwing magkasama sila ni ate Shirlie. Wala naman akong magawa kundi kimkimin ang sakit at tahimik na umiyak sa loob ng aking kwarto. Batid ko na isang malaking kasalanan sa Diyos ang mainlove sa mismong kadugo mo pero anong gagawin ko? napakahirap utusan ang puso na kung maaari ay iba na lang ang ibigin nito. Kaya hanggang nakaw tingin na lang ako kay uncle Smith o minsan idinadaan ko na lang ang lahat sa kunwari ay tila batang naglalambing.

Napakabait ni Uncle, lahat ng mga pangangailangan ko ay tinutugunan niya maliban sa pangangailangan ng puso ko na batid ko na napaka impossible na mangyari ang nais ko.

Pagpasok ko sa loob ng kwarto ay kaagad kong isi-narado ang pinto bago tinungo ang banyo upang maligo. Dahil nandito ngayon si Ate Shirlie ay hindi na muna ako lalabas ng aking kwarto.

Nanatili ako sa loob ng silid ko at ginawa ko na lang ang aking mga homework.

“Paano ba kasi ito? Kanina pa ako pero hindi ko talaga makuha ang sagot.” Naiinis kong sabi habang paulit-ulit kong sinusuri ang bawat numero na nakasulat sa notebook ko at kung paano ko itong sinolve kanina. Nakakapagtaka kung bakit blanko ang utak ko ngayon. Gayung kanina sa school ay sisiw lang sa akin ang pagsolve nito.

Naiinis na tumayo ako at lumabas ng kwarto habang bitbit ang aking ballpen at notebook. Diretso akong nagtungo sa kwarto ni Uncle, kumatok muna ako ng tatlong beses upang malaman nila na may tao sa labas. Sigurado kasi ako na nandito na naman si Ate Shirlie. Ilang minuto ang lumipas ay wala akong narinig na anumang sagot mula sa loob ng kwarto. Nagtataka ako na pinihit ko ang pintuan, hindi ito nakalock kaya malaya akong nakapasok sa loob.

“Hm, nasaan na ang mga tao dito? Ang alam ko ay nandito lang sila. Uncle!” Tawag ko sa aking tiyuhin ngunit hindi ko inaasahan ang pagbukas ng pintuan ng banyo kasunod ang paglabas ni uncle Smith na tanging kapirasong tela lang ng tuwalya ang takip ng ibabang parte ng kanyang katawan. Napalunok ako ng wala sa oras ng mahantad sa aking inosenteng mga mata ang mabato niyang katawan. Di hamak na mas maganda ang katawan nito kumpara sa lalaking nasa video na napanood ko.

Dahil sa labis na pagkamangha ay hindi ko na namalayan na kanina pa ako nakatulala sa katawan ni uncle Smith kaya bigla kong nai-tikom ang aking bibig na literal na nakanganga na kulang na lang ay pasukan ng laway.

“What are you doing here, Miguri?” Nagtataka na tanong sa akin ni uncle Smith. Saka pa lang ako natauhan ng marinig ko ang tinig nito.

“G-gusto ko sanang magpa-tulong sa homework ko...” parang wala sa sarili kong sagot habang nakatulala sa kapirasong tuwalya na nakabalot sa ibabang bahagi ng katawan nito. Base na rin sa obserbasyon ko ay masasabi ko na malaki ang bagay na bumabakat sa loob ng tuwalya nito. Tukso namang nanariwa sa isip ko ang eksena mula sa napanood namin ni Rina kaya napalunok ako ng laway nang wala sa oras na para bang may nakabara sa lalamunan ko.

“OUCH!” Reklamo ko ng pitikin ni uncle Smith ang aking noo, pakiramdam ko ay bigla akong nagising mula sa malalim na pagkakatulog.

“Ano na naman ang tumatakbo sa utak mo?” Taas kilay niyang tanong sa akin at isang nagdududa na tingin ang ibinigay niya sa akin.

“W-Wala, i-iniisip ko lang itong assignment ko kung paano ito sasagutan.” Halos mabulol na ako sa pagsagot at pakiramdam ko ay nag-iinit ang dalawang pisngi ko. Tinalikuran niya ako at pumasok sa loob ng kanyang closet. Maya-maya ay lumabas na ito na nakabihis ng isang itim na t-shirt at grey na short. Naupo siya sa gilid ng kanyang kama.

Nag-angat siya ng mukha at tumingin ng diretso sa aking mga mata kaya nahigit ko ang aking hininga. Pakiramdam ko ay tumigil sa pagtibok ang puso ko. Sumenyas siya sa akin na maupo ako sa kanyang tabi na kaagad ko namang sinunod. Nang nakaupo na ako ay kinuha niya ang notebook mula sa kamay ko at siya na mismo ang nagbuklat nito. Habang ako ay nakatanga sa kanya na tila nangangarap ng gising.

Maya-maya ay nagsimula na si uncle Smith na magpaliwanag sa akin ngunit sa kasamaang palad ay walang pumapasok sa utak ko. Imbes kasi na yung formula at mga quotation ang pumasok sa utak ko ay ang nakababaliw na mga ungol ng babae mula sa napanood ko. Hanggang sa para na akong nahipnotismo at halos hindi ko na matanggal ang aking mga mata sa mukha ni uncle Smith. Naka-side view siya kaya malaya kong pinagmamasdan ang gwapo nitong mukha.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko at tila naging abnormal ang t***k ng puso ko dahil sa gahibla na lang ang pagitan ng aming mukha.

“Hundred. This is zero. So you now want the square whose last digit ends in zero. There's only one option which is zero squared is equal to zero. So we put a zero over here.” Natigil sa pagsasalita si uncle ng mapansin niya na napaka-tahimik ko at wala man lang siyang narinig na tugon mula sa akin kaya pumihit ang mukha niya at hinarap ako nito. Natigilan siyang bigla at halos natulos ito sa kanyang kinauupuan ng aksidente na naglapat ang aming mga labi dahil hindi niya inaasahan na napakalapit ng mukha ko sa kanya.

Halos ilang segundo na nag-lapat ang aming mga labi ngunit kalaunan ay naramdaman ko na gumalaw ang mga labi nito dahilan kung bakit tila may bultaheng kuryente ang kumalat sa bawat himaymay ang aking laman. Biglang bumigat ang talukap ng aking mga mata na wari mo ay inaantok hanggang sa kusang gumalaw ang aking mga labi at pilit na sinundan ang bawat galaw ng mga labi ni uncle Smith. Kay sarap sa pakiramdam ang dulot ng matamis na halik na aming pinasasaluhān para akong nakalutang sa alapaap.

Laking dismaya ko ng huminto ang mga labi nito at nakaramdam ako ng pagtutol ng ilayo niya ang sarili sa akin. Sa pagmulat ng aking mga mata ay nasaktan ako ng tila nandidiri na lumayo siya sa akin. “S**t! Ano ba ‘tong nagawa ko?” Narinig kong bulalas ni uncle Smith kita ang matinding frustration sa mukha nito. “Bumalik ka na sa kwarto mo Miguri.” Matigas niyang utos sa akin, bigla akong napahiya ng ipagtabuyan niya ako palabas ng kwarto. Pagkatapos sabihin iyon ay tumungo siya sa loob ng banyo at naiwan akong mag-isa habang naka-tanga sa naka-saradong pintuan.

Mabigat ang mga paa na lumabas ako ng kwarto ni uncle Smith habang bitbit sa kaliwang kamay ko ang aking ballpen at notebook. Pagpasok ko sa aking kwarto ay pabagsak na inihiga ang aking katawan sa malambot na kama. Wala sa loob na sinalat ko ang aking nangangapal na labi dahil hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang mga labi niya sa mga labi ko. Isang matamis na ngiti ang sumilay sa bibig ko ng maalala kung gaano kasarap ang mahalikan ng taong pinakamamahal mo.

Kahit nalaman ko na uncle ko pala si Smith ay hindi nagbago ang damdamin ko sa kanya, at sa bawat araw na nagdaan ay mas lalo pa itong pinagtitibay ng kanyang kabaitan. Dahil bukod sa napaka maalalahanin nito ay maalaga rin siya sa akin.

Ipinikit ko ang aking mga mata at hinayaang dumaloy mula sa aking isipan ang mga eksena na kusang nabuo sa utak ko. Nagsimula na akong bumuo ng isang mundo na tanging ako lang ang nakakaalam. Isang mundo na malaya kong nahahawakan at nahahagkan ang taong isinisigaw ng puso ko. Hanggang sa hindi ko na namalayan na kusang umangat ang aking mga kamay at tila may sariling utak na hinaplos nito ang aking katawan. Napasinghap ako dahil sa bagong natuklasan, isang damdamin na nagdudulot sa akin ng matinding ligaya hanggang sa dinala ako nito sa dako pa roon...”

Ang inosenteng isipan ni Miguri ay tuluyang nabuksan sa makamundong pagnanasa. Dahil dito ay mas lalo siyang nahumaling sa lalaking batid niyang isang suntok sa buwan ang nararamdaman niya para dito sapagkat sumasampal sa kanya ang katotohanan na sila ay magkadugo.