“ผมไม่เห็นนายมีความสุขแบบนี้มานานแล้ว จริงจังเหรอครับ กับเด็กคนนี้” เสียงของมาร์ตถาม
จานีนพยายามแกล้งหลับให้แนบเนียนที่สุด แต่คำถามนั้นทำให้เธออดจะรอฟังคำตอบไม่ได้ หัวใจพลันเต้นแรงด้วยความคาดหวัง
“คงจะอย่างนั้น” เลโอนาร์โดตอบ พลางเกี่ยวเส้นผมที่ปรกหน้าหญิงสาวขึ้นทัดใบหูให้อย่างอ่อนโยน
“เต็มปากเต็มคำเชียว ไม่เข็ดขยาดกับความรักแล้วเหรอครับ ใครนะที่บอกว่าความรักมันเป็นเรื่องไร้สาระ”
“ไอ้มาร์ต มึงล้อเลียนกูเหรอ”
“ฮ่า ๆ แซวเล่นครับนาย เห็นนายยอมเปิดใจผมก็ดีใจด้วย” มาร์ตหัวเราะเสียงดังอย่างขบขัน
จานีนรู้ว่ามาร์ตเป็นมือขวาที่เลโอนาร์โดไว้ใจมาก พวกเขาคงจะสนิทกันมากที่สุดจนถึงขนาดสามารถพูดเรื่องส่วนตัวด้วยกันได้ เธอชักอยากจะรู้ต่อไปอีกว่าเพราะอะไรกัน เลโอนาร์โดถึงเคยบอกว่าจะไม่มีความรักอีก
“ดารัณทำฉันไว้เจ็บแสบมาก เชื่อไหมมาร์ต ว่าต่อให้ตายฉันก็ไม่มีวันยกโทษให้เธอ”
ชื่อของบุคคลที่สามทำให
