ไม่บ่อยนักที่เลโอนาร์โดจะมีเวลาว่างพาใครสักคนมาเดินเที่ยวได้ แต่เขาอยากจะใช้เวลาส่วนตัวกับจานีน ไม่ใช่แค่อยู่ที่บ้าน ไปที่คลับหรือกาสิโน วันนี้ชายหนุ่มเลยเลือกหยุดงานหนึ่งวันเพื่อพาจานีนมาเดินซื้อของและหาอะไรกินไปด้วยเลย เป็นการใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย แต่เลโอนาร์โดห่างหายจากเรื่องพวกนี้ไปนานมาก จึงชวนให้ประหม่าอยู่ไม่น้อยสำหรับเขา เลโอนาร์โดมองหนุ่มสาวที่เดินสวนไปมาต่างจับมือกุมกันไว้ คู่รักเพศเดียวกันหลายคู่ก็เช่นกัน แล้วเขาก็หันมามองคนข้างกาย เห็นว่าจานีนกำลังมองไปรอบ ๆ เลยใช้โอกาสนั้นดึงมือเล็กมากุมไว้ “นายทำอะไรคะ” “ฉันอยากเดินจับมือกับหนู” “ไม่อายเหรอคะ หนูนีนออกจะมอมแมมขนาดนี้” จานีนถาม เลโอนาร์โดไม่คิดแบบนั้นเลย เขาไม่อายที่มีจานีนอยู่เคียงข้าง ต่อให้คนอื่นจะมองมาอย่างไรก็ไม่สนใจ “ทำไมต้องอาย เมียฉันน่ารักขนาดนี้” ยิ่งเห็นแก้มขาว ๆ แดงเรื่อขึ้นมาเลโอนาร์โดก็ยิ่งอยากแกล้ง เขาจับ