Keyifli okumalar....
Uyandığımda kendimi salonda ki koltukda buldum. Yatağımda olan şey aklıma gelince yerimden sıçradım. Cem’i koltukda Boran’la oturmuş görünce ona “Yukarıda ki ne? Cesetmiydi o?”dedim titreyerek.
Cem yanıma gelip “Hayır ceset değildi. Şeyma seni korkutmak için öyle yapdı. Büyük bir kuklaydı. Üstüne kırmızı renk dağıtmış ve bıcak saplamışdı kalbine.”derken derin bir nefes aldım. Bu nasıl bir psikolojidir.
“Aytık kokma apya. Bij o kukyayı dışayı atdık”dedi Boran kucağıma oturup yanaklarıma öpücükler kondurarak. Ya görür görmez korkudan bayıldım . “Hadi artık alacaklarını al gidelim”derken Cem’e “Sende gelsene korkuyorum”dedim. Gerçekden ben bir daha evde nasıl yalnız kalacağım. Her an o kızın geleceğin düşünerek delire bilirim ben.
Siyah büyük poşet alıp
