หนึ่งชั่วโมงต่อมา
ศศิกานต์นั่งฟังเสียงร้องไห้คร่ำครวญของคุณนายรองอยู่ในห้องทำงานของบิดาอย่างที่แดนเนียลพูดเอาไว้จริงๆ ใบหน้าสวยหวานฉายแววเยียบเย็น มองคนร้องไห้พร้อมกับปรักปรำหาว่าเธอทำร้ายบุตรสาวของนางไม่หยุดปาก
‘ตอแหลทั้งแม่ทั้งลูก แต่อย่านึกว่าจะเอาชนะฉันได้’
ศศิกานต์บอกตัวเองในใจ ส่ายหน้าไปมากับสิ่งที่สองแม่ลูกกำลังเอ่ยออกมา แต่เธอก็ไม่ได้เดือดร้อนเลยสักนิด เพราะเธอมีหลักฐานเกี่ยวกับเรื่องที่คุณนายรองกำลังกล่าวหาเธออยู่ในขณะนี้ พูดออกมาได้ว่าเธอเป็นคนหาเรื่องหวังเหม่ยชิงก่อน ช่างน่าขำสิ้นดี
“ดูสิคะคุณพี่ บุตรสาวคนเล็กของคุณพี่ทำร้ายลูกเหม่ยชิงของฉันเจ็บหนักขนาดนี้”
คุณนายรองยังคร่ำครวญไม่หยุด น้ำตาคลออยู่ที่หางตา สองมือพยายามนวดรอยฟกช้ำบนแขนบุตรสาวอย่างเป็นห่วง ปากก็ยังคงพร่ำบอกผู้เป็นสามีไม่ยอมหยุด อย่างไรวันนี้นางจะไม่ยอมปล่อยให้บุตรสาวของนังสาวใช้คนนั้นลอยนวลไปได้เด็ดขาด
“บุ
