ชายหนุ่มร่างสูงกำยำก็เดินเข้ามาภายในร้านอาหารเสียก่อน ดวงตาคู่คมกริบกวาดมองไปรอบๆ ร้านแล้วขมวดคิ้วมุ่น เกิดอะไรขึ้นกับร้านอาหาร ซ้ำยังมีลูกน้องของน้องสาวคนรองเต็มร้าน และอาวุธครบมืออีก บนพื้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งนอนจมกองเลือดอยู่ พอมองดีๆ แดนเนียลก็รู้ว่าชายที่นอนหงาย ตาเหลือก เลือดท่วมตัวอยู่คือคนสนิทของน้องสาวคนรองที่ชื่ออาตง
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น!!!”
เสียงห้าวแข็งกระด้างตวาดถามคนในร้านอย่างไม่พอใจ ขาเพรียวก้าวเดินไปหาน้องสาวคนเล็กอย่างเป็นห่วง หวังว่าน้องสาวคนรองคงไม่คิดทำเรื่องบ้าๆ ขึ้นมาหรอกนะ
แดนเนียลเดินไปไม่กี่ก้าวก็หยุดตรงหน้าร่างเพรียวระหง มือหนาจับแขนเรียวพร้อมกับสำรวจหาบาดแผล
“เหม่ยเยวี่ยเป็นอะไรหรือเปล่า”
น้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนโยนเอ่ยถามผู้เป็นน้องสาวอย่างห่วงใย พอหมุนกายร่างเพรียวระหงกลับมาเท่านั้น สายตาก็ปะทะเข้ากับบาดแผลตรงแขนซ้าย แววตาเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าหล่อคมสันแทบจะทันที
