สายน้ำจากฝักบัวชโลมลงเรือนร่างขาวผุดผ่อง ซึ่งเต็มไปด้วยรอยรักสีช้ำจากการกระทำป่าเถื่อนของอลัน ความเย็นของน้ำช่วยปลุกให้ร่างกายที่เคยอ่อนล้ากลับมากระปรี้กระเปร่าอีกครั้ง
ทุกครั้งที่เธอใช้มือสัมผัสไปตามร่างกาย รอยเขียวช้ำพวกนั้น สร้างความปวดร้าวให้เธอไม่น้อย เธอหลับตาลงพร้อมเงยหน้ารับความเย็นของน้ำ คิดเสียว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นเพียงแค่ฝันร้ายที่ไม่น่าจดจำ
เธอเอื้อมมือปิดน้ำจากฝักบัว หยิบเสื้อคลุมสีขาวมาสวมใส่ จากนั้นเปิดประตูห้องน้ำเดินออกมา ก่อนจะหยุดชะงัก มองพี่ชายที่นั่งอยู่บนเตียงนอนพร้อมถุงยาของเธอ ที่ซื้อมาก่อนหน้าจะกลับคอนโดมิเนียม
"พี่ซี"
"ของใคร" ซีโร่เอ่ยถามน้องสาว แววตาที่ใช้มองเซญ่าตอนนี้ไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเขากำลังคิดหรือว่ารู้สึกอะไร ในขณะนั้นเอง สายตาดันเหลือบเห็นรอยช้ำบนคอน้องสาว
"ขะ...ของ..เอ่อ.."
"ของญ่า?" มันคงยากหากจะพูดว่าถุงยาในมือพี่ชายคือของตัวเอง ท่าทางเซญ่
