‘เจอกันนะครับพี่ปริม’ ข้อความถูกส่งออกไปหาคนปลายทาง แล้วตัวเองก็หันมามองหน้ากระจกสำรวจความเรียบร้อยของชุดต่อ เขากับเธอตกลงเป็นแฟนกันมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว และจินก็ขอให้เขาได้ไปรับปริมที่ทำงานทุกวัน
ในตอนแรกปริมก็ไม่ตกลง เหตุผลคือ คอนโดของเขาและที่ทำงานของเธอไกลกันมากพอสมควร แต่ผู้ชายตัวโตก็งองแงไม่ยอมท่าเดียว สุดท้ายก็ต้องยอมใจอ่อนให้กับลูกอ้อนของเขาจนได้
มีแฟนเด็กก็ไม่เลว กระชุ่มกระชวยหัวใจดี ทั้งขี้อ้อน แถมเอาใจก็เก่ง เรื่องอย่างว่าก็คงจะถึงใจไม่น้อย ขนาดแค่ลิ้นยังทำเอาเธอแทบจะคลั่งตาย เสียดายก็แต่ความกลัวที่อยู่ในใจนี่สิ มันปลดล็อคไม่ได้สักที ทั้งที่อยากให้เขาใส่เขามาจะแย่
จินขับรถมาเรื่อย ๆ เวลาเกือบตีสองรถไม่ค่อยเยอะนัก สามารถทำความเร็วได้มากกว่าปกติ ภายในรถมีเสียงเพลงรักคลอเคล้าเช่นเดิม ปากหยักฮัมเพลงไปตลอดทาง ถึงจะเจอหน้ากันทุกวัน แต่ความคิดถึงก็ยังมีมากอยู่ดี
เขายอมเหนื่อยขับร
