ตอนที่2

980 Words
ตอนที่ 2 ร่างบางโดนอุ้มขึ้นด้วยคนตัวโตกว่า มิเกลรีบใช้ขาเรียวเกี่ยวสะโพกสอบไว้เพราะกลัวจะตก ตัวเธอโอนเอนเล็กน้อยคล้ายคนเมาแต่การพูดคุยของเธอนั้นยังแลดูเหมือนคนปกติดีทุกอย่าง ดวงตาหวานเยิ้มนั้นก็ยากจะบอกว่าเธอกำลังเมามายหรือกำลังยั่วยวนกันแน่ “อื้อ คุณจะอุ้มฉันทำไม” ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้ม ออสตินก้มลงฉกฉวยริมฝีปากบวมเจ่อที่เขารู้ดีว่าหวานแค่ไหน เขาอุ้มเธอเดินไปบริเวณริมหน้าต่างโดยไม่ปล่อยริมฝีปากเธอให้เป็นอิสระเลยแม้แต่วินาทีเดียว “อุ้มมาชมวิว” หน้าต่างเป็นแบบกระจกบานใหญ่ซึ่งสามารถมองออกไปเห็นวิวเมืองด้านนอกได้อย่างชัดเจนแต่ด้านนอกไม่สามารถมองเข้ามาได้ ออสตินจับร่างบางลงจากตัว หมุนให้ตัวเธอหันไปทางหน้าต่างก่อนจะดันให้เธอโน้มตัวไปทางด้านหน้า มือเรียวดันขอบหน้าต่างไว้และแอ่นบั้นท้ายงอนหาคนตัวโตอย่างรู้งาน “ชมแบบนี้เหรอคะ” ใบหน้าสวยหันมาถามด้วยสีหน้าไร้เดียวสาแต่นั้นเหมือนยิ่งเพิ่มอารมณ์ให้ราชสีห์ด้านหลังอยากขย้ำลูกกวางน้อยให้แหลกคามือ มือหนาฟาดลงบนบั้นท้ายงอนด้วยความมันเขี้ยว ผิวเนียนนุ่มเด้งสู้ฝ่ามือหนาไม่พอ ลูกกวางน้อยตัวนี้ยังยั่วยวนเขาด้วยกันสั่นบั้นท้ายระรัวเวลาโดนเขาฟาดอีก “เธอนี่มัน” มือหนาฟาดลงอีกครั้งก่อนคนตัวสูงจะคุกเข่าลง ให้ใบหน้าหล่ออยู่ในระดับเดียวกับบั้นท้ายงอน ราชสีห์ซึ่งกำลังหิวโหยฝังหน้าลงกับบั้นท้ายหอม ฟันคมขบกัดผิวนุ่มจนคนโดนกัดสะดุ้ง “อร้าย อย่ากัดสิคะ” “หึหึ รู้ตัวมั้ยว่าเธอน่าขย้ำขนาดไหน” ฝ่ามือหนาเลื่อนจากบั้นท้ายงอนไปยังดอกกุหลาบบานฉ่ำด้านหน้า เขาลูบมันเบาๆ ก่อนจะตีดอกไม้บานฉ่ำจนน้ำหวานกระเซ็น นิ้วแกร่งสอดเข้าไปภายในดอกไม้บานฉ่ำนั่นดึงเข้าออกสร้างความรัญจวนใจให้ร่างบางไม่น้อย นิ้วแกร่งปรนเปรอเธอจนกระทั่งร่างบางกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักออกมาเปรอะเปื้อนฝามือหนา ขาเรียวอ่อนแรงแทบทรุดลงกับพื้น โชคดีที่ลำแขนแกร่งคว้าเอวเธอไว้ได้เสียก่อน “ไปไม่รอเลยนะ” ออสตินช่วยประคองให้เธอทรงตัวก่อนจะดันความใหญ่โตของตัวเองเข้าไปเต็มรัก ร่างบางสะดุ้งเฮือกถึงก่อนหน้านี้เธอจะพบความใหญ่โตนี้มาแล้วแต่ครั้งนี้ดูเหมือนมันจะเข้าไปแน่นและลึกกว่าเดิมมาก “พร้อมรึยัง” “อื้อ ค่ะ ขยับเลย” ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้มร้าย คนตัวโตอัดกระแทกความใหญ่โตเข้าไปเต็มรักจนร่างบางสั่นคลอน เขาดันตัวเธอจนเต้าอวบอิ่มด้านหน้าเบียดชิดกระจกใส มาเฟียใหญ่อัดกระแทกความรักเข้าไปอย่างต่อเนื่อง เสียงครางกระเส่าของทั้งคู่ดังสนั่นไปทั่วห้องหรู พายุลูกนี้นานกว่ารอบแรก เมื่อออสตินใกล้ถึงความสุขเขาจึงรีบดึงความใหญ่โตออกมาปลดปล่อยน้ำรักใส่บั้นท้ายงอน “หึ น่ามองเสียจริง” มือหนาฟาดลงบนบั้นท้ายงอนที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรักแรงอีกสอง สามครั้ง และก่อนที่ร่างบางจะทรุดลงกับพื้น ออสตินจัดการอุ้มเธอย้ายไปยังเตียงนอนนุ่ม “อื้อ ร้อนไปทั้งตัวเลย” ร่างบางเย้ายวนนอนบิดไปมาอยู่บนเตียงนุ่ม เต้าอวบที่ขยับไปมาล่อตาล่อใจให้มาเฟียหนุ่มก้มลงฟัดมัน ริมฝีปากร้อนดูดดึงยอดปทุมสีสวยเล่นสลับกับมือหนาที่คอยบีบเต้าอวบแรงจนเนื้อนุ่มแดงเป็นรอย “เธอเป็นผู้หญิงที่เด็ดที่สุดตั้งแต่ฉันเจอมาเลยรู้มั้ย” มาเฟียเอ่ยชม เขาไล่จูบไปทั่วเรือนร่างอรชร เล่นหยอกล้อกับเรือนร่างเธอ จงใจทำให้หญิงสาวเกิดอารมณ์ร่วมอีกครั้ง “อื้อ อย่าเลียแบบนั้นค่ะ” เสียงหวานร้องห้ามเมื่อลิ้นร้อนแตะลงบนกลีบกุหลาบบาง “ฉันไม่เคยทำให้ใครขนาดนี้มาก่อน” ลิ้นร้อนตวัดดูดดึงกลีบกุหลาบบางอย่างหลงใหล เขาโลมเลียน้ำหวานเข้าปากอย่างไม่รังเกียจ มือหนาจับขาเรียวไว้ไม่ให้ขยับออกยามที่เขาใช้ลิ้นปรนเปรอให้เธอ “อื้ม ดีจังค่ะ” มือเรียวกดศรีษะคนตัวโตให้กลืนกินดอกไม้งามเข้าไป มาเฟียหนุ่มเองก็ไม่ปฏิเสธดูดกลืนมันอย่างเต็มใจจนกระทั่งน้ำหวานใสกระเด็นออกมา ริมฝีปากร้อนจูบซับน้ำหวานสองสามทีก่อนจะดันความใหญ่โตเข้าไปแทนที ด้วยความที่น้ำหวานฉ่ำดอกไม้เลยทำให้ความใหญ่โตเข้าไปได้ง่าย “เธอแม่ง” ใบหน้าหล่อแหงนมองเพดาน ครางออกมาเสียงต่ำ เขาดันขาเรียวให้แยกออกก่อนจะเริ่มกระแทกความใหญ่โตเข้าไปด้วยจังหวะรุนแรง ออสตินก้มลงสองส่วนที่เข้ากันได้ดีด้วยสายตาพึงพอใจ ยิ่งได้ยินเสียงครางและใบหน้าสวยบิดเบี้ยวไปมายิ่งทำให้เขาพึงพอใจ “แรงอีกค่ะ แรงอีก” “จัดให้” จากที่ไม่เคยทำตามคำสั่งใคร ตอนนี้มาเฟียหนุ่มกำลังทำตามคำสั่งหญิงสาวใต้ร่างอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เขาโรมรันเธอแรงจนหญิงสาวสุขสมไปในเวลาอันไม่ช้า ดวงตาคู่สวยปรือมองเจ้าของใบหน้าหล่อก่อนที่เธอจะจับเขาพลิกมาอยู่ด้านล่าง เธอบดเบียดสะโพกเข้าหาความใหญ่โตที่อยู่ด้านในกายก่อนจะก้มลงจูบสันกรามคมอย่างยั่วยวน “ได้ฉันแล้ว ห้ามทิ้งฉันนะ” ออสตินคลี่ยิ้มพร้อมทั้งกระแทกเอวสอบเข้าหาร่างบางด้านบน “หึ ฉันไม่มีวันทิ้งเธอหรอก” ——————//-/////
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD