ทันทีที่เฟดเข้าไปในบาร์ เขาก็ได้ยินเสียงเพลงที่ดังจนหนวกหู หัวใจของเฟดเหมือนจะสั่นตามและหูของเขาก็ชา เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
อย่างไรก็ตาม โมโม่ชอบบรรยากาศอย่างเห็นได้ชัด โมโม่รีบวิ่งเข้าไปในฝูงชนทันทีที่กลางฟลอร์เต้นรำ ขยับร่างกายและย้ายสะโพกไปตามจังหวะของเพลง
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เฟดก็อดไม่ได้ที่จะส่ายศีรษะ จากนั้นเฟดก็หยิบของที่โมโม่ซื้อมา หาโต๊ะแล้ววางลง และมองดูโมโม่ท่ามกลางฝูงของนักเต้น
อย่างไรก็ตาม ไม่นานพนักงานเสิร์ฟก็เข้ามาและมองเฟดตั้งแต่หัวจรดเท้า พนักงานเสิร์ฟมองดูกองข้าวของต่างๆ โดยเฉพาะผ้าปูที่นอน ที่นอน แก้ว และสิ่งจำเป็นอื่นๆ ในชีวิตประจำวันสำหรับระยะยาว ท้ายที่สุดแล้ว ผู้คนไม่ค่อยมาที่บาร์พร้อมกับสิ่งของมากมาย
สักพักบริกรก็ถามเฟดว่าอยากสั่งอะไรไหม เฟดไม่เข้าใจเกี่ยวกับการเข้าผับ ดังนั้นเขาจึงสั่งไวน์ที่ถูกที่สุดหนึ่งขวด แล้วมองไปที่ฟลอร์เต้นรำ มองหาโมโม่
เฟดเร
