“นายกล้าดียังไงมาตีฉัน ฉันจะฆ่านาย!” เจเรมีคำรามอย่างบ้าคลั่ง
เฟดคว้าคอของเขาและเพิ่มแรงกดลงบนฝ่ามือ ใบหน้าของเจเรมีเปลี่ยนเป็นสีแดงและแขนของเขาก็โบกไปมาในอากาศ
“ยังกล้าแตะต้องภรรยาผมอีกไหม?” เฟดพูดอย่างเย็นชา
ในตอนนั้น เจเรมีรู้สึกถึงอันตรายถึงชีวิตจริงๆ เขาส่ายหัวด้วยความตื่นตระหนกและพยายามเค้นคำพูดสองสามคำจากลำคอของเขา “ไม่ ฉันไม่ทำ ฉันไม่ทำ”
"งั้นก็ไสหัวไปซะ!" เฟดคำรามและโยนเจเรมีลงจากบันได
เจเรมีรีบออกจากบ้าน แล้วสตาร์ทรถหนีไป
เมื่อเจเรมีจากไป ร่างกายของควินก็อ่อนแรงและเธอก็ล้มลงกับพื้น น้ำตาไหลจากดวงตาของเธออย่างเงียบเชียบ
เฟดอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นทุกข์ เขาพยุงควินขึ้นมาและวางเธอบนโซฟาในห้องนั่งเล่น จากนั้นเธอก็จิบชาร้อนสองสามจิบแล้วอารมณ์ของเธอก็ดีขึ้น
เฟดวางถ้วยชาลงและมองไปยังควินซึ่งใบหน้ายังเต็มไปด้วยน้ำตา เฟดรู้สึกเจ็บปวดในใจ เขาค่อย ๆ พูดด้วยน้ำเสียงท
