บทที่29

1431 Words

ดวงตากลมเบิกกว้างพร้อมกับหันมองไปทางด้านหลังอันเป็นตำแหน่งที่อยู่ของซือซิงทันที หัวใจของนางเต้นรัวด้วยความหวาดกลัว เวลานี้ซือซิงบาดเจ็บหนัก คงไม่สามารถต้านทานอสนีบาตสวรรค์ได้แน่! เลี่ยงหรงใช้กระบี่กรีดมือของตัวเอง และกล้ำกลืนความเจ็บปวดสร้างปราการเลือดที่แข็งแกร่งที่สุด ก่อนจะรีบวิ่งไปหาคนเจ็บที่กำลังยืนมองนภาอย่างจำยอม “ซือซิง!” นางพยายามเอื้อมมือไปหา ทว่ายังช้ากว่าสายฟ้าสวรรค์ที่ฟาดลงมา เปรี้ยง! “ไม่!!!” เลี่ยงหรงร้องลั่นเมื่อสายอสนีขนาดใหญ่สายแรกถล่มลงมาใส่ร่างของบุรุษจนทรุดลงกับพื้น หัวใจของนางปริร้าวแทบแหลกลาญเมื่อเห็นสายตาอ่อนแรงที่หันกลับมามอง ทว่าก่อนที่อสนีบาตสายที่สองจะถล่มลงมาอีกครั้ง เลี่ยงหรงใช้พลังเฮือกใหญ่พุ่งตัวเข้าไปผลักร่างสูงนั้นออกไปให้พ้นทาง จากนั้นใช้เลือดของเขาสร้างปราการคุ้มกันขังซือซิงไว้ในเกราะแก้วสีทอง จากนั้นแหงนหน้าขึ้นมองท้องนภา ขณะยอมเอาตัวเข้ารับด่านสว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD