หนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าว ร่างกายสูงกำยำ ดูน่าเกรงขามสำหรับผู้พบเห็น ชายหนุ่มลากร่างบอบบางหอมหวานที่เขาแสนติดใจ ทั้งลีลาไม่ประสีประสา รสชาติเด็ดละมุนปลายลิ้นยามเขาสัมผัสลากไล้ไปทั่วผิวกายสาว จำต้องบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาหาด้วยความกระสันอยาก ปลดเปลื้องอารมณ์สวาทร่วมกับเจ้าหล่อนจนแทบทนปวดปลายหัวเห็ดใหญ่ไม่ไหว
เดวิสบังคับให้มายาวีเดินออกมาทางด้านหลังตัวร้าน เนื่องจากเขาสั่งลูกน้องให้ขับรถลีมูซีนไว้รอตรงบริเวณนั้น มือหนึ่งเขาใช้ปิดปากเจ้าหล่อนไม่ให้ส่งเสียงดัง ส่วนอีกมือข้างที่ว่าง เขาใช้เคล้นคลึงยอดอกสาวคับแน่นไปพลาง
“อือ...อือ...อ่อย...” มายาวีไม่สิ้นฤทธิ์ง่ายๆ เธอยกมือขึ้นเหวี่ยงสะเปะสะปะตามลำตัวสูงใหญ่ หวังให้ตนเองได้หลุดพ้นชะตากรรมโหดร้ายในครั้งนี้ ถึงแม้ดูความหวังนั้นช่างริบหรี่เต็มทีนักก็ตาม ทว่าเธอจะไม่มีทางยอมถูกไอ้บ้านี่ย่ำยีไม่ต่างจากสิ่งของไร้ค่าอีกต่อไป เธอทนรับคามอัปยศอดสูนี้มานานหลา
