Gözlerimi açtığımda hastanenin o bilindik arka kapısının önündeydik. Kafamı hafifçe çevirip Aral'a bakınca telefonuyla ilgilendiğini gördüm. " Neden uyandırmadın ? " kafasını bana çevirirken " Yorgundun, biraz daha iyi misin şimdi ? " dedi.
Kafamı aşağı yukarı sallarken gülümsedim. " Çok beklettim mi ? Ne çabuk uyumuşum hiç fark etmedim. "
" Araba çok sıcaktı mayışmışsındır. İyiysen hadi gidelim Mesut bekliyor." diyerek arabayı kapattı. Kapıyı açıp inerken üstümdeki monta sarılıp kapıdan içeri girdim Aral'ın hemen önünde. Asansöre ilerlerken ne yapacağımızı düşünüyordum. Yani bir anda kötü bir şey çıkmazdı herhalde.
Doktorumun kapısına gitmek yerine daha önce kaldığım odaya çıktık Aral ile birlikte. Neden oraya gitmiyorduk bilmiyordum ama bana fark etmezdi.
" Hoş geldiniz, geç kald
