“ท่าทางผู้ชายที่โอบโน้ตอยู่ คงจะเป็นแฟนของเขานะคะ ท่าทางรักกันน่าดูเลย ดูสิคะพี่ต้อมมีซบกันด้วย”
ตุลาการมองไปยังร่างของเบญจวรรณนิ่ง ภาพที่เขาเห็นคือ ตอนนี้เบญจวรรณกำลังเอนศีรษะซบที่หัวไหล่ของชายคนนั้น ท่าทางแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันแบบใด ความหึงหวงวิ่งเข้ามาจุก แน่นในหัวใจของเขาทันที ความรู้สึกอย่างนี้ทำไมถึงเกิดขึ้นกับเขาได้นะ เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ตุลาการพยายามอย่างยิ่งที่จะระงับอารมณ์ที่เกิดขึ้นในจิตใจ นับหนึ่งถึงสิบล่วงเลยไปถึงร้อย หากแต่ความรู้สึกนั้นยังไม่ลดระดับลงเลยแม้แต่น้อย
“ช่างเขาสิ มันเรื่องของเขา”
ตุลาการตอบอย่างไม่ใส่ใจ ทั้งที่ในใจเดือดปุดๆ เอื้อมมือไปหยิบแก้วบรั่นดีที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมากระดกดื่มทีเดียวหมดแก้ว หวังให้บรั่นดีชะล้างความขุ่นเคือง ความไม่พอใจให้หลุดออกไปจากความรู้สึกของเขา ทว่ามันกลับไม่เป็นอย่างนั้น ความรู้สึกทั้งหลายดูเหมือนจะมากขึ้
