“โถ...น่าสงสารเหลือเกิน ถ้าอย่างนั้นญาติล่ะจ๊ะ มีญาติคนอื่นอีกไหม พ่อกับแม่ไปสู่ขอหนูพิมกับญาติคนอื่นก็ได้” จณิสตาหาทางออกทางอื่นแทน
“ไม่ ไม่มีค่ะ พ่อกับแม่พิมเป็นลูกคนเดียว ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนค่ะ” พิมพิชชาตอบกลับไปทันทีอันที่จริงบิดามีน้องสาวและน้องชาย ส่วนมารดาก็มีพี่ชาย หากแต่พิมพิชชาเลือกที่จะปฏิเสธเพราะไม่อยากดึงใครเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
“ไม่เป็นไร ไม่มีญาติก็ไม่เป็นไร เอาเป็นว่าพ่อกับแม่จะให้อาตุลย์กับน้าพั้พท์เป็นญาติทางฝ่ายหนูพิมก็แล้วกันนะ สินสอดทองหมั้นพ่อก็จะให้หนูพิมไปเลย เรื่องงานแต่งไม่ต้องห่วงพ่อจะให้แม่หาฤกษ์ให้เร็วที่สุด จะได้แต่งงานกันเป็นเรื่องเป็นราวเสียที จะมาอยู่ก่อนแต่งอย่างนี้ไม่ได้หรอก มันผิดธรรมเนียมประเพณีไทย อ้อ อีกเรื่องเราสองคนย้ายมาอยู่ที่นี่นะ ไม่ต้องไปอยู่คอนโดฯ ให้คนเขาครหากันหรอก อยู่ที่นี่คนอื่นจะได้รู้ว่าผู้ใหญ่รู้เรื่องการใช้ชีวิตคู่ของต้นกับหนูพิ
