กริ๊ก!
ฉันกดล็อกหน้าจอแล้วกลับมาสนใจหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือภายในห้องนอน พี่ต้นหน เขาเป็นคนดี ฉันคิดวาเขาไม่ควรมาแปดเปื้อนเพราะผู้หญิงอย่างฉันหรอก
หากเป็นเมื่อก่อนช่วงนี้ฉันกับน้ำเหนือเราคงอ่านหนังสือด้วยกันสินะ พอนึกถึงทีไรฉันก็รู้สึกหมอง ๆ ขึ้นมาในใจ พอไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน ฉันก็ไม่รู้เลยว่าเหนือไปค้างที่ไหน ไปเที่ยวที่ไหน ไปหาเฌอรีนหรือเปล่า ฉันไม่รู้เรื่องเลย
แต่ก็รู้มาบ้างจากปากเฌอรีน เธอมักมาถามฉันเกี่ยวกับเหนือบ่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นของกิน สิ่งที่ชอบ แม้กระทั่งเซ็กซ์ที่เขาชอบ
“เฮ้อออ...แกต้องผ่านมันไปได้” ฉันเอ่ยพูดให้กำลังใจตัวเอง แต่ก่อนที่ฉันจะได้เปิดหนังสืออ่านอีกรอบ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นเสียก่อน
พรึ่บ!
หม่ามี้คงเอาของว่างมาให้ ฉันลุกขึ้นด้วยความดีใจที่จะได้กินของอร่อย แต่แล้ว
แกร๊ก!
แอ๊ดดด...
ฉันก็ต้องหุบยิ้มทันทีที่เปิดประตูออกมาแล้วพบ
