~Intro~

1252 Words

~Intro~ @Sky house [06.00 น.] -พระพาย- “อ๊ะ เหนือ~” ฉันสะดุ้งเฮือกตื่นจากการหลับใหลหลังจากที่รู้สึกถึงการสัมผัสของคนที่คุ้นเคย “จิ๊!” น้ำเหนือจิ๊ปากรำคาญฉัน ก็ฉันตกใจนี่หน่า เขาเข้ามาแล้วมาถกกระโปรงชุดนอนของฉันขึ้นแบบนี้ จะไม่ให้ตกใจได้ไง “เหนือ พายเจ็บ~” “เจ็บทำเหี้ยอะไร พูดอย่างกับไม่เคย” เสียงของน้ำเหนือมันทำให้ฉันต้องปล่อยอารมณ์ตัวเองโดยการเอื้อมแขนขึ้นไปโอบรอบคอเขา ถ้าเขาไม่เล้าโลมฉัน ฉันก็ควรจะต้องเล้าโลมตัวเอง ไม่งั้นฉันต้องเจ็บแน่ ๆ “อื้ออ~ เหนือ” “อย่าเกร็งดิ กูเ****น” ฉันหอบหายใจอย่างหนัก ก่อนจะค่อย ๆ ลดการเกร็งช่วงล่างลง ตอนนี้มันกำลังเช้ามืดอยู่ ทำไมอยู่ ๆ เขามีอารมณ์ขึ้นมาแล้วเข้ามาในห้องฉันอย่างนี้ “เบา ๆ นะ” ฉันปล่อยเรียวแขนจากรอบคอของเขา ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นจับต้นแขนแกร่งของเขา “อย่าจิก” “อ๊ะ!” ฉันก็เลยเลื่อนฝ่ามือไปจิกเล็บลงที่ผ้าปูที่นอนแทน น้ำเหนือเขากำลังดันแก่นกายขนาดใหญ่ของเขาเข้ามาในช่องทางรักของฉัน ซึ่งฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลย แต่ดูจากชุดนอนด้านบนของฉันที่มันร่นลงมาจนเห็นหน้าอกของฉัน มันหมายความว่าเขาเข้ามานานแล้ว ปึก! “อ๊าห์~” “อื้ออ~เจ็บ” น้ำเหนือกระแทกเข้ามาซะเต็มแรงจนร่างฉันคลอนขึ้น เรียวขาของฉันมันสั่นขึ้นมาทันที ฉันเม้มปากเข้าหากันเมื่อน้ำเหนือขยับจังหวะเข้าออกแบบไม่บันยะบันยัง ฉันแสบน้องน้อยของฉันมาก แต่ผ่านไปสักพักมันก็ดีขึ้น เหนือเขายังคงรุนแรงกับฉันหมือนเดิม พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! “อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊า เหนือ” ความเสียวซ่านเริ่มเล่นงานฉันเมื่อการกระแทกของเขามันกระทบเข้ากับจุดเสียวของฉัน ความรู้สึกมันก็เสียวแบบนี้ทุกครั้งนั่นแหละ “อื้มม ซี้ดด ของมึงยังตอดดีเหมือนเดิมเลยพาย” ฉันครางเสียงดังออกมาไม่หยุดเลย เหนือก็เช่นกัน เขารั้งเอวฉันไว้แล้วก็กระแทกย้ำ ๆ เน้น ๆ เข้ามา ฉันรู้สึกเสียวและเหมือนจะเสร็จในเร็ว ๆ นี้ ทว่า “จะเสร็จ? บ้าชะมัด” “เหนือ อื้อ~” ฉันกำลังถึงจุดสุดยอดของอารมณ์ แต่ทว่า พรวด~ “อ๊ะ!” “กูไม่ทำให้มึงเสร็จหรอก” เขาก็ดึงแก่นกายของตัวเองออก และใช้มือช่วยตัวเองแทน อารมณ์ของฉันก็เลยค้างอยู่บนดอย “อ่าห์~” ไม่นานน้ำเหนือก็ครางออกมา แล้วน้ำรักของเขาก็พุ่งใส่ต้นขาของฉัน ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่นเมื่อเขาสบสายตากับฉัน “จะนอนนี่เหรอ” ฉันถามคำถามสิ้นคิดออกไป “บ้าหรือไง” น้ำเหนือเขาดึงบ็อกเซอร์ลายทางของเขาขึ้น ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องฉันไป ฉันยังคงหอบหายใจอยู่ ก่อนที่ฉันจะเลื่อนมือลงสะกิดน้องน้อยของฉันเอง “อื้อ~” อาจจะเป็นเพราะใกล้เสร็จเต็มทีทำให้ฉันแค่แตะเบา ๆ ความรู้สึกถึงจุดสุดยอดก็มาเยือน ก่อนที่ฉันจะค่อย ๆ ดึงผ้าห่มขึ้นปิดร่างกายตัวเองไว้และก็ข่มตาปิดลงเพื่อนอนอีกครั้ง ทว่า กริ๊งง~ นาฬิกาปลุกก็ดังขึ้นซะงั้น ฉันต้องเตรียมตัวไปเรียน แล้วก็ต้องลุกไปเตรียมอาหารเช้าให้คนในบ้านด้วย คิดได้ดังนั้นฉันจึงดีดตัวลุกขึ้น “เปื้อนอีกแล้ว” ฉันพึมพำออกมาเมื่อน้ำรักของเหนือเปื้อนที่นอนฉันอีกแล้ว ฉันต้องซักแบบนี้ พี่พอตเตอร์ก็รู้น่ะสิว่าเหนือเขาทำแบบนี้กับฉันอีกแล้ว ฉันไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน และน้ำชาก็จะด่าเหนืออีก ส่วนวาโย คงตื่นหลังจากเรื่องจบมั้ง นอนเหมือนคนตายแบบนั้น พรึ่บ! แต่ทำไงได้ ถ้าไม่รีบซักมันก็จะเป็นคราบฝังแน่น ฉันก็เลยดึงผ้าปูที่นอนใส่ตะกร้าถือออกจากห้องของตัวเองไปด้วย ฉันเดินเอาผ้าปูที่นอนไปปั่นในเครื่องซักผ้า ก่อนจะเดินไปเคาะประตูห้องนอนของคนในบ้านต่อ ก๊อก ก๊อก ก๊อก~ เงียบ… วาโยนอนเหมือนซ้อมตายไปเรียนไม่เคยทันเหมือนเดิม ส่วนเหนือคงอาบน้ำมั้ง ฉันก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของบ้าน แอ๊ดด~ “อ๊ะ ตื่นแล้วเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามเมื่อพี่พอตเตอร์ซึ่งพี่เปิดประตูออกมาพอดีโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ยกมือขึ้นเคาะประตูเลย “อืม” พี่พอตเตอร์ตื่นแล้ว พี่เขาเป็นพี่ชายฝาแฝดของฉันเอง ฉันยิ้มให้พี่เขาบาง ๆ ก่อนจะเดินไปอีกห้องที่อยู่ข้าง ๆ ห้องของพี่พอตเตอร์ “พี่คะ น้ำชาตื่นแล้วเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามพี่พอตเตอร์เมื่อเห็นว่าประตูห้องของน้ำชาแง้มไว้อยู่ “อืม” “กินไรดีคะวันนี้” “อะไรก็ได้ พายซักผ้าเหรอพี่ได้ยินเสียงเครื่องปั่น” “ค่ะ” ฉันพยายามตอบให้เป็นน้ำเสียงปกติ “เมื่อวานก็ซักหนิ” “อ้อ เสื้อกาวน์ค่ะ ต้องใส่” ฉันโกหกพี่เขาอีกแล้ว “เลิกโกหก พี่เห็นไอ้เหนือเดินออกจากห้องพาย” ฉันอึ้งไปเลยกับคำตอบของพี่เขา แต่แล้ว “ฉันเห็นว่าเมื่อคืนพี่พาผู้หญิงมานอนบ้านอีกแล้ว พี่เหนือ” เสียงของน้ำชาก็ดังขึ้นเมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากห้องของน้ำเหนือ น้ำชาคงไปหาพี่ชายของเธอ แต่เมื่อกี้มันอะไรนะ น้ำเหนือพาผู้หญิงมานอนบ้านอีกแล้วเหรอ แล้วทำไมเมื่อเช้าเขามาทำแบบนั้นกับฉันล่ะ ฉันรู้สึกจุกจังเลย เขาใจร้ายกับฉันอีกแล้ว “หนวกหูว่ะชา” “ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งในบ้านของเรา ทำไมถึงชอบไปหิ้วมา บอกกี่ครั้งแล้ว ทำไมพี่ไม่เคารพกติกาบ้านบ้าง” “เลิกพูดเหอะชา เปล่าประโยชน์” พี่พอตเตอร์พูดขึ้นมันทำให้น้ำเหนือหันหน้ามา แล้วปากของเขานั้น… เขาด่าออกมาแบบไม่มีเสียง ซึ่งฉันขอเซนเซอร์ก็แล้วกัน “อย่าเลยค่ะ อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ” ฉันพูดขึ้นมาเมื่อพี่พอตเตอร์กับน้ำเหนือกำลังมองหน้ากันเหมือนจะวิ่งซัดใส่กัน “มึงเข้าไปทำไมห้องน้องกู” “เข้าไปเอาไง” “ไอ้เหี้ยเหนือ” ผัวะ! ผัวะ! เหมือนว่าตอนนี้ฉันจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย พี่พอตเตอร์กับน้ำเหนือชกต่อยกันเละเลยตอนนี้ ส่วนน้ำชาก็ส่ายหน้าแล้วเธอก็ชูนิ้วกลางใส่พี่ตัวเอง จากนั้นเธอก็เดินออกจากบ้านไป และคนที่มาห้ามสองคนนี้ก็คือ “ค*ยไรสัส กูจะนอน หนวกหูฉิบหายพวกห่า!” วาโยมาโปรดแล้ว…ผู้ชายปากหมามาโปรดแล้ว ฉันก็เลยหมุนตัวออกจากตรงนั้นไป ฉันไม่ชอบเลย แต่ก่อนมันดีกว่านี้ ตอนที่ฉันคบกับน้ำเหนือทุกอย่างมันดีมาก แต่พอเกิดเรื่องวันนั้น ทุกอย่างก็เลยเละกลายเป็นแบบนี้ คำว่าเพื่อนของพวกเรามันสั่นคลอนเพราะตัวฉันเอง… ใช่ เพราะฉันคนเดียว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more