"Manang!" sambit ko. Itinulak ko si Jackson. Kumuha ako ng roba sa closet at nilapitan si Manang Delly. "Buhatin natin si Manang, Jackson," saad ko.
"Wala ngang kalaban na dumating, pero si Manang Delly naman ngayon ang istorbo. Hays. . . " inis na gagad ni Jackson. Halatang-halata sa mukha niya ang pagkabitin. At tila ang bigat-bigat ng katawan niyang tumayo dahil nakatingin lang siya sa amin ni Manang Delly.
"Buhatin mo na si Manang Delly sa kuwarto nila," utos ko.
"Hindi ko sila kaya," nakabusangot na aniya sa akin.
"Eh, ba't nabuhat mo 'ko kanina?" gagad ko.
"Siyempre, hindi ka naman mataba, eh! Si Manang Delly, triple ang bigat nila sa 'yo. At saka, iba talaga kapag sabik! Kahit hindi kaya, kinakaya," sarkastiko na aniya sa akin dahilan upang kumunot ang noo ko. "Tawagin ko
