"Atras!" sigaw ko sa aking mga kasama, ngunit may kalaban din sa aming likuran, kaya hindi ko maiwasang hindi kinabahan sa mga oras na ito. "Putik! Nakalayo nga tayo, pero may kalaban pa rin sa daraanan natn," nabubuwiset na sambit ko. Pakiramdam ko tuloy ay nagkandaletse-letse ang transaksyon namin dahil ako ang kasama ng mga ito.
"Paano na 'to, Senyorita! Na-corner tayo ng mga kalaban! Ano'ng gagawin natin ngayon?" gagad sa akin ni Bigote.
"Huwag kayong matakot!" sambit ko. Gusto kong ipakita na kailangan nilang maging matapang at palakasin ang loob nila. "Ihanda ninyo mga baril ninyo. At ang mga granada dahil iyon lang ang tanging paraan para malusutan natin ang impaktong kalaban!" maawtoridad na saad ko sa mga ito.
"Pero, wala tayong granada, Senyorita! Armalite lang ang mayroon
