"Jackson! Jackson!" I said trembling. I stopped the car. I left on top of him dahilan upang lumabas at tumulo ang mainit niyang likido sa suot niyang suit. Isinarado ko ang zipper niya. At inayos ko naman ang long dress ko. Kinapa ko ang noo niya at naramdaman ko na mainit siya. In-adjust ko ang driver seat pa-backward upang maisandal ni Jackson ang likuran niya at makaupo ako ng maayos. "Hindi ka pa mamatay, Jackson!" impit na sigaw ko.
I sat down where he was sitting and started the engine. At halos iubos ko ang speed ng kotse para lang makauwi agad kami sa mansyon.
Kung puwede nga lang na sa hospital ko dalhin si Jackson, but he doesn't want to and I also know that his life is more dangerous there.
Walang isang oras na binaybay namin ang daan nang makarating kami sa mansyon. Binuk
