"ร้อนจัง เดี๋ยวเอลลี่ไปอาบน้ำก่อนนะ"
"ออสตินไปคุยกับคุณแม่คุณ..ให้รู้เรื่องก่อนแล้วกัน"
"แต่ขี้ไคลดันเต็มหลังเลย หาคนช่วยขัดอยู่ เฮ้อ!!"
เอลลี่เดินสาวเท้าไปข้างหน้า พลางพูดลอยๆ ขึ้นมา มือทั้งสองข้างแกว่งไปมา ขาก้าวกระโดดราวกับตุ๊กตาแสนซน
ออสตินถึงกับหูผึ่งเมื่อได้ยินเอลลี่พูดแบบนั้น เขารีบสาวเท้าวิ่งไปหาเอลลี่อย่างไม่รีรอ เดินมาข้างๆ เอลลี่อย่างไว
"เดี๋ยวผมช่วยขัดให้ไหม?"
ออสตินกระตุกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย ส่งสายตาออดอ้อนไปยังเอลลี่
"คุณมีที่ขัดขี้ไคลใหญ่ไหมล่ะ?"
คำถามของเอลลี่และสายตายั่วยวนทำให้ออสตินถึงกับเลือดในกายพลุ่งพล่าน แขนแกร่งรีบช้อนร่างบางขึ้นสู่อ้อมอกทันที เธอรีบเอามือคล้องคอเขาเอาไว้แน่น
ริมฝีปากอวบอิ่มบดขยี้ริมฝีปากของออสตินอย่างดุเดือด ปลายลิ้นดุนดันแลกลิ้นกันอยู่ในโพรงปากอยู่เนิ่นนาน
"มองอย่างกับจะกินเอลลี่แบบนี้...แสดงว่ามีที่ขัดขี้ไคลใหญ่ๆ ใช่ไหม?"
เอลลี่กัดร
