รถสปอร์ตคันหรูสีดำจอดเทียบคฤหาสน์ใหญ่ เอลลี่เปิดประตูรถและค่อยๆ ก้าวลงจากรถยืนกอดอกอย่างกับคนหมดอาลัยตายอยากกับชีวิตที่ต้องมาเป็นสาวไซด์ไลน์แบบนี้ เธอไม่อยากถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีแต่ก็ต้องจำยอม
ออสตินเปิดประตูแล้วค่อยๆ ก้าวลงจากรถแล้วปิดมันอย่างแรง แต่เอลลี่ที่ยืนเหม่อลอยอยู่ไม่รับรู้แม้แต่นิดเดียว มัวแต่ยืนเหม่อลอยอย่างไร้จุดหมาย
อยู่ๆ แขนแกร่งของออสตินก็แบกร่างบางของเธอขึ้นพาดไว้บนบ่ากว้าง แล้วพาเธอเดินเข้าไปด้านในอย่างเร็วราวกับรีบร้อน สีหน้าท่าทางเขายังคงหงุดหงิดอยู่ คิ้วยู่ติดกัน แววตายังคงเคร่งขรึม
"คุณจะทำบ้าอะไร เอลลี่เดินเองได้"
เธอทำหน้ายู่ใส่ออสตินอย่างไม่ค่อยพอใจ ที่เขากำลังแบกร่างตัวเองขึ้นไปบนห้อง แถมไม่ยอมพูดกับเธอแม้แต่คำเดียว
มือข้างขวาของออสตินค่อยๆ เปิดประตูห้องและปิดลงเบาๆ เขาสาวเท้าไปยังเตียงนุ่มและวางเอลลี่ลงบนเตียงราวกับตุ๊กตาตัวน้อย
"มาทำให้ฉันหายเครียด"
พูดจบ
